Η ευθύνη της οικονομικής ελίτ

Αφενός επειδή οι επιχειρήσεις θα χρειαστεί να διαχειριστούν την κληρονομιά της κρίσης. Κάποια δισεκατομμύρια ευρώ από επιστρεπτέες προκαταβολές θα πρέπει να επιστρέψουν στα δημόσια ταμεία ενώ τα περισσότερα από 8 δις. ευρώ παγωμένες πληρωμές φόρων, ασφαλιστικών εισφορών, δανείων κλπ θα πρέπει να αρχίσουν να εξυπηρετούνται και πάλι. Η επανεκκίνηση δεν είναι εύκολη υπόθεση και είναι πολύ πιθανόν να έχει και σοβαρές επιπτώσεις στην απασχόληση.

Μας αρέσει να ξορκίζουμε με το πακέτο των 32 δις. ευρώ τις αντικειμενικές δυσκολίες που δημιούργησε στο πεδίο της οικονομίας η πανδημική κρίση . Οι χρηματοδοτήσεις του Ταμείου Ανάκαμψης εξελίσσονται σε πανάκεια κάθε οικονομικού προβλήματος της χώρας. Το μεγάλο ερώτημα όμως είναι αν ο εγχώριος ιδιωτικός τομέας έχει τη δυνατότητα να σχεδιάσει, τεκμηριώσει και διαχειριστεί επενδύσεις 32 δις. ευρώ.

Οι χρηματοδοτήσεις του Ταμείου Ανάκαμψης βασίζονται σε ένα ξεχωριστό μοντέλο και από τα 32 δις. ευρώ, περίπου τα 12 δις. είναι κεφάλαια που θα μοχλευτούν με επιχειρηματικές συμμετοχές και τραπεζικά κεφάλαια. Η σωστή αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου δεν είναι όμως μόνον ένα πολιτικό πρόβλημα για το οποίο θα κριθεί η Κυβέρνηση. Είναι ένα μείζον ζήτημα στο οποίο πρωτίστως πρέπει να ανταποκριθεί η οικονομική ελίτ της χώρας.

Μια πρόκληση στην οποία αν δεν ανταπεξέλθουν, έστω με σχετική επάρκεια, οι έλληνες επιχειρηματίες, τράπεζες και οικονομικοί οργανισμοί, η επόμενη ημέρα της οικονομίας θα ξεκινήσει με έναν διαφορετικό επιχειρηματικό χάρτη. Και είναι πολύ πιθανόν η αποτυχία να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία του Ταμείου Ανάκαμψης να μην έχει δραματικές επιπτώσεις στην προσωπική ζωή των προσώπων που απαρτίζουν την οικονομική ελίτ της χώρας . Θα έχει όμως για όλους εμάς γιατί σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν θα περιοριστούν δραστικά οι επιπτώσεις της ύφεσης και επιπλέον οι επιχειρηματικές ανακατατάξεις σχεδόν πάντα έχουν επιπτώσεις και στην απασχόληση.