«Capone»: Ο Τομ Χάρντι μεταμορφώνεται σε Αλ Καπόνε
Το τρέιλερ έχει ήδη κυκλοφορήσει με τον ηθοποιό στον πρωταγωνιστικό ρόλο του διαβόητου κακοποιού
Δημήτρης Παγαδάκης
Ο Αλ Καπόνι το διαβόητο αφεντικό του οργανωμένου εγκλήματος, ο αδίστακτος γκάνγκστερ που «κυβέρνησε» αιματηρά το Σικάγο της ποτοαπαγόρευσης, καταφθάνει με τη μορφή του Τομ Χάρντι στις 12 Μαΐου στη μικρή οθόνη.
Για τη μεγάλη προοριζόταν η ταινία «Capone», παραγωγής 2020, αλλά τα μέτρα της καραντίνα και με κλειστές τις κινηματογραφικές αίθουσες λόγω της πανδημίας την οδήγησαν στη ψηφιακή διανομή μέσω Video On Demand της Vertical Entertainment. Δεν ήταν η πρώτη αλλαγή στη παραγωγή της. Η βιογραφία ξεκίνησε να γυρίζεται με το τίτλο «Fonzo», που προέρχεται από το Alfonso, το μικρό όνομα του ανάλγητου κακοποιού αλλά στη πορεία τιτλοφορήθηκε με το επίθετό του, μην τυχόν και μπερδευτεί το κοινό. Έχει σκηνοθετηθεί από το Τζος Τρανκ, που έχει υπογράψει τις ταινίες Cronicle και Fantastic Four, και όπως αντιλαμβάνεται κανείς το σενάριο της ταινίας ξετυλίγει την ιστορία του «υπ αριθμόν ένα δημόσιου κινδύνου» της Αμερικής κατά τη δεκαετία του 1920.
Η αφήγηση επικεντρώνεται σε μια λιγότερο διερευνημένη και πολύ πιο περίεργη πτυχή της ζωής του Καπόνε. Ξεκινάει από τα τελευταία χρόνια της ζωής του αποφυλακισμένου πια γκάνγκστερ, όταν πρόωρα γερασμένος μόλις στα 40 του χρόνια και βαριά άρρωστος μάχεται με τις διαβρωτικές ασθένειες, τα ανατριχιαστικά φαντάσματα και τις αναμνήσεις του βίαιου και βάναυσου παρελθόντος του που στοιχειώνουν την υπόλοιπη μικρή χρονικά ζωή του. Προφανώς οι αναδρομές στο εγκληματικό του χθες καταλαμβάνουν σημαντικό μέρος στην διάρκεια της ταινίας, ειδάλλως τι νόημα θα είχε για τους θεατές να εστιάσουν στην ανιαρή διαδρομή προς τη μοιραία κατάληξη ενός καταρρακωμένου ασθενούς, με χαμένα τα μυαλά, που περνάει τις η παρακμιακές τελευταίες ώρες του στην έπαυλη του στο Palm Island της Φλόριντα.
Στο πρωταγωνιστικό ρόλο ο Τομ Χάρντι είναι εντυπωσιακά μεταμορφωμένος, με ξεφλουδισμένο δέρμα πλισέ ρυτίδες στη φάτσα και την χαρακτηριστική ουλή, ώστε να μοιάζει πειστικά με τον «σημαδεμένο» κτηνώδη Μαφιόζο τον οποίο ενσαρκώνει. Ο 42χρονος Άγγλος ηθοποιός, άλλωστε , «το’χει» και με το παραπάνω στο να υποδύεται ρόλους σκληρών, άγριων, και ψυχομοβόρων χαρακτήρων. Με ένα πούρο κολλημένο στα χείλη, όπως και το πραγματικό ημι-παρανοϊκό αφεντικό του υπόκοσμου, ο Χάρντι πλαισιώνεται στη ταινία από ένα ικανό καστ, από το οποίο ξεχωρίζουν οι Ματ Ντίλον, Κάιλ ΜακΛάκλαν, Λίντα Καρντελίνι. Το τρέιλερ της πρεμιέρας ήδη κυκλοφορεί.\
Κλείσιμο
Η ιστορία του Αλ Καπονε
Γεννήθηκε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης από φτωχού Ιταλούς μετανάστες μιας πολυμελούς οικογένειας. Ο ναπολιτάνος πατέρας του ήταν κουρέας και η μάνα του μοδίστρα. Στα 14,του αποβλήθηκε λόγο βίαιου χαρακτήρα από το σχολείο. Γνώρισε το αρχιμαφιόζο Τζόνι Τόριο και μπήκε στη συμμορία του. Στα 17 του δουλεύοντας ως μπάρμαν και ψευτοπαλληκαράς σε ένα πορνείο του Coney Island, πάνω σε ένα τσαμπουκά του χαράξανε με ξυράφι το αριστερό του μάγουλο. Η ανεξίτηλη ουλή του χάρισε το ψευδώνυμο «Scarface». Στα 18 του παντρεύτηκε μια ιρλανδέζα ονόματι Μέι Κάφλιν, έκαναν μαζί ένα γιο τον Άλμπερτ «Σόνι» Φράνσις τον οποίο βάφτισε ο «νονός» Τόριο. Ο τελευταίος το πήρε μαζί του στο Σικάγο για να χειριστούν επί τόπου τις Μαφιόζικες μπίζνες. Όταν ο μέντορας του αποσύρθηκε ο Αλ, από στρουμπουλό παιδί της πιάτσας έγινε αιμοδιψής τσάρος του εγκλήματος, διευθύνοντας παράνομο τζόγο, πορνεία, ναρκωτικά και οπλισμένες συμμορίες εκφοβιστών και εκβιαστών.
Με την ποτοαπαγόρευση έγινε ο κύριος λαθρέμπορος αλκοόλ στο Ιλινόις, δραστηριότητα που του απέφερε ως έσοδο το αστρονομικό ποσό των 100 εκατ δολαρίων το χρόνο. Με τόσα λεφτά βούλιαξε στη διαφθορά μέσω δωροδοκιών αστυνόμους, δικαστές, δημάρχους, μέχρι και ψηφοφόρους. Με έδρα μια σουίτα στο πολυτελές ξενοδοχείο Μετροπόλιταν του Σικάγο εγκατέλειψε το παραδοσιακό low profile των Μαφιόζων και αναζήτησε με ξιπασιά τη δημοσιότητα ως χλιδάτος επιχειρηματίας και αξιοσέβαστος πυλώνας της κοινότητας.
Κομψά ντυμένος , με μεταξωτά κοστούμια, χρυσά δαχτυλίδια στολισμένα με ροζ διαμάντια και πλατινένιες αγκράφες γραβατών με πολύτιμους λίθους ξεφάντωνε πλουσιοπάροχα ενώ έδινε σταθερά το παρόν στη Όπερα., έχοντας πάντα στο στόμα ένα πανάκριβο αυθεντικό κουβανέζικο πουρό Αβάνας La Corona.
Την Πέμπτη, 14 Φεβρουαρίου 1929, οι άντρες του την «έστησαν» και εκτέλεσαν εν ψυχρώ επτά αντίπαλους γκάνγκστερ για τον έλεγχο της πόλης που ανήκαν στην ανταγωνιστική συμμορία του Μπαγκς Μοράν. Το αποτρόπαιο φονικό ονομάστηκε από το Τύπο «σφαγή της ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου», αλλά ο ίδιος ο αμείλικτος εντολέας του μακελειού βρισκόταν με εξασφαλισμένο άλλοθι στο Μαϊάμι. Η επόμενη αιματηρά εκδικητική του πράξη ήταν όταν κονιορτοποίησε σαδιστικά, με ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ, τα κεφάλια δυο Σικελών που τους θεώρησε ρουφιάνους, μέσα σε ένα καθώς πρέπει ρεστοράν της «πόλης των σφαγείων».
Οι Αρχές δεν είχαν ποτέ αρκετά αποδεικτικά στοιχεία για να του προσάψουν οτιδήποτε. Έως ότου μετά από συντονισμένες προσπάθειες τον συνέλαβαν, αυτόν που έκανε τέρατα και σημεία, με τη κατηγορία της φοροδιαφυγής. Μέσα στη βεβαιότητα του ότι όπως πάντα, θα τη σκαπουλάρει, αψήφησε την απειλή. Τσάμπα πήγαν τα συνήθη εργαλεία της δωροδοκίας και του εκφοβισμού των ένορκων. Καταδικάστηκε τελεσίδικα σε 11 χρόνια φυλάκιση στις 7 Οκτωβρίου 1931 Μεταφέρθηκε στη φυλακή της Ατλάντα και από εκεί στους βαρυποινίτες του Αλκατράζ στο Σαν Φρανσίσκο. Συφιλιδικός από τα νιάτα του και μανιακός χρήστης τόνων κοκαΐνης κατέρρευσε σύντομα πίσω από τα κάγκελα Αποφυλακίστηκε νωρίτερα, βαριά άρρωστος με άνοια το 1939 από ένα σε ψυχιατρείο κρατουμένων στη Βαλτιμόρη. Επέστρεψε στην οικογένεια του στο Μαϊάμι όπου σταδιακά χειροτέρευσε και αργά αλλά βασανιστικά πέθανε από καρδιακή ανακοπή στις 25 Ιανουαρίου 1947. Την επόμενη μέρα η εφημερίδα New York Times έγραψε «Τέλος του εφιάλτη».
