Blogs
Αφροδίτη Γραμμέλη
Όχι, δεν είναι στιγμή για πανηγυρισμούς. Δεν χωράνε θρίαμβοι στο πεδίο της φρίκης. Μόνο σεβασμός στις ψυχές των νεκρών παιδιών
Κάθε φορά που στέκομαι έξω από το σχολείο του γιου μου στο σχόλασμα, παρακολουθώ γεμάτη χαρά τα παιδάκια του Δημοτικού. Βγαίνουν τρέχοντας, προσπαθούν να βολέψουν τις μεγάλες σάκες στις μικρές πλατούλες τους, να στερεώσουν τις χρωματιστές μάσκες και να αναζητήσουν το γονιό η τον παππού και την γιαγιά που έχουν έρθει για να τα πάρουν
«Το όνειρό μου; Αν μου έλεγε κάποιος πως θα ζούσα την εμπειρία στα Κομάντα και Δράκοι, θα του έλεγα πως δεν ξέρει τι λέει…» Τόσο μικρό είναι το όνειρο του Λευτέρη Κοκογιαννάκη, όπως ο ίδιος το εξομολογήθηκε στον καλό συνάδελφο Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο. Ο Λευτέρης είναι ένας ερασιτέχνης ΑμεΑ ηθοποιός και έχει σπουδάσει τεχνικός Εφαρμογών Πληροφορικής.
Φλερτάρεις στο διαδίκτυο. Για την ακρίβεια στο Instagram. Αναζητάς προφίλ, τσεκάρεις φωτογραφίες και αρχίζεις να «πυροβολάς» με like. Αν σε ενδιαφέρει στέλνεις μήνυμα. Αν διαβάστηκε, ελπίζεις. Αν σου απαντήσει, τότε αρχίζει το φλερτ
Αλήθεια, ποιος αναρωτιέται γιατί σκοτώνουν τα κορίτσια; Ποιος δεν ξέρει κατά βάθος γιατί συμβαίνει όλο αυτό;
Αναζητούμε το κατάλληλο φίλτρο. Ανασηκώνουμε φρύδι, πηγούνι ψηλά, σωστό φως. Εχουμε ήδη μακιγιάρει ατέλειες, σπυράκια, έχουμε επιλέξει το κατάλληλο βλέμμα και χαμογελάμε διακριτικά στον φακό.
Δεν υπάρχουν λόγια σήμερα. Είναι σαν να έσβησαν τα φώτα μόνα τους, δίχως κάποιος ν’ αγγίξει τον διακόπτη
Φεύγει το καλοκαίρι και κάνω τον σταυρό μου. Που δεν σωριάστηκε κάποιος μπροστά μου από εγκεφαλικό στη θέα ενός πλαστικού πισινού τον οποίο αφήνει ακάλυπτο το μικροσκοπικό μαγιό ή στην απαθανάτιση ενός από τα δεκάδες ντεκολτέ υποαπασχολούμενων παρουσιαστριών και wannabe influencers
Τον Ιούλιο τον έσωσαν οι εκλογές και τον Αύγουστο τα τρέιλερ. Τα οποία, για να λέμε την αλήθεια, πολλές φορές αποδεικνύονται καλύτερα από τις εκπομπές. Δυστυχώς το θέρος δεν ταιριάζει στην ελληνική τηλεόραση η οποία απουσιάζει από την ενεργό δράση για περίπου δύο μήνες
Επέστρεψαν μεγαλύτεροι αλλά όχι και πολύ ωριμότεροι. Απλά ταξίδεψαν στον χρόνο διατηρώντας όμως το χιούμορ και την ατάκα τους
Σιγά που θα ξέφευγε το «Survivor» από τη διαδικασία της εμφύλιας διαμάχης.
Ας υποθέσουμε ότι είσαι στέλεχος της δημόσιας τηλεόρασης και πρέπει να οργανώσεις το τελικό για την επιλογή του ελληνικού τραγουδιού που θα εκπροσωπήσει την χώρα στην Eurovision.