New York Times: «Καλύτερα να πνιγόμασταν» λένε οι πρόσφυγες στη Μόρια
03.10.2018
13:24
«Παλιότερα σκεφτόμουν ότι η Ελλάδα θα είναι ένα από τα καλύτερα μέρη για να ζήσουμε. Τώρα νιώθω ότι θα ήταν καλύτερο να πνιγόμασταν ενώ διασχίζαμε τη θάλασσα» λέει ένας από τους 9.000 εγκλωβισμένους στο hotspot της Μόριας
Την τραγική κατάσταση που επικρατεί στη Μόρια φέρνει στο φως δημοσίευμα των New York Times, στο οποίο πρόσφυγες που βρίσκονται στο νησί της Λέσβου, ομολογούν ότι θα προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να βρίσκονται εκεί.
Μια τέτοια περίπτωση είναι ο Michael Tamba, ένας Κονγκολέζος πρώην πολιτικός κρατούμενος, ο οποίος επιβίωσε σε τρομερά δύσκολες καταστάσεις, αλλά επιχείρησε να αυτοκτονήσει πίνοντας ένα μπουκάλι χωρίνης, μετά από έντεκα μήνες στη Μόρια. Όπως υποστηρίζει ο ίδιος: «Έντεκα μήνες, στη Μόρια, Μόρια, Μόρια. Είναι πολύ τραυματικό».
Στη Μόρια, όπου το hotspot έχει σχεδιαστεί για 3.100 άνθρωπούς, βρίσκονται σήμερα περίπου 9.000 πρόσφυγες, η ψυχική κατάσταση των οποίων είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Η κατάσταση είναι τόσο τραγική, καθώς οι άνθρωποι είναι αναγκασμένοι να περιμένουν 12 ώρες την ημέρα στην ουρά για λίγο φαγητό κακής ποιότητας. Χαρακτηριστικό είναι πως την προηγούμενη εβδομάδα, αντιστοιχούσαν περίπου 80 άτομα σε κάθε ντουζιέρα.
Οι εθελοντές αποκαλύπτουν πως μικρά παιδιά αναγκάζονται να κοιμούνται μέσα σε λύματα, ενώ οι σεξουαλικές και βίαιες επιθέσεις είναι συχνό φαινόμενο. Όπως αναφέρεται στους New York Times, η Μόρια αποτελεί στις μέρες μας το πιο προφανές σύμβολο μιας βαθιάς ηθικής και ανθρωπιστικής κρίσης.
Η Louise Roland-Gosselin, επικεφαλής της αποστολής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, η οποία έχει περάσει πέντε χρόνια στο Κονγκό και στο Νότιο Σουδάν τόνισε: «Πρέπει να πω πως η Μόρια είναι o καταυλισμός που έχω παρατηρήσει το μεγαλύτερο επίπεδο ταλαιπωρίας».
Ο επικεφαλής ψυχίατρος στη Λέσβο, Alessandro Barberio, δήλωσε ότι δεν είχε δει ποτέ τέτοιο συντριπτικό αριθμό σοβαρών περιπτώσεων ψυχικής υγείας. Από τους περίπου 120 ανθρώπους που παρακολουθεί η ομάδα του, στην πλειοψηφία έχει συνταγογραφηθεί αντιψυχωτική φαρμακευτική αγωγή. «Η Μόρια έχει γίνει η αφορμή για εκδήλωση ψυχωτικής συμπεριφοράς και για εκδηλώσεις μετατραυματικού στρες», δήλωσε ο Dr. Barberio.
Οι περισσότεροι κάτοικοι του καταυλισμού είναι πρόσφυγες από τη Συρία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν, ενώ πολλοί από αυτούς υπέστησαν τραυματισμούς από τον πόλεμο, οι οποίοι επιδεινώνονται από τις σημερινές συνθήκες διαβίωσης τους, τροφοδοτώντας την απόγνωση τους.
Ο Rahmuddin Ashrafi, ένας Αφγανός αγρότης έφτασε στη Μόρια τον Ιούνιο μαζί με τη σύζυγό του Sohaela και τα τρία μικρά παιδιά τους. Στο Αφγανιστάν, ο 34χρονος άντρας δήλωσε ότι το σπίτι και η γη τους καταστράφηκαν σε μάχες μεταξύ των Ταλιμπάν και του αφγανικού στρατού. Στη Μόρια η πενταμελής οικογένεια μοιράζεται μια μικρή σκηνή δύο ατόμων. Ο ίδιος δηλώνει: «Παλιότερα σκεφτόμουν ότι η Ελλάδα θα είναι ένα από τα καλύτερα μέρη για να ζήσουμε. Τώρα νιώθω ότι θα ήταν καλύτερο να πνιγόμασταν ενώ διασχίζαμε τη θάλασσα».
Μια τέτοια περίπτωση είναι ο Michael Tamba, ένας Κονγκολέζος πρώην πολιτικός κρατούμενος, ο οποίος επιβίωσε σε τρομερά δύσκολες καταστάσεις, αλλά επιχείρησε να αυτοκτονήσει πίνοντας ένα μπουκάλι χωρίνης, μετά από έντεκα μήνες στη Μόρια. Όπως υποστηρίζει ο ίδιος: «Έντεκα μήνες, στη Μόρια, Μόρια, Μόρια. Είναι πολύ τραυματικό».
Στη Μόρια, όπου το hotspot έχει σχεδιαστεί για 3.100 άνθρωπούς, βρίσκονται σήμερα περίπου 9.000 πρόσφυγες, η ψυχική κατάσταση των οποίων είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Η κατάσταση είναι τόσο τραγική, καθώς οι άνθρωποι είναι αναγκασμένοι να περιμένουν 12 ώρες την ημέρα στην ουρά για λίγο φαγητό κακής ποιότητας. Χαρακτηριστικό είναι πως την προηγούμενη εβδομάδα, αντιστοιχούσαν περίπου 80 άτομα σε κάθε ντουζιέρα.
Οι εθελοντές αποκαλύπτουν πως μικρά παιδιά αναγκάζονται να κοιμούνται μέσα σε λύματα, ενώ οι σεξουαλικές και βίαιες επιθέσεις είναι συχνό φαινόμενο. Όπως αναφέρεται στους New York Times, η Μόρια αποτελεί στις μέρες μας το πιο προφανές σύμβολο μιας βαθιάς ηθικής και ανθρωπιστικής κρίσης.
Η Louise Roland-Gosselin, επικεφαλής της αποστολής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, η οποία έχει περάσει πέντε χρόνια στο Κονγκό και στο Νότιο Σουδάν τόνισε: «Πρέπει να πω πως η Μόρια είναι o καταυλισμός που έχω παρατηρήσει το μεγαλύτερο επίπεδο ταλαιπωρίας».
Ο επικεφαλής ψυχίατρος στη Λέσβο, Alessandro Barberio, δήλωσε ότι δεν είχε δει ποτέ τέτοιο συντριπτικό αριθμό σοβαρών περιπτώσεων ψυχικής υγείας. Από τους περίπου 120 ανθρώπους που παρακολουθεί η ομάδα του, στην πλειοψηφία έχει συνταγογραφηθεί αντιψυχωτική φαρμακευτική αγωγή. «Η Μόρια έχει γίνει η αφορμή για εκδήλωση ψυχωτικής συμπεριφοράς και για εκδηλώσεις μετατραυματικού στρες», δήλωσε ο Dr. Barberio.
Οι περισσότεροι κάτοικοι του καταυλισμού είναι πρόσφυγες από τη Συρία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν, ενώ πολλοί από αυτούς υπέστησαν τραυματισμούς από τον πόλεμο, οι οποίοι επιδεινώνονται από τις σημερινές συνθήκες διαβίωσης τους, τροφοδοτώντας την απόγνωση τους.
Ο Rahmuddin Ashrafi, ένας Αφγανός αγρότης έφτασε στη Μόρια τον Ιούνιο μαζί με τη σύζυγό του Sohaela και τα τρία μικρά παιδιά τους. Στο Αφγανιστάν, ο 34χρονος άντρας δήλωσε ότι το σπίτι και η γη τους καταστράφηκαν σε μάχες μεταξύ των Ταλιμπάν και του αφγανικού στρατού. Στη Μόρια η πενταμελής οικογένεια μοιράζεται μια μικρή σκηνή δύο ατόμων. Ο ίδιος δηλώνει: «Παλιότερα σκεφτόμουν ότι η Ελλάδα θα είναι ένα από τα καλύτερα μέρη για να ζήσουμε. Τώρα νιώθω ότι θα ήταν καλύτερο να πνιγόμασταν ενώ διασχίζαμε τη θάλασσα».
Συχνά είναι, επίσης, τα κρούσματα σεξουαλικής βίας με τη Διεθνής Επιτροπή Διάσωσης να αποκαλύπτει ότι πάνω από 70 άνθρωποι από τον Μάρτιο έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά στο hotspot και τις γυναίκες να περιγράφουν ότι είναι επικίνδυνο να περπατούν μόνες τους μέσα από στον καταυλισμό τη νύχτα.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr