Υδατάνθρακες κατά του σακχαρώδους διαβήτη

Σε έρευνα που διεξήχθη από τον Kallio και τους συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο Kuopio της Φιλανδίας και δημοσιεύθηκε στο τελευταίο τεύχος του American Journal of Clinical Nutrition, συγκρίθηκαν τα αποτελέσματα του τύπου των υδατανθράκων που προκαλούν χαμηλή απάντηση ινσουλίνης σε σχέση με αυτούς που προκαλούν υψηλές απαιτήσεις ινσουλίνης, καθώς και η έκφραση των γονιδίων στον κοιλιακό υποδόριο λιπώδη ιστό.

Στη μελέτη συμμετείχαν 47 μεσήλικες άνδρες και γυναίκες με μέσο BMI 32kg/m2 που πληρούσαν τουλάχιστον 3 από τα 5 διαγνωστικά κριτήρια για το μεταβολικό σύνδρομο. Τα διαγνωστικά κριτήρια του μεταβολικού συνδρόμου περιλαμβάνουν την αυξημένη συγκέντρωση γλυκόζης νηστείας, την αυξημένη περίμετρο μέσης, τα τριγλυκερίδια πλάσματος, τη μειωμένη χοληστερόλη πλάσματος HDL, και την αυξημένη πίεση αίματος. Οι συμμετέχοντες ακολούθησαν διατροφή πλούσια είτε σε ψωμί ολικής άλεσης και ζυμαρικά σίκαλης (χαμηλή απάντηση ινσουλίνης) είτε σε ψωμί σίτου, βρώμη, και πατάτες (υψηλή απάντηση ινσουλίνης) για 12 εβδομάδες, ενώ το σωματικό βάρος των εθελοντών διατηρήθηκε σταθερό σε όλη τη μελέτη.

Αν και οι απαιτήσεις της ινσουλίνης διέφεραν ανάλογα με τη διατροφή, οι διατροφές προκάλεσαν παρόμοια γλυκαιμική απάντηση, και τα αποτελέσματα της καμπύλης γλυκόζης παρέμειναν αμετάβλητα καθ’ όλη τη διάρκεια της μελέτης. Η διατροφή ζυμαρικών σίκαλης προκάλεσε μέτρια έκφραση 71 γονιδίων, που συνδέονται άμεσα με το μεταβολικό μονοπάτι έκφρασης της ινσουλίνης. Αντίθετα, η διατροφή πλούσια σε βρώμη, σιτάρι και πατάτες προκάλεσε μέτρια ενεργοποίηση 62 γονιδίων, που συνδέονται με στρεσογόνους παράγοντες και φλεγμονώδεις απαντήσεις.

Διαβάστε περισσότερα στο Life2Day