Βόρεια Κορέα: Ο Κιμ μειώνει τις μερίδες φαγητού σε 300 γραμμάρια τη μέρα ανά άτομο

Στα 300 γραμμάρια ανά άτομο μείωσε τις μερίδες φαγητού η Βόρεια Κορέα, καθώς η χώρα βιώνει τη χειρότερη συγκομιδή αγαθών και σοδειάς την τελευταία δεκαετία.

Η κατάσταση στη χώρα του Κιμ Γιονγκ Ουν είναι δύσκολη, καθώς σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, το 40% του πληθυσμού - περίπου 10,1 εκατομμύρια άνθρωποι - είναι χρόνια υποσιτισμένοι και δεν έχουν επαρκείς προμήθειες μέχρι την επόμενη συγκομιδή.

Έρευνα που διεξήγαγε το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών (WFP) έδειξε ότι πολλές οικογένειες καταναλώνουν πρωτεΐνη μόνο λίγες φορές το χρόνο. Ο εκπρόσωπος του οργανισμού προειδοποίησε ότι η χώρα ενδέχεται να αντιμετωπίσει λιμό μέσα σε μερικούς μήνες ή τα επόμενα χρόνια. Ενας λιμός στα μέσα της δεκαετίας του 1990 πιστεύεται ότι σκότωσε τρία εκατομμύρια ανθρώπους στη χώρα.

Ξηρασία, καύσωνας και πλημμύρες προκαλούν τη νέα κρίση

Το WFP διενήργησε αξιολόγηση για την ασφάλεια των τροφίμων, μετά από αίτημα της Πιονγιάνγκ, από τις 29 Μαρτίου έως τις 12 Απριλίου, με ερευνητικές ομάδες που επισκέπτονται φυτώρια, αγροκτήματα και νοικοκυριά σε αγροτικές και αστικές περιοχές.

Η ξηρασία, ο καύσωνας και οι πλημμύρες θεωρούνται υπεύθυνα για τη νέα κρίση αλλά το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών ισχυρίζεται ότι η κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας είναι υπεύθυνη για αυτήν την κατάσταση.

Πάντως, εκπρόσωπος των ΗΠΑ υποστήριξε ότι η Πιονγιάνγκ θα μπορούσε να ικανοποιήσει τις ανάγκες των ανθρώπων με την ανακατεύθυνση κρατικών κονδυλίων. «Το καθεστώς εξακολουθεί να εκμεταλλεύεται, να παραμελεί το λαό του και να τον αφήνει να λιμοκτονεί, προκειμένου να προωθήσει το παράνομο πρόγραμμα πυρηνικών όπλων», πρόσθεσε.

Η γεωργική παραγωγή της Βόρειας Κορέας υποχώρησε σε 4,9 εκατομμύρια τόνους το 2018-19, δηλαδή η χώρα παρήγαγε 1,36 εκατομμύρια τόνους λιγότερους από ό,τι χρειάζεται.

Οι εκτιμήσεις για το σιτάρι και το κριθάρι μέχρι το τέλος του 2019 είναι εξίσου ανησυχητικές. Η Βόρεια Κορέα, η οποία υπόκειται σε οικονομικές κυρώσεις λόγω των πυρηνικών δραστηριοτήτων της, βασιζόταν στην τακτική προμήθεια επισιτιστικής βοήθειας από τα Ηνωμένα Έθνη για χρόνια.