Τι είναι το σύνδρομο Cotard που κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι είναι... ζόμπι;

Μια σπάνια ψυχική ασθένεια, που λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν την ύπαρξή της, μπορεί να κάνει έναν άνθρωπο να πιστεύει με απόλυτη βεβαιότητα ότι είναι νεκρός, ότι αποσυντίθεται και ότι λείπουν καίρια όργανα από το σώμα του, χωρίς τα οποία η επιβίωση δεν είναι δυνατή.

Το σύνδρομο Cotard - που μερικές φορές αποκαλείται «σύνδρομο του ζωντανού πτώματος» - δεν περιλαμβάνεται στο Διαγνωστικό και Στατιστικό εγχειρίδιο των Ψυχικών Ασθενειών (DSM-V) αλλά αναγνωρίζεται ως μια «ασθένεια της ανθρώπινης υγείας» στην Διεθνή Ταξινόμηση Ασθενειών του
ΠΟΥ. Σύμφωνα με την οργάνωση ψυχικής υγείας Mind, η ασθένεια αυτή συνδέεται με την ψύχωση, την κλινική κατάθλιψη και τη σχιζοφρένεια.

«Το σύνδρομο Cotard είναι εξαιρετικά σπάνιο. Πρόκειται για έναν τύπο ψευδαίσθησης που συνήθως σχετίζεται με την επίμονη άρνηση της ύπαρξης.

Το άτομο που βιώνει την ψευδαίσθηση μπορεί να πιστεύει ότι είναι νεκρό, ετοιμοθάνατο, ότι μέρη του κορμιού του λείπουν και ότι δεν χρειάζεται να πραγματοποιεί οποιαδήποτε λειτουργία μας κρατά ζωντανούς, όπως να τρώει, να πίνει νερό και να πλένεται», εξηγεί μία εκπρόσωπος του οργανισμού για την ψυχική υγεία, Mind.

O Γάλλος νευρολόγος Jules Cotard είχε καταγράψει το πρώτο γνωστό κρούσμα της ασθένειας το 1800. Σύμφωνα με τις περιγραφές του, η ασθενής Mademoiselle X ήταν πεπεισμένη ότι «δεν είχε ούτε εγκέφαλο, ούτε νεύρα, ούτε καρδιά ούτε στομάχι». Πίστευε ότι το σώμα της ήταν νεκρό, σε αποσύνθεση και ότι του είχαν απομείνει μόνο το δέρμα και τα οστά.

Η Esmé Weijun Wang, μια γυναίκα που εμφάνισε το σύνδρομο για δύο μήνες, είχε πει παλαιότερα στην Washington Post ότι η ψευδαίσθηση της ανυπαρξίας της, εμφανίστηκε μετά από μερικές εβδομάδες κατά τις οποίες ένιωθε «εκτός πραγματικότητας». Ξαφνικά ξύπνησε ένα πρωί και είπε στον άνδρα της ότι είχε πεθάνει έναν μήνα πριν, όταν λιποθύμισε σε ένα αεροπλάνο.

«Ήμουν πεπεισμένη ότι είχα πεθάνει σε εκείνη την πτήση, ότι βρισκόμουν στη μετά θάνατον ζωή και ότι απλά άργησα να το συνειδητοποιήσω», εξηγεί η γυναίκα.

To 2013, ένα Βρετανός είχε δώσει συνέντευξη σχετικά με την εμπειρία του με το σύνδρομο στο New Scientist. Είχε διαγνωστεί με την συγκεκριμένη ψυχική ασθένεια επειδή πίστευε ότι ο εγκέφαλός του ήταν νεκρός. Πίστευε ότι τον είχε σκοτώσει μετά από μία απόπειρα αυτοκτονίας, η οποία ήταν
αποτέλεσμα παρατεταμένης κατάθλιψης. Όπως είπε στο περιοδικό, την περίοδο που υπέφερε από το σύνδρομο περνούσε όλο του τον χρόνο στα νεκροταφεία, αφού θεωρούσε ότι άνηκε εκεί. «Δεν ήθελα ούτε να φάω, ούτε να μιλήσω, ούτε να κάνω οτιδήποτε άλλο», λέει χαρακτηριστικά.

Η κατάσταση του ασθενούς βελτιώθηκε σταδιακά με ψυχοθεραπεία και φαρμακευτική αγωγή.

'Οσο τα για αίτια που προκαλούν την ασθένεια, αυτά είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστα, αφού πρόκειται για ένα εξαιρετικά σπάνιο σύνδρομο που δεν έχει μελετηθεί επαρκώς. Μια θεωρία αποδίδει την εμφάνιση των ψευδαισθήσεων στην αίσθηση σύγχυσης και άγχους που μπορεί να βιώνει ένα άτομο και η οποία το κάνει να συνδυάζει νοσηρές σκέψεις και αντιλήψεις με την αίσθηση ότι δεν αναγνωρίζει τον εαυτό του.