Σκάνδαλο του 2013 απειλεί τον Ερντογάν: Ζαράμπ, Κορκμάζ και FBI στα ίχνη του «Σουλτάνου»

Φωνάζει και ωρύεται, χτυπάει πράγματα στο γραφείο του και προσπαθεί να βρει τρόπο να μπαλώσει την κατάσταση. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δεν θέλει να συνεχιστεί η έρευνα του Μιούλερ στις ΗΠΑ, ούτε να αφήσει λεπτό το Ρεζά Ζαράμπ στα χέρια του FBI και της CIA, γιατί ξέρουν, και αυτός και οι Αμερικανοί, ότι έχει βάλει το χεράκι του, στην υπόθεση, καταπάτησης των διεθνών κυρώσεων των ΗΠΑ κατά του Ιράν, μέσω εμπορίου χρυσού.

Η δίκη Ζαράμπ και Ατίλα

Ο Ζαράμπ, διπλής τουρκικής και ιρανικής υπηκοότητας, υποτίθεται ότι ήταν ένας από τους κατηγορούμενους, μαζί με τον Μεχμέτ Χακάν Ατίλα, πρώην αναπληρωτή διευθυντή της Halkbank, τον πρώην υπουργό Οικονομικών της Τουρκίας, Ζαφέρ Τσαλαγιάν και το γενικό διευθυντή της Halkbank και υποτιθέμενο αφεντικό του Ζαράμπ, Σουλεϊμάν Ασλαν. Όμως ο δαιμόνιος ειδικός ερευνητής, Ρόμπερτ Μιούλερ είχε άλλη άποψη.

Ερευνώντας την υπόθεση της εμπλοκής των Ρώσων στις εκλογές που κέρδισε ο Τραμπ, στις οποίες ένας από τους υπόπτους είναι ο πρώην υπεύθυνος Ασφαλείας των ΗΠΑ, Μάικλ Φλιν, ο Αμερικανός ερευνητής ανακάλυψε ότι ο Φλιν ίσως να είχε πληρωθεί από τον Ερντογάν ώστε να απαγάγει τον Ζαράμπ αλλά και τον Φετουλάχ Γκιουλέν και να τους μεταφέρει στην Τουρκία. Έτσι στις αρχές Νοεμβρίου, ενώ είχε αρχίσει να «μυρίζει», επιβεβαιώθηκε ότι ο Ζαράμπ είχε κάνει συμφωνία με το αμερικανικό κράτος (λέγε με Μιούλερ) και πλέον από κατηγορούμενος ήταν βασικός μάρτυρας κατηγορίας.   

Μετά από 7 μέρες χαλαρής κατάθεσης, στην οποία ο Ρεζά Ζαράμπ, αποκάλυψε με κάθε λεπτομέρεια, πώς δούλευε το πολύπλοκο σχήμα με το οποίο παρέκαμπταν τις κυρώσεις προς το Ιράν, πώς ο Ζαράμπ έβγαλε πάνω από 150 εκατομμύρια δολάρια και πώς ο Ερντογάν «κρυβόταν» πίσω από αυτό, ο Μεχμέτ Χακάν Ατίλα, πρώην διευθυντής της Halkbank, κρίθηκε ένοχος την Τετάρτη στη Νέα Υόρκη για τραπεζική απάτη και συνωμοσία.

Η εμπλοκή Ερντογάν

Οι δικηγόροι του Ατίλα δέχτηκαν την ποινή, άσκησαν έφεση η εκδίκαση της οποίας σύμφωνα με τα αμερικανικά μέσα μπορεί να κρατήσει ακόμα και δύο χρόνια, όμως σε συνέντευξή τους δήλωσαν πως ο πελάτης τους, μπορεί να κρίθηκε ένοχος γι' αυτά, όμως σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ούτε ο εγκέφαλος αποδείχτηκε ότι ήταν, ούτε ο κύριος εκτελεστής της απίστευτης κομπίνας. Συνεπώς οι αρχές θα πρέπει να κάνουν καλύτερη δουλειά, ψάχνοντας ποιοι ταιριάζουν σε αυτούς τους δύο ρόλους.

Ο Ζαράμπ το είπε στη δεύτερη μέρα της κατάθεσής του: «Είμαι σίγουρος ότι ο Πρωθυπουργός γνώριζε, καθώς με δική του εντολή απ' όσο ξέρω, άλλες δύο τράπεζες διατάχθηκαν να συμμετέχουν στο σχέδιο». Πρωθυπουργός της Τουρκίας τότε ήταν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Όμως βρέθηκε άλλος που έβγαλε τα κάστανα από τη φωτιά. Ο Σουλεϊμάν Κορκμάζ, πρώην αστυνομικός ερευνητής, κατέθεσε στη δίκη ότι διέφυγε από την Τουρκία διότι φοβόταν ότι θα υφίστατο αντίποινα από την κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επειδή ηγήθηκε το 2013 μιας έρευνας για διαφθορά στην οποία ενέχονταν ανώτατα κυβερνητικά στελέχη. Πρόσθεσε ότι πήρε τα αποδεικτικά στοιχεία που είχε συγκεντρώσει μαζί του. Το πρακτορείο Anadolu ανέφερε ότι οι τουρκικές αρχές έχουν επίσης εκδώσει ένταλμα σύλληψης του. Ο ίδιος κατέθεσε ότι έλαβε 50.000 δολάρια από το FBI και οικονομική βοήθεια από αμερικανούς ομοσπονδιακούς εισαγγελείς.

Το σκάνδαλο που «κουκουλώθηκε»

Το Δεκέμβριο του 2013, ο Ζαράμπ είχε συλληφθεί μαζί με δεκάδες άλλους προσκείμενους στην εξουσία επειδή είχε επιδοθεί σε παράνομο εμπόριο χρυσού με το Ιράν, διευκολυνόμενος στη δραστηριότητά του αυτή από υπουργούς της ισλαμοσυντηρητικής κυβέρνησης της Άγκυρας. Τέσσερις εξ αυτών είχαν τότε παραιτηθεί ή παυθεί.

Τηλεφωνικές υποκλοπές που βγήκαν στη δημοσιότητα, είχαν στη συνέχεια ενοχοποιήσει άμεσα τον Ερντογάν και τον γιο του, τον Μπιλάλ, ο οποίος περιττό να ειπωθεί ότι έγινε περίγελος για τον τρόπο με τον οποίο έδινε πληροφορίες με ευκολία στις υποκλοπές. Ο πρωθυπουργός είχε καταγγείλει τότε μια «συνωμοσία» και είχε κατηγορήσει τον πρώην σύμμαχό του, τον ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν, ο οποίος είχε μεγάλη επιρροή στην αστυνομία και τη δικαιοσύνη, ότι κατασκεύασε την υπόθεση για να τον πλήξει.

Έπειτα από ένα εκτεταμένο κυνήγι μαγισσών στις τάξεις αυτού που αποκάλεσε «το παράλληλο κράτος», ο ισχυρός άνδρας της χώρας κατάφερε να ανακτήσει τον έλεγχο, να σταματήσει όλες τις διώξεις, μέχρι και να κερδίσει μερικούς μήνες αργότερα τις προεδρικές εκλογές. Στο Ιράν, ο Ιρανός συνεργάτης του Ζαράμπ, ο δισεκατομμυριούχος Μπαμπάκ Ζανζανί, καταδικάσθηκε σε θάνατο στις 6 Μαρτίου για διαφθορά. Όμως η υπόθεση φαίνεται να έχει θαφτεί οριστικά στην Τουρκία, προς μεγάλη απογοήτευση της αντιπολίτευσης.

Ο «ταμίας» του Ερντογάν, ο 33χρονος μεγιστάνας Ρεζά Ζαράμπ, σύμφωνα με πληροφορίες των New York Times, έχει αποδεχτεί την πλήρη συνεργασία, με τις αμερικανικές αρχές, συμπεριλαμβανομένου και του προγράμματος προστασίας μαρτύρων. Όμως συνεχίζει να καταθέτει. Τι καταθέτει; Για ποιον; Αν όντως δεν έχει τεθεί σε εφαρμογή το πρόγραμμα, ο Ζαράμπ πρέπει να μιλάει για το «Σουλτάνο». Το θέμα είναι τι θα κάνει η κυβέρνηση Τραμπ. Διότι η κυβέρνηση Ομπάμα, μπορεί να γνώριζε, όπως φάνηκε από τη δίκη, για τις δουλειές του Ζαράμπ, όμως φρόντισε να τον αφήσει να δρα ανενόχλητος για έξι μήνες ακόμα.

Ο Ερντογάν, έχει ξεφύγει. Έχει αποκαλέσει άπαντες γκιουλενιστές. Πάγωσε την περιουσία όσων εμπλέκονται στην υπόθεση. Κατηγορεί τον Μιούλερ ότι «τα παίρνει» από τον Γκιουλέν, το ίδιο και τον Τζόναθαν Σανζερ και τους συνεργάτες του, που κατέθεσαν ως μάρτυρες από την πλευρά του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, Όπως αποκαλύπτουν σε συνέντευξή τους στο Atlantic. Ζητά να του στείλουν τον Γκιουλέν, ζητά να του στείλουν, τον Κορκμάζ, ζητά να του στείλουν τον Ζαράμπ. Το μόνο που μένει να εξακριβωθεί είναι το πως θα χρησιμοποιήσουν οι ΗΠΑ τις πληροφορίες που πήραν ή θα πάρουν και αν ο «Σουλτάνος» έχει κάποιον άσο στο μανίκι του για να αμυνθεί.