Παραπομπή Τραμπ: «Έχει πέσει θύμα κομματικής απάτης» λένε οι δικηγόροι του

Εξοργισμένος εμφανίζεται ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος εξαπολύει μύδρους κατά των Δημοκρατικών κατηγορώντας τους για απάτη, καθώς έχει ξεκινήσει η διαδικασία παραπομπής του για το ουκρανικό σκάνδαλο. 

Μέσα από αλλεπάλληλα tweet, ο πρόεδρος των ΗΠΑ από τη μια χλευάζει τη διαδικασία και από την άλλη φανερώνει τον θυμό του. Την ίδια στιγμή, οι δικηγόροι του καλούν τη Γερουσία να απορρίψει τις κατηγορίες που έχουν αποδοθεί στον Τραμπ για την τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ουκρανό ομόλογό του Βολοντίμιρ Ζελένσκι, για την οποία του προσάπτουν οι Δημοκρατικοί προσπάθεια υπονόμευσης του Τζο Μπάιντεν. 

Οι δικηγόροι του Τραμπ, ακόμη, κάνουν λόγο για κομματική απάτη αναφορικά με τη διαδικασία καθαίρεσης. 

Ο Λευκός Οίκος έδωσε στη δημοσιότητα τα νομικά επιχειρήματα υπεράσπισης που θα επικαλεστεί ο Ντόναλντ Τραμπ.

Ο Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος – μόλις ο τέταρτος από τους 45 Αμερικανούς προέδρους που βρίσκεται αντιμέτωπος με δίκη για πιθανή καθαίρεσή του – παρουσίασε για πρώτη φορά τα πλέον λεπτομερή επιχειρήματά του γιατί πρέπει να παραμείνει στον θώκο του.

Στο συνοπτικό σημείωμα με τα επιχειρήματα της νομικής ομάδας υπεράσπισης του προέδρου Τραμπ, μεταξύ άλλων τονίζεται πως: «η Γερουσία πρέπει ταχέως να απορρίψει αυτά τα ελλιπή άρθρα παραπομπής και να αθωώσει τον πρόεδρο», ενώ οι κατηγορίες χαρακτηρίζονται μια «προσβολή» στο αμερικανικό Σύνταγμα.

Ακολουθούν κάποια από τα νομικά επιχειρήματα:

1) Οι Δημοκρατικοί βουλευτές δεν προσδιόρισαν ένα «αδίκημα καθαίρεσης»

«Η καινοφανής θεωρία των βουλευτών του Δημοκρατικού κόμματος για ‘κατάχρηση εξουσίας’ υποσκελίζει εσφαλμένα την προδιαγραφή της κατηγορίας για ‘σοβαρά αδικήματα και πταίσματα’ με μια κατασκευασμένη θεωρία που θα αποδυναμώνει μόνιμα την Προεδρία επιτρέποντας ουσιαστικά απαγγελίες κατηγοριών για πιθανή καθαίρεση με βάση μονάχα πολιτικές διαφωνίες».

«Η κατηγορία των Δημοκρατικών βουλευτών για 'παρακώλυση του έργου του Κογκρέσου' είναι επιπόλαιη και επικίνδυνη. Οι Δημοκρατικοί βουλευτές προτείνουν την απομάκρυνση του προέδρου από το πόστο του επειδή διεκδίκησε νομικά του δικαιώματα και προνόμια που αντλεί από την εκτελεστική εξουσία ενάντια σε ελλιπείς κλητεύσεις…»

«Ο Πρόεδρος έδωσε εντολή σε τρεις από τους πλέον ανώτερους συμβούλους του να μην συμμορφωθούν με τις κλητεύσεις για κατάθεσή τους επειδή απαλλάσσονται από την υποχρέωση να καταθέσουν ενώπιον του Κογκρέσου».

2) Η έρευνα για την καθαίρεση είναι «ανεπανόρθωτα προβληματική»

«Η διαδικασία που οδήγησε αυτά τα Άρθρα Παραπομπής ήταν προβληματική από την αρχή. Από την ίδρυση του κράτους των ΗΠΑ, η Βουλή δεν ενεργοποίησε ποτέ μια έρευνα παραπομπής ενάντια σε ένα πρόεδρο χωρίς την ψήφιση από την ολομέλεια της Βουλής για εξουσιοδότησή της».

«Οι Δημοκρατικοί βουλευτές επινόησαν μια ανήκουστη διαδικασία αρνούμενοι στον Πρόεδρο οποιαδήποτε υποψία δίκαιης διαδικασίας. Η διαδικασία ξεκίνησε με μυστικές ακροάσεις σε ένα υπόγειο καταφύγιο…Δεν δόθηκε κανένα δικαίωμα στον Πρόεδρο να συμμετέχει».

«Οι ακροάσεις του προέδρου (σ.σ. της Επιτροπής Πληροφοριών της Βουλής που επέβλεψε τις έρευνες για την πιθανή παραπομπή Τραμπ Άνταμ) Σιφ ήταν μοιραία ελαττωματικές για έναν ακόμη λόγο. Ο ίδιος ο Σιφ διαδραμάτισε ουσιαστικό ρόλο πίσω από αυτούς βοηθώντας να δημιουργηθεί η ιστορία».

«Οι Δημοκρατικοί βουλευτές προσέφυγαν σε αυτές τις πρωτοφανείς διαδικασίες επειδή ο στόχος δεν ήταν ποτέ να μάθουν την αλήθεια. Ο στόχος ήταν να παραπέμψουν σε δίκη τον πρόεδρο, ασχέτως των γεγονότων».

3) Οι Δημοκρατικοί «δεν παρουσίασαν κανένα αποδεικτικό στοιχεία για να στηρίξουν τις κατηγορίες τους»

«Οι βουλευτές των Δημοκρατικών εσφαλμένα απήγγειλαν κατηγορίες εις βάρος του Προέδρου για την υποτιθέμενη στρατιωτική βοήθεια υπό όρους, ή μια προεδρική συνάντηση για την ανακοίνωση της Ουκρανίας για μια συγκεκριμένη έρευνα. Ωστόσο…οι Δημοκρατικοί βουλευτές δεν έχουν ούτε έναν μάρτυρα που υποστηρίζει, με βάση άμεση γνώση, ότι ο πρόεδρος έθεσε ποτέ στην πραγματικότητα έναν τέτοιο όρο».

«Τα αποδεικτικά στοιχεία δείχνουν πως ο Πρόεδρος Τραμπ είχε έννομες ανησυχίες για τη διαφθορά και την κατανομή των βαρών με τους συμμάχους μας – δύο θέματα συνεπή στην εξωτερική του πολιτική».