Ο λογαριασμός που αφήνει ο ΣΥΡΙΖΑ
Αλέξανδρος Κασιμάτης
Ο λογαριασμός που αφήνει ο ΣΥΡΙΖΑ
Η απόφαση της ΕΚΤ να προσφέρει χρηματοδοτικά προγράμματα στις ευρωπαικές τράπεζες πυροδότησε ράλι στις αγορές ομολόγων. Η συγκυρία αυτή σε συνδυασμό με την πρόσφατη έγκριση του Eurogroup για επιστροφή των κερδών από τα ομόλογα οδήγησαν τα ελληνικά ομόλογα σε ιστορικά χαμηλά.
Η πτώση των αποδόσεων στην αγορά ομολόγων ωθεί ανοδικά το Χρηματιστήριο, ενώ η Κυβέρνηση προς το τέλος της εβδομάδας θα έχει επαφές με το ΔΝΤ προκειμένου να εξοφλήσει πρόωρα μέρος του ακριβού δανεισμού από το Ταμείο. Παράλληλα στις 26 Απριλίου η S&P εκτιμάται ότι θα αναβαθμίσει την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομία.
Οι παραπάνω εξελίξεις βελτιώνουν τις οικονομικές συνθήκες χωρίς ωστόσο να αποτυπώνονται στο ρυθμό ανάπτυξης με τις εκτιμήσεις για φέτος να κυμαίνονται πέριξ του 2%. Χρειάζεται χρόνος μέχρι η πτωτική πορεία των επιτοκίων εδραιώσει μια ισχυρή δυναμική στην οικονομία. Μπορεί ο τουρισμός να αυξάνεται και οι εξαγωγές να ενισχύονται, αλλά δεν επαρκούν για να αλλάξουν την εικόνα.
Ενας επώδυνος μετασχηματισμός της οικονομίας είναι σε εξέλιξη. Στη χώρα αναδύεται μια νέα επιχειρηματικότητα και το παλιό πεθαίνει υπό το βάρος των υψηλών χρεών και των σφαλμάτων του παρελθόντος. Η διαδικασία μετασχηματισμού της οικονομίας -δεδομένων και των 81,5 δις. κόκκινων δανείων- είναι βέβαιο ότι θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια μέχρι να φανεί ότι η ελληνική οικονομία έχει αφήσει οριστικά πίσω της την κρίση.
Εχοντας κάνει μοιραία λάθη το 2015 η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διαμόρφωσε έναν ασφυκτικό κλοιό υπερφορολόγησης και υψηλών ασφαλιστικών εισφορών. Εχασε την ευκαιρία να βάλει την οικονομία σε αναπτυξιακή τροχιά που είχε αρχίσει να φαίνεται το 2014 και αυτοπαγιδεύτηκε με την υπερήφανη διαπραγμάτευση και τις δεσμεύσεις του τρίτου μνημονίου. Τώρα επιδιώκει με ασπιρίνες (πχ μείωση κατά 1 μονάδα κάθε χρόνο του φόρου στις επιχειρήσεις με στόχο ο συντελεστής να υποχωρήσει στο 25%) να επανεκκινήσει την οικονομία.
Όμως οι υψηλοί φόροι και εισφορές δεν είναι τα μοναδικά αντικίνητρα που καθηλώνουν την οικονομία σε ισχνούς ρυθμούς ανάπτυξης. Η λειτουργία του Δημοσίου, η πολυνομία, η γραφειοκρατία και οι ρυθμοί της Δικαιοσύνης, αποθαρρύνουν τους επενδυτές. Ταυτόχρονα η Κυβέρνηση βαδίζει στην τελική ευθεία προς τις εκλογές έχοντας συντηρήσει μια σειρά σοβαρών προβλημάτων του ευρύτερου δημοσίου τομέα, χωρίς να έχει βρει ουσιαστικές λύσεις. Προβλήματα τα οποία ετοιμάζεται να κληροδοτήσει στην επόμενη Κυβέρνηση όπως πχ η ΔΕΗ με τη συστημική της σημασία που είναι σε οριακό σημείο. ΄Η τα ΕΛΤΑ που γίνεται μάχη κάθε μήνα να εξοικονομηθούν πόροι για τη μισθοδοσία ή η ΛΑΡΚΟ που κινδυνεύει με κατάρρευση. Αφήνει επίσης μια σειρά υποχρεώσεων να πουληθούν μεγάλες επιχειρήσεις, όπως πχ τα ΕΛΠΕ, η ΔΕΠΑ, το Ελ.Βενιζέλος κά λόγω των αλλεπάλληλων αποτυχιών του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων.
Μπορεί ο κ. Τσακαλώτος να δηλώνει ότι δεν αφήνει καμένη γη στην επόμενη κυβέρνηση. Αφήνει όμως υψηλό δημόσιο χρέος -το οποίο παρά τα μέτρα που θα ενεργοποιηθούν ως το 2032- προσεγγίζει τα επίπεδα της Κυβέρνησης Κ. Καραμανλή, καθώς σήμερα υπερβαίνει τα 350 δις. ευρώ.
Οι παραπάνω εξελίξεις βελτιώνουν τις οικονομικές συνθήκες χωρίς ωστόσο να αποτυπώνονται στο ρυθμό ανάπτυξης με τις εκτιμήσεις για φέτος να κυμαίνονται πέριξ του 2%. Χρειάζεται χρόνος μέχρι η πτωτική πορεία των επιτοκίων εδραιώσει μια ισχυρή δυναμική στην οικονομία. Μπορεί ο τουρισμός να αυξάνεται και οι εξαγωγές να ενισχύονται, αλλά δεν επαρκούν για να αλλάξουν την εικόνα.
Ενας επώδυνος μετασχηματισμός της οικονομίας είναι σε εξέλιξη. Στη χώρα αναδύεται μια νέα επιχειρηματικότητα και το παλιό πεθαίνει υπό το βάρος των υψηλών χρεών και των σφαλμάτων του παρελθόντος. Η διαδικασία μετασχηματισμού της οικονομίας -δεδομένων και των 81,5 δις. κόκκινων δανείων- είναι βέβαιο ότι θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια μέχρι να φανεί ότι η ελληνική οικονομία έχει αφήσει οριστικά πίσω της την κρίση.
Εχοντας κάνει μοιραία λάθη το 2015 η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διαμόρφωσε έναν ασφυκτικό κλοιό υπερφορολόγησης και υψηλών ασφαλιστικών εισφορών. Εχασε την ευκαιρία να βάλει την οικονομία σε αναπτυξιακή τροχιά που είχε αρχίσει να φαίνεται το 2014 και αυτοπαγιδεύτηκε με την υπερήφανη διαπραγμάτευση και τις δεσμεύσεις του τρίτου μνημονίου. Τώρα επιδιώκει με ασπιρίνες (πχ μείωση κατά 1 μονάδα κάθε χρόνο του φόρου στις επιχειρήσεις με στόχο ο συντελεστής να υποχωρήσει στο 25%) να επανεκκινήσει την οικονομία.
Όμως οι υψηλοί φόροι και εισφορές δεν είναι τα μοναδικά αντικίνητρα που καθηλώνουν την οικονομία σε ισχνούς ρυθμούς ανάπτυξης. Η λειτουργία του Δημοσίου, η πολυνομία, η γραφειοκρατία και οι ρυθμοί της Δικαιοσύνης, αποθαρρύνουν τους επενδυτές. Ταυτόχρονα η Κυβέρνηση βαδίζει στην τελική ευθεία προς τις εκλογές έχοντας συντηρήσει μια σειρά σοβαρών προβλημάτων του ευρύτερου δημοσίου τομέα, χωρίς να έχει βρει ουσιαστικές λύσεις. Προβλήματα τα οποία ετοιμάζεται να κληροδοτήσει στην επόμενη Κυβέρνηση όπως πχ η ΔΕΗ με τη συστημική της σημασία που είναι σε οριακό σημείο. ΄Η τα ΕΛΤΑ που γίνεται μάχη κάθε μήνα να εξοικονομηθούν πόροι για τη μισθοδοσία ή η ΛΑΡΚΟ που κινδυνεύει με κατάρρευση. Αφήνει επίσης μια σειρά υποχρεώσεων να πουληθούν μεγάλες επιχειρήσεις, όπως πχ τα ΕΛΠΕ, η ΔΕΠΑ, το Ελ.Βενιζέλος κά λόγω των αλλεπάλληλων αποτυχιών του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων.
Μπορεί ο κ. Τσακαλώτος να δηλώνει ότι δεν αφήνει καμένη γη στην επόμενη κυβέρνηση. Αφήνει όμως υψηλό δημόσιο χρέος -το οποίο παρά τα μέτρα που θα ενεργοποιηθούν ως το 2032- προσεγγίζει τα επίπεδα της Κυβέρνησης Κ. Καραμανλή, καθώς σήμερα υπερβαίνει τα 350 δις. ευρώ.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα