Διαταραχή προσποίησης: Μια εξήγηση για την τραγωδία στην Πάτρα

Ο Βαρόνος Μινχάουζεν ταυτίστηκε στο συλλογικό ασυνείδητο με τις μυθοπλασίες που εξύφαινε και διηγείτο για να τραβά την προσοχή. Έτσι έδωσε το όνομά του σε μια σύγχρονη ψυχιατρική διαταραχή, το «Σύνδρομο Μινχάουζεν» ή αλλιώς «Διαταραχή προσποίησης», κατά την οποία το άτομο ψευδολογεί περιγράφοντας ιατρικά συμπτώματα που αφορούν στο ίδιο ή σε κάποιο κοντινό του πρόσωπο, το οποίο βρίσκεται υπό τη φροντίδα του.

Στην τελευταία περίπτωση έχουμε το «Σύνδρομο Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου», ενώ πολλές φορές η δράστιδα, που στο 91-95% των περιπτώσεων είναι η μητέρα, μπορεί να προκαλεί η ίδια την έκλυση των συμπτωμάτων αυτών, ακόμη και με θανατηφόρα έκβαση. Ένα σύγχρονο συμπεριφορικό ισοδύναμο της Αλθαίας, μητέρας του μυθικού Μελέαγρου που ενώ ήξερε πως ο γιος της θα πέθαινε όταν θα καιγόταν το κούτσουρο που ήταν στο τζάκι την ώρα της γέννησής του, το ξαναέβαλε η ίδια στη φωτιά. Όμως ο μύθος θέλει την Αλθαία να έχει αυτοκτονήσει, μετά την πράξη της, σε αντίθεση με τις σύγχρονες επιστημονικές έρευνες που καταγράφουν ποσοστό μόλις 1% αυτοκτονιών στις μητέρες που εμφανίζουν την κλινική εικόνα αυτής της διαταραχής, μαζί με απουσία τύψεων. Μιας διαταραχής που σχεδόν ποτέ δεν θα διαγνωσθεί με δια ζώσης κλινική εξέταση από κάποιον ψυχίατρο, γιατί εκεί που εμφανίζεται δεν υπάρχει αναγνώριση του προβλήματος και άρα αναζήτηση ιατρικής συνδρομής, παρά μονάχα λαίμαργη ανάγκη προσοχής και υπόδυσης του ρόλου του άρρωστου γονέα για κάλυψη του εσωτερικού κενού με τα αισθήματα ενδιαφέροντος, συμπάθειας και αλληλεγγύης που αυτός ο ρόλος προκαλεί.



Διαβάστε περισσότερα στο ygeiamou.gr