H αυτοβιογραφία της Μισέλ Ομπάμα: Αποκλειστική προδημοσίευση στο protothema.gr

«Είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος που βρέθηκε σε ένα ασυνήθιστο ταξίδι. Με το να μοιράζομαι την ιστορία μου, ελπίζω να βοηθήσω να δημιουργηθεί χώρος για άλλες ιστορίες και άλλες φωνές, να πλατύνει ο δρόμος για να περάσουν κι άλλοι και για άλλους λόγους».

Η Μισέλ Ομπάμα, τέως Πρώτη Κυρία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, είναι μία από τις πιο θαυμαστές γυναίκες στον κόσμο. Ως Πρώτη Κυρία –η πρώτη Αφροαμερικανίδα που ανέλαβε αυτόν τον ρόλο– συνέβαλε στη δημιουργία του πιο φιλόξενου και ανοιχτού στη διαφορετικότητα Λευκού Οίκου στα χρονικά, ενώ ταυτόχρονα έδρασε ως δυναμική υποστηρίκτρια των γυναικών και των κοριτσιών στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε όλο τον κόσμο, άλλαξε δραστικά τη στάση των οικογενειών ως προς την επιδίωξη ενός πιο υγιεινού και σωματικά δραστήριου τρόπου ζωής και συμπαραστάθηκε στις προσπάθειες του συζύγου της να οδηγήσει την Αμερική μέσα από μια από τις οδυνηρότερες περιόδους της Ιστορίας της.

Στο BECOMING – Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ, τα εντυπωσιακά ειλικρινή και έντιμα απομνημονεύματά της, η Μισέλ Ομπάμα καλεί τους αναγνώστες στον κόσμο της, καταγράφοντας τις εμπειρίες που τη διαμόρφωσαν –από την παιδική της ηλικία στο Σάουθ Σάιντ, τη Νότια Πλευρά του Σικάγου μέχρι τα χρόνια που, ως στέλεχος εταιρείας, πάσχιζε να εξισορροπεί τις απαιτήσεις της μητρότητας και της εργασίας, και από εκεί στην εποχή που έζησε στον Λευκό Οίκο μέχρι τη μετάβασή της και πάλι στην ιδιωτική ζωή.

Το protothema.gr εξασφάλισε και δημοσιεύει σήμερα αποκλειστικά αποσπάματα από το βιβλίο της Μισέλ Ομπάμα.
Ας δούμε πως περιγράφει η ίδια την πρόταση γάμου που δέχτηκε τον Ιούλιο του 1991 από τον Μπάρακ Ομπάμα.

Επεισοδιακή πρόταση γάμου

Έτσι για να το γιορτάσουμε από νωρίς, τη μέρα κιόλας που τελείωσε τις εξετάσεις –31 Ιουλίου 1991– κλείσαμε τραπέζι στο Γκόρντον, ένα εστιατόριο στο κέντρο. Ήταν ένα από τα αγαπημένα μας μέρη, κάπως σαν στέκι για ειδικές περιστάσεις, με απαλό φωτισμό αρντεκό και κατάλευκα τραπεζομάντιλα και μενού με χαβιάρι και αγκιναροκεφτέδες.

Ήταν κατακαλόκαιρο και ήμασταν ευτυχισμένοι. Στο Γκόρντον παραγγέλναμε με τον Μπαράκ πάντα όλα τα πιάτα. Πήραμε τα μαρτίνι μας και τα ορεκτικά μας. Διαλέξαμε ένα καλό κρασί για το κύριο πιάτο μας. Ήμασταν ικανοποιημένοι, συζητούσαμε χαλαρά, λέγαμε πού και πού και καμιά σαχλαμάρα. Προς το τέλος του δείπνου, ο Μπαράκ μού χαμογέλασε και ξανάπιασε το θέμα του γάμου.

Έπιασε το χέρι μου και μου είπε ότι μολονότι με αγαπούσε με όλο του το είναι, εξακολουθούσε να μην καταλαβαίνει ποιο ήταν το νόημα. Ξαφνικά ένιωσα το αίμα να καίει τα μάγουλά μου. Ήταν σαν να μου πάτησε κάποιο κουμπί – από εκείνα τα μεγάλα, κόκκινα κουμπιά που αναβοσβήνουν και περιμένεις να τα δεις σε εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας, περιστοιχισμένα από προειδοποιητικές επιγραφές και χάρτες εκκένωσης του χώρου. Είμαστε σοβαροί; Θα πιάσουμε πάλι αυτή την κουβέντα;
Και όμως, ναι. Είχαμε ήδη κάνει πολλές φορές την υποθετική συζήτηση του γάμου και κάθε φορά ουσιαστικά δεν άλλαζε τίποτε. Ήμουν παραδοσιακή, ο Μπαράκ δεν ήταν. Ήταν φανερό ότι κανείς μας δεν θα άλλαζε γνώμη. Όμως αυτό δεν μας εμπόδιζε –άλλωστε δικηγόροι ήμασταν– να συζητάμε έντονα αυτό το θέμα κάθε τόσο. Καθώς μας περιστοίχιζαν άντρες με κομψά μπλέιζερ και γυναίκες με όμορφα φορέματα που απολάμβαναν τα εξεζητημένα δείπνα τους, προσπάθησα όσο μου ήταν δυνατόν να κρατήσω ήρεμη τη φωνή μου.

«Αν δεσμευόμαστε» είπα όσο πιο άχρωμα μπορούσα, «γιατί να μη δώσουμε νομική μορφή στη δέσμευση αυτή; Πώς θα θιγόταν η αξιοπρέπειά σου από κάτι τέτοιο;». Ακολούθησαν όλα τα γνωστά στάδια του φαύλου κύκλου των αμετακίνητων επιχειρημάτων. Έχει σημασία ο γάμος; Γιατί έχει σημασία; Είναι στα καλά του; Είμαι στα καλά μου; Τι μέλλον θα έχουμε αν δεν μπορούμε να το λύσουμε αυτό; Δεν τσακωνόμασταν, διαπληκτιζόμασταν με άψογο δικηγορικό στιλ. Ανταλλάσσαμε επιθέσεις και αντεπιθέσεις, ξεψαχνίζαμε και ανακρίναμε, αλλά ήταν ολοφάνερο ότι εγώ ήμουν πιο φουντωμένη. Εγώ μιλούσα περισσότερο.

Τελικά, ήρθε ο σερβιτόρος με τον δίσκο του γλυκού, σκεπασμένο με ασημένιο καπάκι. Τον τοποθέτησε μπροστά μου και σήκωσε το καπάκι. Ήμουν τόσο ενοχλημένη που αρχικά δεν έστρεψα καν τα μάτια μου στο γλυκό, αλλά όταν τα κατέβασα να το δω, υπήρχε ένα μαύρο βελούδινο κουτί εκεί που θα ’πρεπε να βρίσκεται το κέικ σοκολάτας. Μέσα του υπήρχε ένα διαμαντένιο μονόπετρο.

Ο Μπαράκ με κοίταξε πειραχτικά. Είχα τσιμπήσει κανονικά. Ήταν όλα σχεδιασμένα. Μου πήρε ένα δευτερόλεπτο μέχρι να καταλαγιάσει ο θυμός και να νιώσω το ευχάριστο σοκ. Μου είχε σπάσει τα νεύρα επειδή ήταν η τελευταία φορά που θα επικαλούνταν τα ανόητα επιχειρήματά του εναντίον του γάμου και δεν θα τα χρησιμοποιούσε ποτέ ξανά όσο θα ζούσαμε μαζί. Το ζήτημα είχε κλείσει.

Γονάτισε και με συναισθηματική χροιά στη φωνή του με ρώτησε εντελώς σοβαρά αν θα ήθελα, παρακαλώ, να του κάνω την τιμή να τον παντρευτώ. Αργότερα θα μάθαινα ότι είχε ήδη μιλήσει με τον αδελφό μου και τη μητέρα μου και είχε ζητήσει από πριν και τη δική τους έγκριση. Μόλις είπα ναι, έχω την εντύπωση ότι όλοι στο εστιατόριο ξέσπασαν σε χειροκροτήματα.

Ένα ολόκληρο λεπτό, μπορεί και δύο, έμεινα να χαζεύω άφωνη το μονόπετρο στο δάχτυλό μου. Κοίταξα τον Μπαράκ για να βεβαιωθώ ότι όλα είχαν συμβεί στην πραγματικότητα. Εκείνος χαμογελούσε. Με είχε αιφνιδιάσει εντελώς.

Κατά κάποιον τρόπο, είχαμε βγει και οι δύο νικητές. «Τώρα» είπε απαλά, «ελπίζω να το βουλώσεις».

Τα παιδικά χρόνια στο Σικάγο

Με ζεστασιά και χιούμορ, η κυρία Ομπάμα περιγράφει στο BECOMING τους θριάμβους και τις απογοητεύσεις της, τόσο δημόσιες όσο και ιδιωτικές, καθώς ξεδιπλώνει την ιστορία της όπως την έζησε – με τα δικά της λόγια και με τους δικούς της όρους. Μερικές από τις ιστορίες που μοιράζεται με τους αναγνώστες της περιλαμβάνουν:

Πώς ήταν να μεγαλώνει στο Σάουθ Σάιντ του Σικάγου, σε μια στοργική μεσοαστική οικογένεια Αφροαμερικανών που ζούσε σε ένα μικρό διαμέρισμα πάνω από το σπίτι της θείας της, Ρόμπι, και πώς η γειτονιά της άλλαξε πρόσωπο κατά τη διάρκεια της «φυγής των λευκών».

Πώς η οικογένειά της λειτούργησε ως έρμα και έμπνευση, και πώς οι γονείς της κράτησαν τη «φλόγα» της αναμμένη μεγαλώνοντάς την έτσι ώστε να είναι πάντα σίγουρη για τον εαυτό της, να μη σταματά μπροστά στα εμπόδια και να πιστεύει ότι είναι ικανή να πετύχει κάθε της στόχο αρκεί να το βάλει σκοπό. Γράφει με ειλικρίνεια και αγάπη για τη μητέρα της, Μαριάν Ρόμπινσον, που τροφοδότησε την αίσθηση της ανεξαρτησίας της. Για τον πατέρα της, Φρέιζερ, που η ψυχραιμία και το θάρρος του στη μάχη με τη σκλήρυνση κατά πλάκας επηρέασε βαθιά τη ζωή της. Και για τον αδελφό της, Κρεγκ, που στάθηκε προστάτης, μέντορας και φίλος της.

Τα χρόνια της στο Πρίνστον, όπου ήταν από τους λίγους Αφροαμερικανούς φοιτητές, και όπου είχε αφοσιωθεί στον στόχο της να πετύχει – έχοντας μάθει να αποκλείει τους αμφισβητίες, όπως η σχολική σύμβουλός της στο λύκειο, που της είχε πει ότι δεν ήταν φτιαγμένη για τα κορυφαία πανεπιστήμια της Άιβι Λιγκ.

Την πρώιμη επαγγελματική της ζωή, ως δικηγόρος-πτυχιούχος του Χάρβαρντ, συνεργάτης σε μια κορυφαία δικηγορική εταιρεία του Σικάγου, όπου ανέλαβε τον ρόλο του μέντορα ενός νεαρού ασκούμενου ονόματι Μπαράκ Ομπάμα, ενός «μονόκερου» που θα γινόταν ο έρωτας της ζωής της παρά τις μεγάλες διαφορές στις εμπειρίες και την προσωπικότητα του καθενός.

Πώς η εμπειρία της προσωπικής απώλειας –ο θάνατος του πατέρα της και μιας αγαπημένης φίλης από το κολέγιο– την έκανε να αμφισβητήσει το νόημα της ζωής και της καριέρας που είχε επιλέξει και τη μετέτρεψε από άνθρωπο των επιδόσεων σε άνθρωπο πρόθυμο να αλλάξει ρότα και να ακολουθήσει καινούργια καριέρα στις δημόσιες υπηρεσίες.

Οι δυσκολίες προσαρμογής στις απαιτήσεις του Μπαράκ

Τους ειλικρινείς προβληματισμούς της σχετικά με την προσαρμογή στην πραγματικότητα του γάμου, μεταξύ άλλων τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν τόσο η ίδια όσο και ο σύζυγός της στην προσπάθειά τους να αριστεύσει ο καθένας τους στον τομέα που είχε επιλέξει και παράλληλα να αποκτήσουν και να αναθρέψουν δύο παιδιά σε μια εποχή που εκείνος επιδίωκε πολιτική καριέρα την οποία εκείνη ποτέ δεν ήθελε πραγματικά.
Τις δυσκολίες που αντιμετώπισε η ίδια, και μαζί της ο Μπαράκ Ομπάμα, στην προσπάθειά της να μείνει έγκυος, καθώς και οι πιέσεις στον γάμο τους που τους οδήγησαν να καταφύγουν σε σύμβουλο γάμου – μια διαδικασία μέσω της οποίας αναγνώρισε τον δικό της ρόλο στην ευτυχία της.

Λεπτομέρειες για την προεκλογική εκστρατεία του 2008 και για την προσαρμογή της σε μια νέα φάση στη ζωή της. Για την ικανότητά της να συντονίζεται με τις ανησυχίες και τις απογοητεύσεις των απλών ανθρώπων, η οποία την οδήγησε να γίνει υπολογίσιμη δύναμη που όσο μεγάλωνε η δημοφιλία της, τόσο οι αντίπαλοι και οι φανατισμένοι οπαδοί τους προσπαθούσαν να τη δυσφημίσουν και να την καθορίσουν με τους δικούς τους όρους. Για το πώς, όταν έφτασε στο μη περαιτέρω, έμαθε να βρίσκει και να διεκδικεί τη φωνή της σε αυτόν τον νέο ρόλο.

Τα παρασκήνια της ιστορικής εκλογικής νύχτας του 2008 και τη μετάβασή της από τον ρόλο του απλού πολίτη σε αυτόν της Πρώτης Κυρίας, μια μετάβαση με συντριπτική ταχύτητα και μέγεθος, που την έκανε να αγωνιά για της κόρες της και την προσαρμογή τους σε καινούργια σχολεία, καινούργιες φιλίες, καινούργια ζωή.

Η ζωή στον Λευκό Οίκο

Τα πάνω και τα κάτω των χρόνων που έζησε στον Λευκό Οίκο, καθώς ως Πρώτη Κυρία τον άνοιξε και τον συνέδεσε άμεσα με τους νέους. Το πώς δημιούργησε έναν λαχανόκηπο και εισήγαγε ουσιαστικές πρωτοβουλίες που ταίριαζαν με το δικό της στιλ, υποστηρίζοντας τις γυναίκες και τα νεαρά κορίτσια, τονίζοντας τη σημασία της εκπαίδευσης, δημιουργώντας προγράμματα που βοηθούσαν τις οικογένειες να ακολουθούν πιο υγιεινή και δραστήρια ζωή. Τη συνεργασία της με τις οικογένειες των στρατευμένων και τη χρήση των μέσων μαζικής ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης προκειμένου να φτάσει το μήνυμά της όσο το δυνατόν πιο μακριά. Ως αποτέλεσμα αυτών των πρωτοβουλιών, 45 εκατομμύρια παιδιά άρχισαν να παίρνουν πιο υγιεινό πρόγευμα και γεύμα, 11 εκατομμύρια μαθητές είχαν 60 λεπτά σωματικής άσκησης καθημερινά και οι επιχειρήσεις πείστηκαν να προσλάβουν ή να εκπαιδεύσουν περισσότερα από 1,5 εκατομμύρια βετεράνους και συζύγους στρατευμένων.

Τις έντονες επικρίσεις που δεχόταν –για τους αγώνες της, το ντύσιμο και το χτένισμά της– και το πώς ανέπτυξε μια «στρατηγική μόδας» για να στρέψει την προσοχή στους στόχους της, υποστηρίζοντας ταυτόχρονα τον σύζυγό της μέσα από δύο ιστορικές θητείες και μεγαλώνοντας δύο κορίτσια στην ανάπτυξη.

Τις σκέψεις της σχετικά με τη θητεία της ως μια δυναμική Πρώτη Κυρία που άφησε τη σφραγίδα της και έδωσε έμπνευση σε πολλούς ανθρώπους σε ολόκληρη την Αμερική και σε όλο τον κόσμο. Όπως δείχνει και η ομιλία της στο εθνικό συνέδριο των Δημοκρατικών του 2016 («Όταν αυτοί πέφτουν χαμηλά, εμείς πηγαίνουμε ψηλότερα»), αποχωρεί από τον Λευκό Οίκο όντας απόλυτη κυρία της φωνής και της ιστορίας της, διοχετεύοντας τα διδάγματα μιας ολόκληρης ζωής και παροτρύνοντας τους αναγνώστες της να ακολουθούν το ένστικτό τους στις δύσκολες στιγμές.

Τις σκέψεις της για τη μετάβασή της από τον ρόλο της Πρώτης Κυρίας πίσω στην ιδιωτική ζωή του απλού πολίτη, καθώς ξεκινά ένα νέο κεφάλαιο στο ταξίδι της ζωής της και επιδιώκει να συνεχίσει να επηρεάζει θετικά τις ζωές των άλλων σε όλο τον κόσμο. «Δεν είναι θέμα τελειότητας» γράφει. «Δεν έχει να κάνει με το πού θα καταλήξεις. Υπάρχει δύναμη στο να αφήνεις τον εαυτό σου να ακούγεται και να γίνεται γνωστός, στο να είσαι κυρίαρχος της μοναδικής σου ιστορίας, να χρησιμοποιείς την αυθεντική φωνή σου. Και υπάρχει χάρη στο να είσαι πρόθυμος να γνωρίσεις και να ακούσεις τους άλλους. Να, κατά τη γνώμη μου, πώς γινόμαστε κάτι».

Αυτή είναι η ιστορία της Μισέλ Λαβόν Ρόμπινσον Ομπάμα και του πώς έγινε κάτι. Πρόκειται για μια ιστορία ελπίδας και αισιοδοξίας, η οποία καταγράφει το συνεχιζόμενο ταξίδι ενός κοριτσιού από το Σάουθ Σάιντ του Σικάγου, που η ζωή του ήταν γεμάτη καλές και κακές εμπειρίες, εξαιρετικές ευκαιρίες και απλές στιγμές που αποδείχθηκαν καθοριστικές για το τι έγινε.


Κατά τον χρόνο της έκδοσης, η κυρία Ομπάμα ξεκινά μια περιοδεία σε δέκα πολιτείες την οποία οργανώνει η εταιρεία Live Nation, που διαθέτει έναν μεγάλο κατάλογο από διάσημους παρουσιαστές/συντονιστές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η περιοδεία των ΗΠΑ ξεκινάει από την πατρίδα της κυρίας Ομπάμα, το Σικάγο, με την Όπρα Γουίνφρεϊ σε ρόλο συντονιστή. Η κυρία Ομπάμα και η Live Nation παραχωρούν το 10% από τα έσοδα των εισιτηρίων κάθε περιοδείας σε τοπικούς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων, αλλά όχι περιορισμένων μόνο σε αυτές, φιλανθρωπικών, σχολικών και κοινοτικών ομάδων – δίνοντας χιλιάδες δωρεάν εισιτήρια σε ανθρώπους σε όλη τη χώρα, ειδικά σε νέους ανθρώπους που μεγαλώνουν σε κοινότητες σαν τη δική της.

Μια περιοδεία για την προώθηση του βιβλίου στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και τη Γερμανία έχει προγραμματιστεί για τις 3-7 Δεκεμβρίου. Πληροφορίες σχετικά με το βιβλίο διατίθενται στους καταναλωτές στο www.becomingmichelleobama.com.

Το βιβλίο κυκλοφορεί στην ελληνική γλώσσα για την Ελλάδα και την Κύπρο, ταυτόχρονα με τις ΗΠΑ από την νέα εκδοτική Εταιρία AΘens Bookstore Publications.
Από σήμερα, το βιβλίο διατίθεται σε όλα τα βιβλιοπωλεία!

Δείτε βίντεο: H αυτοβιογραφία της Μισέλ Ομπάμα: Αποκλειστική προδημοσίευση στο protothema.gr