Όταν ο Μπουρντέν «τα 'λεγε» με τον Iggy Pop: Θα ήθελα να με σκοτώσουν τρώγοντας πανάκριβο σούσι στο Τόκιο

Είχε χαρακτηριστεί  «ροκ σταρ» της γαστρονομίας ενώ το CNN τον αποκαλούσε «The Elvis of bad boy chefs». Αυτός ήταν ο Άντονι Μπουρντέν, ο παγκοσμίου φήμης σεφ, ο οποίος τόσο αναπάντεχα έβαλε τέλος στη ζωή του σε πολυτελές ξενοδοχείο του Κάισερσμπεργκ, στην ανατολική Γαλλία.

Εκτός από σεφ, συγγραφέας βιβλίων μαγειρικής και μυθιστορημάτων, ο Μπουρντέν ήταν γνωστός γνωστός για τις τηλεοπτικές περιπέτειές του μέσα από το σόου «Νο reservations» (2005-2012) οργώνοντας (μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά σε κάποιες περιπτώσεις) όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, δοκιμάζοντας γεύσεις παραδοσιακές και μη, όπου και αν βρεθεί.

Η εκπομπή αυτή έγινε παγκόσμια επιτυχία, χαρίζοντάς του δύο βραβεία Emmy, και πάνω από 10 υποψηφιότητες.

Στη δημοφιλή τηλεοπτική εκπομπή μαγειρικής "Parts Unknown"  μπορούσε να βρεθεί να πίνει μπίρα με τον Μπαράκ Ομπάμα στο Ανόι ή με τον Iggy Pop στο Μαϊάμι.

Πριν από ένα σχεδόν χρόνο με τον 71χρονο -σήμερα- ροκ σταρ είχαν παραχωρήσει μία ιδιαίτερη συνέντεξη στο περιοδικό GQ, αρχικά συζητώντας μεταξύ τους για το φαγητό, τη μουσική, αλλά και το θάνατο.

Ο Άντονι Μπουρντέν καπνίζει ένα τσιγάρο, με ανοιχτό πουκάμισο, αποκαλύπτοντας τους γραμμωμένους από το ζίου ζίτσου κοιλιακούς και τα τατουάζ του, εξιστορώντας τον τρόπο με τον οποίο γνωρίστηκε με τον Iggy, πριν από μέρικά χρόνια.

«Ήμουν φαν των Stooges από το ξεκίνημά τους και είχα μαγευτεί τόσο πολύ που μου πήρε τρειςμέρες να τον πλησιάσω και να του συστηθώ. Τότε τον καλέσαμε στην εκπομπή μου (σσ.Parts Unknown του CNN) και φάγαμε μαζί υγιεινό φαγητό. Καθόμασταν έξω στον ήλιο, είχε ζέστη και υγρασία και ήθελα διακαώς να βάλω τα πόδια μου στο νερό. "Είχαμε δει κάτι αλιγάτορεςνακολυμπούν εδώ πριν κάποια χρόνια. Τέλος, πάντων, μήπως θέλεις μια μπύρα;", μου είπε ο Iggy, διασκεδάζοντας την κατάσταση», ανέφερε.

Ήταν τόσο εύκολο για αυτούς, σημειώνει το περιοδικό, χωρίς μεσάζοντες και ατζέντηδες. Απλά δύο τύποι που «τα λένε».

Μιλώντας για την αγάπη και το θάνατο

«Είμαι όλο και πιο περίεργος με το θέμα της ευτυχίας. Κάνεις ακόμη περιοδείες, σωστά;», ρωτά ο Μπουρντέν τον Iggy.

«Ναι έχω άλλη μία αύριο», απαντά εκείνος.

Μπουρντέν: «Μόλις κυκλοφόρησε ένα από καλύτερα άλμπουμ της ζωής σου, και μου φαίνεται ότι θα μοιάζει πραγματικά ένας γύρος του θριάμβου και θα βγεις πάλι στο δρόμο. Έχεις πάντα όρεξη;»

Iggy Pop: (...) Το πρόβλημα ήταν ότι για πολλά χρόνια έδινα αγώνα να αποδείξω πρώτα ότι έχω κάποιο ταλέντο, στη συνέχεια να δημιουργήσω κάποιες ικανότητες και τελικά να εκπληρώσω το στόχο μου. Όμως όταν τελικά το κατάφερνα έλεγα, ΟΚ, το έκανα, όμως ήθελα να είμαι χαρούμενος. Και αυτό ήταν κάτι διαφοερετικό. Ήταν σαν χορός, Το να είσαι ενεργός μοιάζει να βοηθά. Είμαι 70, και μερικές φορές η φωνή... φεύγει. Χαλάρωσε, απλά».

Σε άλλο σημείο της συζήτησής τους ο Μπουρντέν αγαπά την ιστορία του θανάτου του Μαρτσέλο Μαστρογιάννι, στην κηδεία του οποίου πήγαν όλες οι πρώην σύντροφοι και σύζυγοι.

Ο Iggy Pop λέει ότι ο θάνατος είναι μία πραγματικά πολύ σκληρή σκέψη. «Θα είμαι κουφός, τυφλός ή θα έχω πάθει έλκος (...) Αυτό που θέλω είναι μία σύντομη ζωή. Δεν θέλω να τεμπελιάζω  μέχρι τα   90 μου;», λέει.

Και ο Μπουρντέν απαντά: «Εγώ ελπίζω πάντως σε μία μαφιόζικη εκτέλεση. Ή τρώγοντας κάπου πολύ ακριβό σούσι. Ξέρεις, τρώω σούσι στο Jiro στο Τόκιο και τότε κάποιος έρχεται και πυροβολεί. Θα ήμουν χαρούμενος με αυτό ως τελευταίο μου γεύμα. Σίγουρα δεν θα ήθελες να σε χτυπήσει ένα φορτηγάκι με παγωτά. Να μπεις κάτω από τις ρόδες του και να σε σέρνει στο δρόμο παίζοντας χαρούμενη μουσική. Αυτό με ανησυχεί»

Το απόσπασμα από το «Unknown Parts» με τον Iggy Pop

Οι χώρες που ένιωθε άβολα

Σε ερώτηση του περιοδικού αν δεν ένιωθε ανετα σε κάποια χώρα, εκείνος απάντησε ότι υπήρχαν μέρη του κόσμου που δεν θα ήθελε να επιστρέψει. «Νομίζω ότι η Ρουμανία δεν ήταν πολύ "χαρούμενη" μαζί μου, γιατί η εκπομπή που κάναμε εκεί πήγε χάλια και κατέληξε να μοιάζει περισσότερο με  κωμωδία. Δεν έχω τίποτα απέναντι στη χώρα, αλλά με τον τρόπο που οι ντόπιες επαφές μας προσπάθησαν να αλλάξουν την πραγματικότητα και να εμφανίσουν τη Ρουμανία μία χώρα θαύμα χωρίς προβλήματα. Και αυτό πήγε τρομακτικά λάθος. Ήμουν πρωτοσέλιδο ως πράκτορας της Μοσάντ και της KGB. Στην Τουρκία, επίσης, υπήρχαν ανακοινώσεις από κυβερνητικά στελέχη που ισχυρίζονταν ότι κάποιοι από τους διάσηημους σεφ που επισκέπτονται τη χώρα είναι πράκτορας ή εργάζεται για τη CIA. Είναι μία ατμόσφαιρα που δεν με κάνει να νιώθω καλά. Και η τελευταία φορά ήταν στη Ρωσία», τόνισε.

«Ήμουν στη Ρωσία και η εκπομπή μου εκεί ήταν τόσο μη κολακευτική όσο ανησυχούσε ο Πούτιν. Και η παρέα μου στο δείπνο πυροβολήθηκε λίγο αργότερα μπροστά στο Κρεμλίνο. Μπορεί να του είχαν σερβίρει τσάι με πλουτώνιο. Ο Μπόρις Νεμτσόφ, αρχηγός της ρωσικής αντιπολίτευσης, δειπνούσε μαζί μου και τον είχα  ρωτήσειαν φοβόταν, εννοώντας  ότι οι άνθρωποι που αντιτίθενται και προσβάλλουν τον Πούτιν μοιάζουν να πεθαίνουν με μία κάποια συχνότητα. Τους συμβαίνουν άσχημα πράγματα. "Όχι, δεν είμαι τόσο γνωστός" μου απάντησε. Τότε, όπως αποδείχθηκε, όχι απλά πυροβολήθηκε,αλλά πυροβολήθηκε ακριβώς έξω από το Κρεμλίνο. Έτσι, ναι, η Ρωσία πιθανώς δεν ήταν. (σσ. μία χώρα που θα ένιωθα καλά). Θα ήμουν ιδιαίτερα ανήσυχος για το φαγητό που θα έτρωγα. Λίγο ραδιενεργό πλουτόνιο στο σούσι μου θα με ανησυχούσε», πρόσθεσε.

Είναι το φαγητό το νέο ροκ εν ρολ;

«Υπάρχει μία διαφορά: πρώτα από όλα, κάθε σεφ που γνωρίζω, εάν μπορούσε να παίξει κιθάρα ή μπάσο σε μία μπάντα, θα έφευγε μακριά από τη μαγειρική. Το μαγειρεμένο φαγητό και η μαγειρική δεν είναι το νέο ροκ εν ρολ και δεν θα είναι. Είναι μία πολύ δυνατή έμπνευση να γευτείς κάτι που σου θυμίζει την παιδική σου ηλικία ή μία συναισθηματική στιγμή. Είναι ένα πολύ πολύ δυνατό συναίσθημα. Αλλά δεν θα είναι τόσο δυνατό, όσο το τραγούδι που σου θυμίζει την ημέρα που έχασες την παρθενιά σου. Βιώνουμε την εμπειρία του φαγητού εντελώς διαφορετικά, ειδικά τώρα με τα social media. Σχεδόν δεν τρως, χωρίς να το ανεβάσεις στο Instagram. Σε άλλη περίπτωση είναι σαν να μην έχει γίνει ποτέ. Ξέρεις, όταν τρως μανιτάρια, θέλεις σιγουρευτείς ότι ο κόσμος που δεν τρώει μανιτάρια το έχει δει».

«Όχι εγώ. Όταν επιλέγω μουσική, δεν με νοιάζει τίποτα. Ποτέ δεν με ένοιαζε», τόνισε με τη σειρά του ο Iggy Pop.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά για το τεύχος του Οκτωβρίου 2017 και αναδημοσιεύθηκε την Παρασκευή στην ιστοσελίδα του GQ με αφορμή το θάνατο του Άντονι Μπουρντέν. 

Ένας άνθρωπος που έζησε με πάθος ήταν αυτός που έδωσε ο ίδιος τέλος στη ζωή του, αποδεικνύοντας ότι η φήμη, η επιτυχία και η δόξα, πολλές φορές είναι ένα λαμπερό περιτύλιγμα.

Η ιδιαίτερη ευαισθησία του έγινε ιδιαίτερα εμφανής το 2012, με αφορμή την Ημέρα του Πατέρα μία έκθεση για το Bon Appétit στην οποία μιλούσε για την παιδική του ηλικία, τις αναμνήσεις από τον πατέρα του και το μεγάλωμα της δικής του κόρης, παραθέτοντας μάλιστα φωτογραφίες από εκείνα τα χρόνια.