Ο θρύλος της δημοσιογραφίας Σέιμουρ Χερς μιλά για τη χρυσή εποχή της δημοσιογραφίας, τον
Τραμπ και τα λάθη των αμερικανικών μέσων μαζικής ενημέρωσης σε μια συνέντευξη -ποταμό στη γερμανική Frankfurter Rundschau.
O βραβευμένος με Πούλιτζερ 82χρονος δημοσιογράφος- γεννήθηκε στο Σικάγο το 1937 από γονείς Εβραίους, ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του καριέρα το 1959 ως αστυνομικός ρεπόρτερ. Πέρασε από το Associated Press, ενώ το 1968 διετέλεσε υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου του δημοκρατικού υποψηφίου για την προεδρία Ευγένιου Μακάρθι. Λίγο αργότερα, οι New York Times τον προσέλαβαν ως ανταποκριτή τους στην Ουάσιγκτον.
Το Νοέμβριο του 1969, πρώτος ο Χερς αποκάλυψε τη μαζική σφαγή που διέπραξαν Αμερικανοί στρατιώτες τον Μάρτιο του 1968 στο βιετναμέζικο χωριό Μάι Λάι. Ο Χερς δεν αποκάλυψε μόνο το μέγεθος της θηριωδίας αλλά και την προσπάθεια του αμερικανικού Πενταγώνου να συγκαλύψει το γεγονός. Το «Μάι Λάι» έδωσε στον Χερς το Πούλιτζερ το 1970 . Δεν σταμάτησε εκεί. Έγραψε για τη CIA και το σκάνδαλο υποκλοπών Γουότεργκειτ του πρώην Πρόεδρου Ρίτσαρντ Νίξον αλλά και τα βασανιστήρια από αμερικανούς στρατιώτες στην φυλακή του Αμπού Γκράιμπ της Βαγδάτης. Και εξακολουθεί να αποκαλύπτει . Στο γραφείο του, λιγότερο από χίλια βήματα από τον Λευκό Οίκο, είναι μονίμως στοιβαγμένα βιβλία, αρχεία και έγγραφα. « Από τη μία πλευρά, ο Τραμπ είναι ότι το καλύτερο που μπορούσε να συμβεί στον κλάδο των εφημερίδων» λέει ο Χερς . «Άτομα που δεν τους αρέσει ο Τραμπ διαβάζουν τις εφημερίδες . Γι 'αυτό είναι λογικό για τους New York Times να είναι εναντίον του Τραμπ. Αλλά δεν το κάνουν με τον σωστό δρόμο. Θα πρέπει να εστιάσουν περισσότερο στο τι συμβαίνει στην κυβέρνηση: οι καλοί άνθρωποι παντού αντικαθίστανται από κακούς. Οι υπεύθυνοι έχουν αντικατασταθεί από ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης πρέπει να εστιάσουν σε αυτές τις ιστορίες αντί να μένουν μόνο στα tweets του Τραμπ.
Ο Σέιμουρ Χερς λέει ότι ο ίδιος δεν ασχολείται καθόλου με το Twitter
“Όχι. Τα παιδιά μου το κάνουν, και ξοδεύουν πολύ χρόνο. Σας συμβουλεύω: Εξοικονομήστε την ενέργεια σας για κάτι άλλο”.
Όταν ξεκίνησε την καριέρα του στο Σικάγο πριν από περισσότερα από 50 χρόνια, υπήρχαν τέσσερις μεγάλες τοπικές εφημερίδες, όπως η περίφημη Chicago Tribune. Σήμερα στον διάσημο Tribune Tower, υπάρχουν πολυτελή διαμερίσματα και η εφημερίδα στηρίζεται κυρίως σε τηλεγραφήματα των πρακτορείων ειδήσεων.
«Χωρίς χρήματα, χωρίς διαφημίσεις, δεν υπάρχει πλέον μεγάλη κυκλοφορία. Το Διαδίκτυο έχει αφαιρέσει τη σημαντικότερη πηγή εσόδων: τη διαφήμιση. Πολλές πόλεις στην Αμερική δεν έχουν πλέον μια μεγάλη εφημερίδα. Αυτό είναι μια μεγάλη απώλεια. Υπάρχουν οι "New York Times" σε εθνικό επίπεδο, που τώρα έχουν αυξήσει την κυκλοφορία τους . Οι αριστεροί φιλελεύθεροι της Νέας Υόρκης, της Καλιφόρνιας ή του Σικάγου θέλουν να διαβάσουν για τον Τραμπ και να πληρώσουν για αυτό . Καταλαβαίνω ότι κάποιοι μισούν τον Τραμπ . Είναι φοβερός».
Δεν υπήρξε συνωμοσία με τη Μόσχα
«Δεν πιστεύω στη συμπαιγνία με τους Ρώσους. Δεν υπήρξε συνωμοσία. Και θα σας πω κάτι: Οι ιστορίες για τους Ρώσους που λέγεται ότι έχουν πειράξει τα e-mails της Χίλαρι Κλίντον είναι εξίσου τρελές».
«Μα η αμερικανική μυστική υπηρεσία το επιβεβαίωσε» ρωτά τον Χερς η εφημερίδα .
«Η μυστική υπηρεσία; Υπάρχουν 17 διαφορετικές υπηρεσίες πληροφοριών. Τρεις είπαν ότι ήταν πιθανότατα. Έχετε δει την "Καζαμπλάνκα" με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ ; Οι Δημοκρατικοί έχασαν τις εκλογές. Στη συνέχεια κατηγορήθηκαν οι συνηθισμένοι ύποπτοι: η Ρωσία. Δεν λέω ότι δεν ήταν. Αλλά το να χακάρουν τα μηνύματα του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, δεν ήταν απαραίτητη η ρωσική μυστική υπηρεσία. Αυτά θα μπορούσαν να το κάνουν και τα παιδιά μου...Είναι προφανές ότι ο Τραμπ ενεργεί παρορμητικά. Μόνιμα. Δεν κρύβει τίποτα. Ό,τι και αν κάνει, γράφει σε ένα tweet. Μιλάμε για παθολογικό φαινόμενο εδώ. Τιτίβισμα από το πρωί μέχρι το βράδυ. Και λέτε: Ακόμα κι αν δεν βρείτε τίποτα, θα μπορούσε να υπάρξει; Εντάξει, είναι δυνατό. Αλλά σας λέω: Ο Τραμπ δεν μπορεί να το κάνει. Είναι αυτός που είναι. Θα αγοράζατε ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο από έναν κτηματομεσίτη; Όχι; Ακριβώς! Ο μόνος λόγος που έγινε Πρόεδρος ο Τραμπ είναι ότι η Χίλαρι Κλίντον έκανε τη χειρότερη προεκλογική εκστρατεία στην ιστορία. Και πέντε ημέρες μετά την ήττα της, είχε μια όμορφη συνομιλία με τους ανθρώπους που της έδωσαν τα χρήματα - λίγα δισεκατομμύρια δολάρια από τη Wall Street».
Ο Σέιμουρ Χερς λέει ότι δεν ψήφισε τον Τραμπ και δεν του αρέσει το πώς ενεργεί. « Αρχικά, βρήκα ενδιαφέρουσα την προσέγγισή του για την εξωτερική πολιτική , πχ να μιλάει με ανθρώπους όπως ο Πούτιν . Αλλά πραγματικά δεν έχει την παραμικρή ιδέα για τίποτα. Η έκταση της άγνοιας και της αδιαφορίας του είναι ανησυχητική και καταθλιπτική. Αλλά δεν χρειάζεται να το γράψω αυτό. Αυτό είναι προφανές. Αυτό το αποδεικνύει κάθε μέρα...Αλλά η ιστορία της συμπαιγνίας με τους Ρώσους είναι, κατά τη γνώμη μου, νεκρή μετά την έκθεση Μιούλερ . Τα κέρδη του είναι ένα άλλο θέμα. Νομίζω ότι υπάρχουν αμφισβητήσιμα πράγματα για τα παιδιά του που θα μπορούσαν να είναι ένα πρόβλημα για το Tραμπ. Η κόρη του πουλάει το άρωμά της παντού ή οτιδήποτε άλλο. Και ο γαμπρός του παίρνει δισεκατομμύρια δολάρια από τη Ντόχα. Αλλά αυτό είναι γνωστά . Δεν κρύβει τίποτα. Κάνει τα πάντα ανοικτά»
Πέταξε τη γραφομηχανή από το παράθυρο
Ο Σέιμουρ Χερς λέει ότι είναι μοναχικός τύπος. «Εργάζομαι στο ίδιο γραφείο εδώ και 29 χρόνια. Ξέρω τις αδυναμίες μου. Μπορώ να θυμώνω . Κάποτε πέταξα μια γραφομηχανή από το παράθυρο ...για έναν καλό λόγο!»
Παραδέχεται ότι στο παρελθόν είχε παραπλανηθεί από τις πηγές του.
«Ναι, σίγουρα. Όταν μίλησα για το Watergate, είχα μια λανθασμένη ιστορία. Είχα ακούσει ότι ο Τζον Ντιν, ο πρώην δικηγόρος του Προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον, δεν είχε αποδείξεις για τη συμμετοχή του Νίξον στην υπόθεση. Αυτό δεν ήταν αλήθεια. Αλλά μαθαίνεις από τα λάθη σου»
«Δεν επινοήσατε ποτέ μια ιστορία;» τον ρωτά η εφημερίδα.
«Επινόηση; Όχι, όχι, όχι. Φυσικά όχι. Έγραψα ιστορίες με βάση κακές πηγές. Με ξεγέλασαν μερικές φορές».
