Υπογονιμότητα: Τέσσερις επαναστατικές τεχνικές που δίνουν λύσεις

H υπογονιμότητα στις μέρες μας έχει πάψει προ πολλού να αποτελεί αδιέξοδο στις προσπάθειες των ζευγαριών που αντιμετωπίζουν το συγκεκριμένο πρόβλημα να αποκτήσουν παιδί.

Με τη γέννηση, το 1978, του πρώτου παιδιού μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης, μια παγκόσμια βιομηχανία γεννήθηκε και ήρθε να φέρει ελπίδα σε χιλιάδες ζευγάρια αποδεικνύοντας ότι η επιστήμη κάνει θαύματα. Κι ενώ η συγκεκριμένη μέθοδος αρχικά ήρθε ως λύση για τη θεραπεία προβλημάτων υπογονιμότητας που σχετίζονται με τις σάλπιγγες, στη συνέχεια συσχετίστηκε ταυτόχρονα με γενετικές, αλλά και αναπαραγωγικές διαταραχές, δημιουργώντας ωστόσο ηθικά, θρησκευτικά, κοινωνικά, αλλά και νομικά ζητήματα.

Μέσα στα 43 χρόνια που πέρασαν από τότε, πολλά άλλαξαν, αφού τόσο ο εκκολαπτόμενος τότε τομέας της εμβρυολογίας έχει εξελιχθεί, αλλά και οι Τεχνολογίες της Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής (ART) έχει προοδεύσει, ενώ η εμπειρία έχει αποκτηθεί και οι τεχνολογίες τελειοποιούνται.

Παράλληλα, είναι σημαντικό να σημειώσουμε στο σημείο αυτό ότι στις μέρες μας, το 30% των ζευγαριών που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία, ακόμα και σε ηλικίες 30- 40 ετών, παρουσιάζουν πρόβλημα υπογονιμότητας. Στο 20% περίπου των ζευγαριών αυτών, μετά από ιατρική διερεύνηση, διαπιστώνονται προβλήματα στον άνδρα ή τη γυναίκα τα οποία μπορούν να θεραπευθούν ή να διορθωθούν, ενώ στο υπόλοιπο 10% δεν ανευρίσκεται η αιτία της υπογονιμότητας ή η αιτία είναι άγνωστη (ιδιοπαθής υπογονιμότητα).

Διαβάστε περισσότερα στο ygeiamou.gr