Ανήλικοι παραβάτες: Μήπως η κοινωνία μας έχει αρχίσει να φοβάται τα παιδιά της; Ένας ψυχίατρος απαντά

Είναι αληθινή ή πλασματική η αύξηση των περιστατικών παραβατικότητας ανηλίκων στη χώρα μας; Τι έχει αλλάξει πραγματικά στο προφίλ των σημερινών ανήλικων δραστών; Μήπως η κοινωνία μας, αντί να αγκαλιάζει, έχει αρχίσει τα φοβάται τα παιδιά της;

Στις μέρες μας το θέμα της παραβατικότητας των ανηλίκων απασχολεί ιδιαίτερα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, συνήθως με πηχυαίους τίτλους και μάλλον ηδονοβλεπτική παρά δημοσιογραφική κάλυψη. Επίσης, αρκετά συχνά, ακόμα και από επίσημα χείλη, αναπαράγεται η διαπίστωση ότι στη χώρα μας στα χρόνια που διανύουμε βιώνουμε μια υποτιθέμενη έκρηξη περιστατικών βίας με δράστες ανήλικους – τόσο μεγάλη ώστε να είναι αναγκαία και δικαιολογημένη η άμεση λήψη δραστικών μέτρων προκειμένου να περιοριστεί ο κίνδυνος που απορρέει από τα τάχα αυξημένα αυτά περιστατικά.

Βεβαίως όποιος κάνει τον κόπο να εξετάσει τα πρωτογενή στοιχεία για το φαινόμενο διαπιστώνει ότι, π.χ., στα επίσημα -δηλωμένα στη Eurostat- κρούσματα βίαιων συμβάντων ανά 100.000 κατοίκους με ανήλικους δράστες η χώρα μας φιγουράρει σε μία από τις τελευταίες θέσεις στην Ε.Ε., ενώ η διαχρονική εξέλιξη των κρουσμάτων αποκαλύπτει μια αρχική αύξησή τους κατά τα χρόνια κορύφωσης της οικονομικής κρίσης, την οποία όμως ακολούθησαν σταθεροποίηση και μετέπειτα μείωση του αριθμού των κρουσμάτων αυτών. Η ίδια, πάνω κάτω, εικόνα προκύπτει και από την εξέταση των ποσοτικών δεδομένων συστηματικών ερευνών όπως αυτές που διενεργεί το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας του Πανεπιστημίου Αθηνών, το οποίο μετράει τον εκφοβισμό και την παραβατικότητα των ανηλίκων με βάση την πρότυπη ερευνητική μεθοδολογία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας από το 1998 μέχρι σήμερα. Και πάλι εδώ αναφαίνονται μια εκτόξευση του αριθμού των κρουσμάτων από το 2008 έως το 2014 και μετά ποσοτική μείωσή τους, με μόνο δύο εξαιρέσεις: τον ηλεκτρονικό εκφοβισμό, του οποίου τα κρούσματα φαίνεται να αυξάνονται σταθερά αντανακλώντας όμως μάλλον την ολοένα αυξανόμενη χρήση τεχνολογιών επικοινωνίας και πληροφορικής σε οτιδήποτε κάνουν τα παιδιά και οι έφηβοι (του εκφοβισμού συμπεριλαμβανομένου), και τη «διόρθωση» του αριθμού των κρουσμάτων την τελευταία διετία στα επίπεδα προ πανδημίας, καθώς τα χρόνια της καραντίνας είχαν και αυτά μειωθεί πάρα πολύ, όπως και όλα τα βίαια συμβάντα στον δημόσιο χώρο, είτε διαπράττονταν από ενήλικους είτε από ανήλικους.

Διαβάστε περισσότερα στο ygeiamou.gr
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr