«Μαύρη» επέτειος του Τσερνόμπιλ: Πώς είναι 33 χρόνια μετά η τοποθεσία του «πυρηνικού εφιάλτη»

Τριάντα τρία χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τον εφιάλτη του Τσερνόμπιλ, τη μεγαλύτερη πυρηνική καταστροφή που έχει γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα.

Στις 26 Απριλίου του 1986, το πυρηνικό ατύχημα του Τσερνόμπιλ έλαβε χώρα στον αντιδραστήρα Νο. 4 του ομώνυμου Πυρηνικού Σταθμού Παραγωγής Ενέργειας της Σοβιετικής Ένωσης, ο οποίος σήμερα βρίσκεται σε εδάφη της Ουκρανίας.

Το συμβάν, που ήταν της τάξης του μέγιστου προβλεπόμενου ατυχήματος στην Διεθνή Κλίμακα Πυρηνικών Γεγονότων, σκότωσε επιτόπου δυο από τους εργάτες του σταθμού. Μέσα σε τέσσερις μήνες, από τη ραδιενέργεια και από εγκαύματα λόγω της θερμότητας, 28 πυροσβέστες που έσπευσαν στο σημείο για να βοηθήσουν βρήκαν τραγικό θάνατο. Ακόμα 19 επιπλέον θάνατοι καταγράφηκαν ως το 2004.

Η πραγματικά φρικιαστική καταστροφή όμως αφορά στις δραματικές συνέπειες στην υγεία εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων εξαιτίας της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος με ραδιενέργεια. Οι ποσοστιαίες αυξήσεις των καρκίνων ήταν άνω του 15% στους πληθυσμούς που εκτέθηκαν, με χιλιάδες θανάτους από καρκίνο και λευχαιμία να συνδέονται με το ατύχημα.

Οι ακριβείς λόγοι που οδήγησαν σ' αυτή την τραγωδία παραμένουν άγνωστοι. Διαφαίνεται, όμως, ότι σημαντικό ρόλο έπαιξε μία σειρά αλυσιδωτών παραγόντων, όπως τα ανεπαρκή συστήματα ασφαλείας και προστασίας του αντιδραστήρα, καθώς και οι λανθασμένοι χειρισμοί των ελλιπώς καταρτισμένων εργαζομένων.

Το στοιχειωμένο τοπίο, 33 χρόνια μετά

Η ανατριχιαστική Ζώνη Αποκλεισμού του Τσερνόμπιλ, που περιλαμβάνει την πόλη-φάντασμα του Πριπιάτ, προκαλεί το ενδιαφέρον πολλών φωτογράφων, ρεπόρτερ αλλά και τουριστών.

Παρά το γεγονός ότι παραμένει μολυσμένη, δεν είναι λίγοι εκείνοι που αποτολμούν να την επισκεφθούν, για να τραβήξουν φωτογραφίες του στοιχειωμένου τοπίου και να δουν από κοντά την τοποθεσία του μεγαλύτερου πυρηνικού εφιάλτη.

Ένας από αυτούς είναι και ο βρετανός φοιτητής Άλεξ Χέντρικς, που επισκέφθηκε πρόσφατα την απόκοσμη τοποθεσία στο Βόρεια Ουκρανία, συνοδευόμενος από φίλους του.

Ο μόλις 22 ετών Βρετανός μίλησε στην Daily Mail για την εμπειρία του και την εντύπωση που του άφησε αυτό το πραγματικά παράξενο μέρος.

Όπως εξήγησε, υπάρχουν κάποιοι βασικοί κανόνες για την παραμονή στην Ζώνη Αποκλεισμού.

Αν και δεν υπάρχει χρονικό όριο για την επίσκεψη, οι επισκέπτες δεν επιτρέπεται να διανυκτερεύσουν εντός της επικίνδυνης ζώνης.
Αν και δεν υπάρχει dress code, συνιστάται να φοράει κανείς μπλούζα με μακριά μανίκια, για καλύτερη προστασία από τη ραδιενέργεια.

Επίσης, η συντριπτική πλειοψηφία των επισκεπτών έχει μαζί της μετρητές γκάιγκερ, που ανιχνεύουν τη ραδιενέργεια και τους προειδοποιούν αν πλησιάζουν σε μια ζώνη με πολύ υψηλά επίπεδα. 

«Η πρώτη μου σκέψη ήταν: Ουάου, αυτό το μέρος είναι γεμάτο σκυλιά», εξηγεί στην Daily Mail o φοιτητής.

Πραγματικά, η συγκεκριμένη ζωή είναι γεμάτη με αδέσποτα σκυλιά, απογόνους των κατοικιδίων που είχαν κάποτε οι κάτοικοι της περιοχής, προτού αυτή εγκαταλειφθεί.

Η περιοχή, που πλέον είναι διάσπαρτη με τα ερειπωμένα «κουφάρια» σπιτιών, προκαλεί ανατριχίλα με την εγκατάλειψή της. Τα κατάλοιπα της ανθρώπινης παρουσίας, μέσα σε μια ζώνη που πλέον ανήκει στα άγρια σκυλιά, εντείνουν το συναίσθημα της απώλειας και της τραγωδίας που κάποτε συντελέστηκε σε αυτό το μέρος.