Τα 10 θεμελιώδη ερωτήματα για να… «πετύχουμε» την προσωπική μας εξέλιξη

Ο σκοπός ή το νόημα της ζωής είναι ένα παλιό φιλοσοφικό ερώτημα από εκείνα για τα οποία έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά.


Για ποιον λόγο είμαστε εδώ; Τι είμαστε; Από που προερχόμαστε;

Ποιος είναι ο σκοπός μας;


Τι έχει σημασία στη ζωή;

Η αναζήτηση και η εύρεση νοήματος είναι θεμελιώδη στοιχεία της προσωπικής μας εξέλιξης...

Πολλές φορές, η ανάγκη αυτή της αναζήτησης και απόδοσης νοήματος ανακύπτει από την αναγκαιότητα να προσδώσουμε ένα νόημα, περιεχόμενο... σκοπό σε όσα μας συμβαίνουν αλλά επίσης το να ανακαλύψουμε το ένα και απώτερο σκοπό μπορεί να έχουμε σαν άνθρωποι σκεπτόμενοι με συνείδηση, προβληματισμό και κρίση... μπορεί να αποτελέσει στήριγμα για να... ξεπεράσουμε τις δυσκολίες & αντιξοότητες, να υπερβούμε τα όρια μας και να ενδεχομένως να ξεπεράσουμε συναισθηματικά κενά ή και αισθήματα ματαίωσης, παραίτησης και πλήξης.

Πράγματι, έχω συχνά παρατηρήσει ότι... όταν σαν άνθρωποι αναγνωρίζουμε ένα σκοπό ή μια κατεύθυνση στη ζωή μας, κάνουμε το πρώτο βήμα προς την προσωπική εξέλιξη, ανάπτυξη, αυτο-πραγμάτωση, στην αυθυπέρβαση... στην ευτυχία!

Ο σκοπός της ζωής λοιπόν πέρα από ένα φιλοσοφικό ερώτημα μπορεί να... αποτελεί προσωπική «υπαρξιακή αγωνία» να δώσουμε νόημα, περιεχόμενο, σκοπό και αξία στην υπαρξή μας. Ο καθένας από μας έχει ανεύρει ή και δημιουργήσει το δικό του νόημα (αφήγημα ζωής), το δικό του σκοπό.

Στην πορεία της ζωής, μπορεί να ξεχάσουμε την αποστολή που έχουμε αναλάβει να φέρουμε εις πέρας ή ακόμα κάπου στην πορεία της ζωής να αμελήσουμε τις όποιες προτεραιότητές μας, να τις προσπερνάμε... παρασυρόμενοι από επουσιώδη ζητήματα της τρέχουσας καθημερινότητας (υποχρεώσεις, παρεξηγήσεις, ρουτίνες επιβίωσης ή καταπολέμησης της πλήξης με όποιους πρόσφορους τρόπους). Ποτέ δεν είναι αργά όμως να ανακαλύψουμε ποιο είναι το δικό μας... αληθινό... πραγματικό νόημα ζωής!

Οι 10 ερωτήσεις που ακολουθούν προορίζονται για να σε βοηθήσουν να καθορίσεις ποιος είναι ο προσωπικός σου σκοπός για... επίτευξη της προσωπικής σου ευτυχίας...

 

Ποια νομίζεις ότι είναι τα πιο ξεχωριστά και σημαντικά χαρίσματα που διαθέτεις ως άνθρωπος; Σκέψου τουλάχιστον πέντε τέτοια χαρίσματα;

Τι σου αρέσει να κάνεις λιγότερο; Τι σε κουράζει ή τι σε κάνει να πλήττεις;

Εάν δεν υπήρχε κανένας περιορισμός και ήξερες ότι μπορείς μόνο να επιτύχεις, ποιος θα ήθελες να είσαι, τι θα ήθελες να κάνεις, τι θα επιθυμούσες να έχεις για να αισθανθείς εσωτερική πληρότητα, ικανοποιήση, γαλήνη;

Τι σε κάνει συνήθως να χαμογελάς;

Φαντάσου ότι είσαι παιδί και ότι ταξιδεύεις νοερά στο μέλλον σου με την φαντασία, την αισιοδοξία και τη σιγουριά ενός παιδιού. Τι όνειρα θα ήθελες να εκπληρώσεις; Πώς φαντάζεσαι τη ζωή σου;

Τώρα φαντάσου ότι είσαι 80 ετών κι ότι... κοιτάς το παρελθόν σου με τη σοφία και τη γνώση ενός σοφού ηλικιωμένου. Για τι πράγμα νιώθεις περήφανος για τα όσα μέχρι τώρα έπραξες, πρόσφερες στον εαυτό σου και τους άλλους; Τι αυτό για το οποίο μετανιώνεις; Ποια εκκρεμότητα θεωρείς ότι παρέλειψες να διεκπεραιώσεις;  Ποιες από τις πράξεις σου θα άλλαζες για τις οποίες νιώθεις άσχημα ή ακόμα και τύψεις και ποιες όχι;

Φαντάσου ότι οι άνθρωποι που αγαπάς και σέβεσαι περισσότερο συζητούν για σένα. Τι θετικά πράγματα θα ήθελες να λένε για σένα, τη συνεισφορά σου, τα επιτεύγματα σου, το χαρακτήρα σου, την προσωπικότητα σου; Πώς θα ήθελες να σε θυμούνται; Θεωρείς ότι υπάρχουν πράγματα που πρέπει να κάνεις προκειμένου να ανταποκριθείς στις προσδοκίες τους, στις αξιώσεις τους, για να σε έχουν υπόληψη και να σε αγαπούν στο βαθμό που θα ήθελες...;

Θεωρείς ότι έχεις περιθώρια αυτο-βελτίωσης; Τι θα ήθελες να αλλάξεις στον τρόπο σκέψης σου, στον τρόπο που διαχειρίζεσαι καταστάσεις, στον τρόπο που δρας, αντιδράς, σκέπτεσαι & ενεργείς;

Έχεις κάνει τα πάντα για να νιώσεις ότι είσαι ολοκληρωμένος άνθρωπός; και αν όχι πως θεωρείς ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσες να το επιτύχεις;

Είσαι ο άνθρωπος που θαυμάζεις; αν δεν είσαι τι θεωρείς ότι θα μπορούσες να κάνεις για να φτάσεις σε ένα υψηλό σημείο αυτο-εκτίμησης & αυτο-σεβασμού;

Τα θεμελίωση αυτά ερωτήματα μας φέρνουν αντιμέτωπους με τον ίδιο μας τον εαυτό αλλά και προ των ευθυνών μας για όσα δεν κάναμε, για όσα παραλείψαμε ή για όσα δεν έπρεπε να πράξουμε και που μας οδήγησαν σε προσωπικά ναυάγια ζωής και αστοχίες με αποτέλεσμα να βυσσοδομούμε και να αδικούμε τον ίδιο μας τον εαυτό μας ... πολλές φορές και αυτό είναι το πιο τραγικό... από άγνοια! 

Καταλήγοντας θα λέγαμε ότι:

Πολλές φορές η ζωή μας «προγραμματίζεται» & δρομολογείται από εμάς κυρίως (με δική μας βούληση, προαίρεση, βούληση, απόφαση) ή έμμεσα  και από τους άλλους (μέσα από την καθημερινή συναναστροφή και όσμωση με τους άλλους) με τέτοιο τρόπο και τέτοιους φρενήρεις ρυθμούς και ταχύτητες ώστε... πολλές φορές δεν προλαβαίνουμε να κατανοήσουμε σε βάθος το ποίες είναι προτεραιότητες μας, ο απώτερος πραγματικό μας σκοπός, στόχος, επιδίωξη, όραμα...

Διαμορφώνουμε την εικόνα του εαυτού μας με βάση το επάγγελμα, τη μόρφωση και τους διάφορους άλλους ρόλους που αναλαμβάνουμε στα πλαίσια της κοινωνίας. Πέρα όμως από όποιους ρόλους μας χαρακτηρίζουν, υπάρχει μέσα μας κάτι βαθύτερο... η αδήριτη, ακατανίκητη και αναπόφευκτη υπαρξιακή ανάγκη για ευτυχία,  ικανοποίηση της εκπλήρωσης επιθυμιών/στόχων, αυτο-επιβεβαίωση, αυτο-πραγμάτωση, δικαίωση!

Το βασικότερο όλων όμως είναι να ασχολούμαστε με τον εαυτό μας και να αναζητούμε τρόπους για την πνευματική του ανύψωση, εξέλιξη και πρόοδο. Ο Eric Hoffer, Αμερικάνος συγγραφέας και φιλόσοφος είχε πει, «Το τέλος έρχεται όταν σταματήσουμε να μιλάμε στον εαυτό μας. Είναι το τέλος της πραγματικής σκέψης και η απαρχή της τελικής μοναξιάς».

Προσπάθησε να απαντήσεις με ειλικρίνεια στις παραπάνω ερωτήσεις χωρίς να λογοκρίνεις τα πραγματικά σου συναισθήματα γιατί το βασικό είναι να μάθουμε ποιοι πραγματικά είμαστε, τι πραγματικά αποζητούμε και με αυτον τον τρόπο θα καταφέρουμε να αγαπήσουμε  τον εαυτό μας και όπως μας είπε ο αγαπημένος Ιρλανδός συγγραφέας ο Oscar Wilde πρόκειται για την  αρχή ενός έρωτα που θα κρατήσει μια ολόκληρη ζωή. 

Επιστημονική ομάδα του kontasou.com