Blogs
Ανδρέας Μπελεγρής
Ως μια ιστορική ευκαιρία για την προώθηση των θέσεών της και το ρόλο της στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, αντιμετωπίζει φανερά η Τουρκία την κρίση του προσφυγικού.
"Αντώνη, Αντώνη/ απόψε προσκυνήσανε τα τζάκια κι οι βαρόνοι", ήταν το άτυπο σύνθημα των οπαδών του Σαμαρά στις εσωκομματικές εκλογές του 2009, που ξεσήκωσε χιλιάδες Δεξιούς.
Τα δύο μπαλαντέρ του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις εκλογές αφορούν σε πρόσωπα. Το ένα μπαλαντέρ είναι ο αρχηγός του. Το άλλο οι αντίπαλοί του.
Η δύναμη μιας χώρας που ηγεμονεύει είναι σαν την έντονη δυσοσμία: μπορεί να μπαίνει παντού από παντού. Εισβάλει όπου της επιτρέπεται και μόνο μια αποφασιστική παρέμβαση στην εστία αποφοράς μπορεί να την περιορίσει.
Οι υπουργοί και οι εκπρόσωποι των δανειστών βρίσκονται πάντα ένα βήμα πριν τις πολιτικές αποφάσεις. Διαχειρίζονται απλώς την προηγούμενη απόφαση. Η προετοιμασία της επόμενης είναι δουλειά άλλων. Το μέλλον μαγειρεύεται στα κλειστά δωμάτια των ηγετών και στις τηλεδιασκέψεις μεταξύ τους που ποτέ δεν ανακοινώνονται. Το αποτέλεσμα σερβίρεται μερικούς μήνες μετά
Ένα από τα μότο των πολιτικών των προηγούμενων κυβερνήσεων, από το 2009 και έπειτα ήταν ότι η κρίση μπορεί να γίνει ευκαιρία.
Κακά τα ψέματα: ο Αλέξης Τσίπρας θα δυσκολευόταν να περάσει από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ την τετράμηνη παράταση.
«Όποιος πρόεδρος έχασε τις εκλογές παραιτήθηκε», είπε εχθές στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας η Ντόρα Μπακογιάννη, για τους προκατόχους του Αντώνη Σαμαρά σε μια προσπάθεια να τον πιέσει προς την έξοδο.
Στις πραγματικές διαπραγματεύσεις οι παίκτες πάνε με μαξιμαλιστικές προτάσεις γνωρίζοντας πως στο τέλος επικρατεί η λογική της υποχώρησης.
Με μια πρωτοφανή κίνηση , λίγες ώρες πριν τη συνάντηση Βαρουφάκη – Σόιμπλε και πριν την έναρξη του Euroworking Group, η ΕΚΤ προχθές αργά το βράδυ αποφάσισε να πιέσει το τραπεζικό σύστημα στην Ελλάδα, αυξάνοντας το κόστος δανεισμού του, με το να άρει την παραίτηση που διαμορφώνει τα ελληνικά ομόλογα.
Πάντοτε στις προεκλογικές περιόδους αναδεικνύεται ένα και μοναδικό θέμα ως το κεντρικό της αντιπαράθεσης των κομμάτων.