Πολ Λε Ρου: Πώς το computer geek των 160 κιλών έγινε ο «Τζεφ Μπέζος» του dark web και του διακρατικού εγκλήματος

Η ιστορία της ζωής του Πολ Λε Ρου θυμίζει σενάριο του Χόλιγουντ: Ένα ορφανό από τη Ζιμπάμπουε που μεγαλώνοντας εξελίχθηκε σε «βασιλιά» του dark web, με εισόδημα εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων τον χρόνο, προτού τελικά συληφθεί από το FBI και γίνει προστατευόμενος μάρτυρας, ο οποίος πλέον κλείνει στη φυλακή άλλους επικίνδυνους εγκληματίες.

Ο άνδρας που τα διεθνή ΜΜΕ χαρακτηρίζουν «Τζεφ Μπέζος του διακρατικού οργανωμένου εγκλήματος» οδηγήθηκε στη σύλληψη από έναν υπάλληλο ο οποίος ήταν θυμωμένος επειδή το «αφεντικό» του είχε αρνηθεί να τον κεράσει φαγητό αξίας 30 δολαρίων, σύμφωνα με τη βιογραφία του.

Η άνοδος και πτώση του 46χρονου Λε Ρου, ο οποίος έβγαζε έως και 250 εκατομμύρια δολάρια ετησίως, πουλώντας ναρκωτικά, όπλα και ακόμη και τις υπηρεσίες εκτελεστών μέσω του dark web, αποτελεί το αντικείμενο του βιβλίου της Ιλέιν Σάνον με τίτλο «Hunting Le Roux: The Inside Story of the DEA Takedown of a Criminal Genius and His Empire».

Ο διάσημος σκηνοθέτης Μάικλ Μαν έχει αγοράσει τα δικαιώματα του βιβλίου που πρόκειται να μεταφερθεί στον κινηματογράφο στο άμεσο μέλλον.

Πέρυσι, ο Λε Ρου ομολόγησε ενώπιον ενός ομοσπονδιακού δικαστηρίου στη Νέα Υόρκη ότι ήταν ένοχος για πολλά εγκλήματα, συμπεριλαμβανομένης της πώλησης τεχνολογίας πυραύλων στο Ιράν, της μεταφοράς όπλων από την Ινδονησία, και της διακίνησης κρυσταλλικής μεθαμφεταμίνης από τη Βόρεια Κορέα.

Επίσης, παραδέχτηκε από το εδώλιο του μάρτυρα ότι ήταν υπεύθυνος για τουλάχιστον πέντε δολοφονίες, για την προμήθεια όπλων σε μια πολιτοφυλακή 200 ανδρών στη Σομαλία και για συνομωσία με πραξικοπηματίες που έψαχναν να προσλάβουν μισθοφόρους για να ανατρέψουν την κυβέρνηση των Σεϋχελλών.

Κατά τη διάρκεια της κατάθεσής του ο Λε Ρου ρωτήθηκε ποια είδη διακινούσε λαθραία κατά τη διάρκεια της πολυετούς δράσης του, σύμφωνα με τους New York Times.

«Μετρητά, χημικά, ναρκωτικά και χρυσό», απάντησε ο εγκληματίας. Ο ίδιος παραδέχτηκε στη συνέχεια ότι είχε ασχοληθεί εκτενώς και με το λαθρεμπόριο όπλων, επισημαίνοντας ότι δεν δίσταζε να πουλήσει τα προϊόντα του σε οποιονδήποτε είχε χρήματα. ««Αντάρτες, πολέμαρχοι, εγκληματίες», όλοι ήταν υποψήφιοι αγοραστές, είπε ο Λε Ρου.

Η κατάθεσή του δόθηκε στο πλαίσιο της δίκης τριών μισθοφόρων, οι οποίοι φέρονται να προσελήφθησαν από τον ίδιο το 2012 για τον φόνο ενός Φιλιππινέζου κτηματομεσίτη, τον οποίο υποψιαζόταν ότι τον έκλεβε.

Την ίδια χρονιά, ο Λε Ρου είχε συλληφθεί από την αμερικανική Υπηρεσία για την Καταπολέμηση των Ναρκωτικών (DEA), μετά από παγίδα που του έστησαν στη Λιβερία.

Ο Λε Ρου έκανε το ταξίδι, πιστεύοντας ότι επρόκειτο να συναντηθεί με ανώτερα στελέχη ενός κολομβιανού καρτέλ για τα ναρκωτικά. Στην πραγματικότητα, όμως, το ταξίδι ήταν στημένο από τον «Τζακ», έναν δυσαρεστημένο «υπάλληλό» που είχε προσφέρει τις υπηρεσίες του στη CIA, προκειμένου να οδηγήσει στη σύλληψη τον εγκληματία, εξηγεί σε άρθρο της η New York Post.

Ο «Τζακ», οργισμένος με τον τρόπο με τον οποίο τον είχε αντιμετωπίσει ο Λε Ρου σε κάποια παλαιότερή τους συνάντηση, έπεισε το αφεντικό του του ότι το εν λόγω κολομβιανό καρτέλ ενδιαφέρεται να επεκταθεί στο εμπόριο crystal meth. Πρώτα όμως τα στελέχη του ήθελαν να τον συναντήσουν πρόσωπο με πρόσωπο.

Ο δαιμόνιος Λε Ρου απέφευγε πάντα να πηγαίνει ο ίδιος στις συναντήσεις. Έστελνε πάντα υποτελείς του ή συνεργάτες του για να τον εκπροσωπήσουν. Αυτή τη φορά, όμως, ο Λε Ρου φοβόταν ότι εάν δεν συναντούσε τους ίδιους τους Κολομβιανούς, θα ρίσκαρε να τους προσβάλει.

Όταν ο Λε Ρου έφτασε στο ξενοδοχείο της Λιβερίας που είχε οριστεί ως τοποθεσία της συνάντησης, δεν είχε ιδέα ότι θα συνομιλούσε με έναν πράκτορα της DEA, ο οποίος θα τον κατέγραφε ενώ ομολογούσε την εμπλοκή του σε πολλά εγκλήματα. Όταν συνελήφθη λίγη ώρα αργότερα, οι δύο πράκτορες της DEA που βρίσκονταν στον χώρο χρειάστηκε να σύρουν το ογκώδες σώμα του των 160 κιλών μέχρι το βαν της υπηρεσίας τους, αφού ο ίδιος αποφάσισε να αντισταθεί στη σύλληψη και να στηλώσει τα πόδια του στο πάτωμα.

Στο βιβλίο της η ρεπόρτερ Ιλέιν Σάνον αποκαλύπτει πολλές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες σχετικά με τη ζωή του Λε Ρου την εποχή που ήταν καταζητούμενος εγκληματίας.

Προτού στραφεί στο έγκλημα, ο Λε Ρου ήταν ένας υπέρβαρος και εσωστρεφής προγραμματιστής ηλεκτρονικών υπολογιστών, ο οποίος ανέπτυξε ένα λογισμικό κρυπτογράφησης τη δεκαετία του 1990.

Όμως στα τέλη της δεκαετίας του 2000, άρχισε να χρησιμοποιεί τις γνώσεις του για το διαδίκτυο για να διακινεί ναρκωτικά, όπλα και να προσφέρει άλλες μαφιόζικες υπηρεσίες, όμως την μίσθωση πληρωμένων δολοφόνων.

Ο ίδιος έχτισε με τα χρόνια έναν δικό του στρατό μισθοφόρων, με άνδρες έτοιμους για δράση σε τέσσερις ηπείρους.

Στόχος του Λε Ρου ήταν να δημιουργήσει ένα «ηλεκτρονικό superstore» που θα πούλαγε οτιδήποτε μπορεί να ήθελε να αγοράσει κάποιος, όσο ακραίο κι αν ήταν αυτό.

Το βιβλίο αποκαλύπτει επίσης πολλές άγνωστες λεπτομέρειες για τη ζωή του εκκεντρικού Λε Ρου: Με δύο διαζύγια στο ιστορικό του, πιστεύεται ότι είχε αποκτήσει τουλάχιστον 11 παιδιά με συζύγους, φιλενάδες και ερωμένες σε αρκετές χώρες. Ο εγκληματίας εξάλλου διέθετε σπίτια στις Φιλιππίνες, το Χονγκ Κονγκ και σε άλλες τοποθεσίες.

Αφού συνελήφθη και οδηγήθηκε σε αεροπλάνο με προορισμό τη Νέα Υόρκη, είπε στους πράκτορες της DEA: «Τα καταφέρατε καλά, κύριοι... για να ψάχνετε όμως εμένα, προφανώς κυνηγάτε μεγαλύτερα ψάρια».

Και ο Λε Ρου είχε δίκιο. Η αμερικανική κυβέρνηση του πρότεινε να συνεργαστεί μαζί της με αντάλλαγμα περιορισμένη ασυλία και μειωμένη ποινή.

Τους μήνες που ακολούθησαν, ο Λε Ρου βοήθησε τις Αρχές να συλλάβουν τους συνεργάτες του, οι οποίοι δεν πήραν είδηση, μέχρι την τελευταία στιγμή, ότι ο διεφθαρμένος μέχρι το κόκκαλο άνδρας εργαζόταν πλέον για την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Αρκετά άτομα καταδικάστηκαν ως αποτέλεσμα της βοήθειας του Λε Ρου.

Σύμφωνα με τη συμφωνία συνεργασίας με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, ο Λε Ρου δεν θα δικαστεί μέχρι να εξαντληθούν όλα τα περιθώρια άσκησης έφεσης από τα άτομα που έστειλε στη φυλακή - παρά το γεγονός ότι τα εγκλήματα τα οποία έχει ομολογήσει επισύρουν ισόβια ποινή φυλάκισης.

Η DEA ισχυρίζεται ότι ο Λε Ρου βρίσκεται υπό ομοσπονδιακή κράτηση, χωρίς ωστόσο να αποκαλύπτει περισσότερες λεπτομέρειες.

Η τελευταία φορά που εθεάθη δημόσια ήταν όταν αφέθηκε ελεύθερος από ένα κέντρο κράτησης στο Μπρούκλιν το 2013.