«Ο δρόμος του CO2»: Κάθε χρόνο 18.000 Βιετναμέζοι έρχονται στην Ευρώπη μέσα σε ψυγεία

Οι διακινητές από το Βιετνάμ το ονομάζουν «ο δρόμος του διοξειδίου του άνθρακα». Πρόκειται για το τελευταίο κομμάτι μιας επικίνδυνης διαδρομής 6.000 μιλίων σε Ασία και Ευρώπη, όταν οι μετανάστες, μπαίνουν σε κοντέινερ ή σε ρυμουλκούμενα οχήματα, γεμάτα με παλέτες εμπορευμάτων, για να περάσουν τη Μάγχη. Οι συνθήκες είναι αφόρητες. Τα κοντέινερς δεν έχουν εξαερισμό, ενώ είναι σαφής η έλλειψη οξυγόνου.

Σε σύγκριση με τον «δρόμο VIP», που περιλαμβάνει μία σύντομη παραμονή σε ξενοδοχείο και θέσει στην καμπίνα του οδηγού του φορτηγού, η διαδρομή σε ένα γεμάτο κοντέινερ μπορεί να είναι βάναυση.

Υπομένουν ώρες σε ψυγεία για να μειωθεί ο κίνδυνος ανίχνευσης

Σύμφωνα με τους New York Times, οι μετανάστες από το Βιετνάμ συχνά περιμένουν μήνες σε άτυπους καταυλισμούς στη βόρεια Γαλλία, πριν καταφέρουν να γλιστρήσουν σε ρυμουλκούμενο φορτηγού. Οι λαθρέμποροι, γνωστοί ως «snakeheads», χτυπούν τους άνδρες, κακοποιούν σεξουαλικά τις γυναίκες, τις ομάδες βοήθειας και τους δικηγόρους, αλλά και τους μετανάστες. Οι άνθρωποι μπαίνουν σε κουτιά αλουμινίου και υπομένουν ώρες σε μονάδες ψύξης για να μειώσουν τον κίνδυνο ανίχνευσης.

Αυτό το ταξίδι, αναφέρει η εφημερίδα, απεδείχθη μοιραίο για 39 ανθρώπους, που βρέθηκαν νεκροί σε κοντέινερ φορτηγού στο Έσεξ. Σύμφωνα με την αστυνομία, εκτιμάται ότι όλα τα θύματα ήταν από το Βιετνάμ.

Όσο κι αν το τελευταίο κομμάτι του ταξιδιού είναι επικίνδυνο, όλες αυτές οι ώρες που βρίσκονται μέσα στο ρυμουλκούμενο όχημα έρχονται σε συνέχεια μηνών ή και χρόνων σκληρής μεταχείρισης, πρώτα στα χέρια των οργανωμένων συμμοριών διακίνησης και στη συνέχεια δέκτες επιθετικής συμπεριφοράς από τα αφεντικά στους χώρους διαμονής και σε εργοστάσια κάνναβης στη Βρετανία.

Γιατί οι Βιετναμέζοι επιλέγουν τη Βρετανία

Ωστόσο παρά τις κακουχίες, περίπου 18.000 Βιετναμέζοι πληρώνουν διακινητές για το ταξίδι στην Ευρώπη κάθε χρόνο, πληρώνοντας από 8.000 έως 40.000 λίρες.

Στην Αγγλία, όπου το Brexit έχει αποθαρρύνει τη ροή εργατικού δυναμικού από την ανατολική Ευρώπη, οι μετανάστες βλέπουν μία χώρα που διψά για χαμηλά μεροκάματα, πληρώνει εύκολα πέντε φορές αυτό που θα κέρδιζαν στην πατρίδα τους και δεν υπάρχουν οι επαχθείς έλεγχοι ταυτότητας που καθιστούν τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες αφιλόξενες.

Οι Βιετναμέζοι διακινητές συνήθως περνούν τους πελάτες τους από τη Γαλλία και την Ολλανδία, όπου άλλες συμμορίες, συχνά Κούρδοι και Αλβανοί, ή στην πρόσφατη υπόθεση, Ιρλανδοί ή Βορειοιρλανδοί, ολοκληρώνουν τη δουλειά.

Πολλοί προέρχονται από τη Ha Tinh και τη Nghe An, δύο φτωχές επαρχίες στο Βιετνάμ, που φεύγουν για τη Βρετανία με τα μάτια τους ανοιχτά στους κινδύνους. Έχοντας δει ξαφνικά τους γείτονές τους να έχουν εξοπλίσει τα σπίτια τους με πιο ακριβά αγαθά, ή αγοράζουν καλύτερα αυτοκίνητα, θέλουν την ίδια αίσθηση ασφάλειας για την οικογένειά τους, όποιο κι αν είναι το τίμημα.

Τι αντιμετωπίζουν στη Βρετανία

Πάντως γι' αυτό το ταξίδι, χρειάζεται κάποιος πολλά χρήματα. Όμως οι μετανάστες μπορούν να καταλήξουν στο κενό, μην αναζητώντας βοήθεια από το σκληρό σύστημα μετανάστευσης και να ζήσουν μια ζωή ως όμηροι ενός σκιώδους συστήματος διακινητών και εργοδοτών, στους οποίους στηρίζονται.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, 20.000-35.000 Βιετναμέζοι μετανάστες χωρίς έγγραφα διαμένουν στη Βρετανία και έχουν ιστορίες τρόμου να διηγηθούν. Σύμφωνα με λέκτορα του Oxford Brookes University, πέραν της διακίνησης, οι άνθρωποι συχνά πηγαίνουν στη Βρετανία έχοντας συμφωνήσει να αναλάβουν υψηλό κίνδυνο εργαζόμενοι παράνομα και πιθανόν να κερδίσουν μεγάλα ποσά στο εμπόριο κάνναβης.

Ωστόσο στη Βρετανία διακινούνται και πιο ευάλωτοι Βιετναμέζοι, με τις αρχές να λαμβάνουν πενταπλάσιες αναφορές πέρυσι έναντι του 2012.

Οι διακινητές συχνά κρατούν τους ανθρώπους στο σκοτάδι σχετικά με το πού βρίσκονται, ως έναν τρόπο για να έχουν τον πλήρη έλεγχο. Σε υπόθεση του 2017, 17 Βιετναμέζοι συνελήφθησαν από Ουκρανικές αρχές στην Οδησσό και νόμιζαν ότι βρίσκονταν στη Γαλλία.

Σε κατάσταση ομηρίας από τους λαθρεμπόρους

Όταν παραβιάζουν τις εντολές των λαθρεμπόρων, οι συνέπειες μπορεί να είναι μεγάλες, καθώς, σύμφωνα με ιερέα στο Λονδίνο, αν δεν συμπεριφέρονται όπως τους έχουν πει, μπορεί να γίνουν θύματα ξυλοδαρμού ή οι γυναίκες θύματα σεξουαλικής κακοποίησης. Αλλά και όταν φτάνουν στη Βρετανία, συχνά οι προοπτικές δεν είναι ευοίωνες.

Σύμφωνα με τον Σουλαΐλα Αλί, δικηγόρο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι μετανάστες έχουν την υπόσχεση για έντιμες δουλειές σε εστιατόριο ή σε εργοτάξιο και τελικά εξαναγκάζονται να γίνουν «κηπουροί» σε σπίτια που καλλιεργείται παράνομα κάνναβη. Κλειδωμένοι μέσα στο σπίτι για μέρες και συχνά ζώντας 15 ανά δωμάτιο, οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο φωτιάς από φθαρμένα καλώδια και προβλήματα υγείας από βλαβερές χημικές ουσίες.

Μεταξύ άλλων, η απειλή της απέλασης, αποτελεί μοχλό πίεσης για τις συμμορίες, που με αυτόν τον τρόπο κρατούν τους μετανάστες κάτω από την δούλεψή τους.