Μια νέα ζωή είναι μπροστά τους!

Και ο τελευταίος διασώστης ο οποίος συμμετείχε στην επιχείρηση διάσωσης των μεταλλωρύχων που παρέμεναν παγιδευμένοι σε στοά του ορυχείου Σαν Χοσέ στην έρημο Ατακάμα της Χιλής βγήκε στις 2 τα ξημερώματα της Πέμπτης στην επιφάνεια, με ασφάλεια, στην ολοκλήρωση ενός δράματος που προσέλκυσε παγκόσμια προσοχή.

Πολλοί αποκάλεσαν "θαύμα" τη διάσωση των μεταλλωρύχων, ο τελευταίος εκ των οποίων που βγήκε στην επιφάνεια, ο 54χρονος Λουίς Ουρσούα, ήταν ο επικεφαλής της βάρδιας τους και ο άνθρωπος που τους "κράτησε μαζί". Αγκαλιασμένοι διασώστες τραγουδούσαν τον εθνικό ύμνο της Χιλής καθώς οι μεταλλωρύχοι, οι συγγενείς και οι φίλοι άνοιγαν σαμπάνιες και πετούσαν κομφετί. Εκδηλώσεις χαράς σημειώθηκαν σε ολόκληρη τη λατινοαμερικάνικη χώρα.

"Σας παραδίδω τη βάρδια κι ελπίζω ότι δε θα ξαναγίνει ποτέ κάτι τέτοιο", είπε στον πρόεδρο Σεμπαστιάν Πινιέρα, αγκαλιάζοντάς τον. "Είμαι περήφανος που είμαι Χιλιανός", πρόσθεσε, με τη σημαία της χώρας τυλιγμένη στους ώμους.

Η καλά σχεδιασμένη επιχείρηση πήγε καλύτερα κι από τις προσδοκίες των πιο αισιόδοξων--ολοκληρώθηκε μέσα σε λιγότερες από 24 ώρες. Ο Φράνκλιν Λόμπος, πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής που έγινε μεταλλωρύχος και οδηγός ταξί για να τα βγάλει πέρα, είπε ότι "αυτός ήταν ο σκληρότερος αγώνας της ζωής μου".

Η επιτυχής κατάληξη της επιχείρησης αποτελεί σημαντική ώθηση για τον πρόεδρο Σεμπαστιάν Πινιέρα, που περίμενε τους διασωθέντες για να τους χαιρετίσει, έναν προς έναν. Η κυβέρνησή του επαινέθηκε για την διαχείριση της κρίσης αλλά και το γεγονός ότι διέταξε να γίνουν αυστηρότερα τα μέτρα εργασιακής ασφάλειας στα ορυχεία μετά το επεισόδιο. Συγχαρητήρια έστειλε στην κυβέρνηση της Χιλής ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, και πολλοί άλλοι ηγέτες. Ο πρόεδρος της Βολιβίας, Έβο Μοράλες, πήγε στο ορυχείο για να υποδεχθεί τον συμπατριώτη του Κάρλος Μαμάνι όταν βγήκε από τη στοά κι ευχαρίστησε προσωπικά τον Πινιέρα για την διάσωσή του.

Το γεγονός ίσως βελτιώσει αισθητά τις σχέσεις της Χιλής και της Βολιβίας, χώρες με ιστορικά κακές σχέσεις.

Επί αιώνες, τα ορυχεία στη Λατινική Αμερική έπαιξαν κεντρικό και πολύ συχνά τραγικό ρόλο--αρχής γενομένης από την δίψα για χρυσάφι και ασήμι που αποτέλεσαν την κινητήρια δύναμη της Ισπανικής κατάκτησης και της σκλαβιάς των ιθαγενών και της μεταφοράς σκλάβων από την Αφρική. Αμέτρητοι εργάτες χάθηκαν στις στοές τους.

Τα μέτρα ασφαλείας στα ορυχεία στη Λατινική Αμερική την τελευταία δεκαετία πάντως έχουν βελτιωθεί αισθητά σε σχέση με το παρελθόν.

Περισσότερο από ένα δισ. άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο παρακολούθησαν από τους δέκτες των τηλεοράσεών τους τη μεγαλύτερη από ποτέ επιχείρηση διάσωσης, διάρκειας 70 ημερών. Η προηγούμενη μεγαλύτερη επιχείρηση διάσωσης που αφορούσε τρεις μεταλλωρύχους σε πλημμυρισμένο ορυχείο στην Κίνα το 2009 διήρκεσε 25 ημέρες.

Η κάψουλα «Φοίνιξ» βαμμένη κόκκινη, άσπρη και μπλε – στα χρώματα της σημαίας της Χιλής – ανεβοκατέβαινε στο ορυχείο περισσότερο από 22 ώρες για να φέρει στην επιφάνεια τους μεταλλωρύχους από μία οπή μόλις 66 εκατοστών.

Η επιχείρηση διάσωσης κόστισε στην κυβέρνηση της Χιλής και στην εταιρεία Codelco, την κρατική εταιρεία χαλκού, έως 20 εκατ. δολ., δήλωσε ο πρόεδρος της χώρας Πινέρα σε συνέντευξή του στο ΤVN. Τόσο η BHP Billiton Ltd. όσο και η Εθνική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος ήταν αρωγοί στην επιχείρηση διάσωσης.