Άννα Κορσάνου

Με τον πτωχευτικό νόμο δίνεται η δυνατότητα σε πολίτες με χρέη να πετύχουν την απαλλαγή τους από όλες τις οφειλές τους. Από όλα τους τα χρέη. Ακούγεται εξωπραγματικό. Κι όμως είναι κάτι που νομίμως γίνεται, όπως γίνεται και σε άλλες έννομες τάξεις. Δεν μπορεί ένας άνθρωπος να βρίσκεται ισόβια δέσμιος, αλλά πραγματικά για όλη του τη ζωή δέσμιος προηγούμενων οικονομικών του λαθών, ή ατυχών συγκυριών, ή λανθασμένων επιλογών άλλων ατόμων για αυτόν. Διότι υπάρχουν περιπτώσεις ατόμων που κληρονόμησαν χρέη χωρίς να το αντιληφθούν εγκαίρως, ή που ανέλαβαν χρέη από επιχειρηματική δραστηριότητα χωρίς να έχουν αυτοί την πραγματική διαχείριση.

Πρέπει να δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία στους χρεωμένους πολίτες για να μπορέσουν να εκκινήσουν μια νέα οικονομική ζωή απαλλαγμένοι από οφειλές. Να μπορέσουν να εκκινήσουν μια νέα επιχειρηματική δραστηριότητα για παράδειγμα, να περιληφθούν στο υγιές κομμάτι της οικονομικής ζωής, να προσλάβουν υπάλληλους, να πληρώσουν μισθούς, να πληρώσουν φόρους. Με αυτή τη συλλογιστική κινείται η πτώχευση.

Από την άλλη όμως αυτή η απαλλαγή από τα χρέη συνεπάγεται ορισμένων σημαντικών συνεπειών εξαιρετικά σοβαρών κατά περίπτωση. Ο οφειλέτης που θα επιλέξει την πτώχευση κάτι κερδίζει και κάτι χάνει. Για να δούμε οφέλη και συνέπειες.

ΤΙ ΚΕΡΔΙΖΕΙ Ο ΟΦΕΙΛΕΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΤΩΧΕΥΣΗ

Ο οφειλέτης κερδίζει την πλήρη απαλλαγή του από όλες τις οφειλές του. Πιο αναλυτικά δεν πρόκειται για μια ρύθμιση χρεών, ή για μερική διαγραφή οφειλών. Πρόκειται για ολική απαλλαγή οφειλών, πλήρη διαγραφή οφειλών. Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι αν υπάρξουν προσφυγές πιστωτών μπορεί να περιοριστεί η απαλλαγή των οφειλών των αιτούντων την πτώχευση. Εν τούτοις και πάλι ο νόμος είναι ευνοϊκός για τους οφειλέτες, καθώς οι αντιδράσεις των πιστωτών μπορούν να γίνουν σε περιορισμένο χρονικό διάστημα και για περιοριστικά στο νόμο αναφερόμενους λόγους. Όπως κατανοεί κανείς ιδίως για οφειλέτες με χρέη μη αντιμετωπίσιμα, όπως για παράδειγμα οφειλές πολλών χιλιάδων ή εκατομμυρίων ευρώ η πτώχευση είναι μονόδρομος, αλλά και η πλέον ευεργετική λύση για αυτούς.

Επιπλέον προβλέπεται απαλλαγή από όλες τις οφειλές. Δηλαδή όχι μόνο προς Τράπεζες, ή προς το Δημόσιο, αλλά προς ιδιώτες, εταιρείες, νομικά πρόσωπα. Γενικά με την αναγραφή του ονόματος ή της απόφασης πτώχευσης στο Ηλεκτρονικό Μητρώο Φερεγγυότητας ενός οφειλέτη μετά από ένα χρονικό διάστημα δεν υπάρχει δυνατότητα ενός πιστωτή να απαιτήσει την οφειλή του.

Η απαλλαγή από τις οφειλές επέρχεται μετά από χρονικό διάστημα τριών ετών. Επιφυλάσσεται η απαλλαγή μετά από ένα έτος για συγκεκριμένες περιπτώσεις με στάθμιση χρεών και αξίας της ρευστοποιήσιμης περιουσίας. Οι ανωτέρω προθεσμίες εκκινούν από τη δημοσίευση της απόφασης πτώχευσης, ή την ανάρτηση του ονόματος στο Ηλεκτρονικό Μητρώο Φερεγγυότητας και όχι από την αίτηση της πτώχευσης στο Δικαστήριο.

Μετά την απαλλαγή του ο οφειλέτης δεν έχει πλέον ούτε ποινικές εκκρεμότητες εξ αιτίας των χρεών του. Το λέμε αυτό διότι τα χρέη προς το Δημόσιο εφορία και ΕΦΚΑ συνεπάγονται και νομικών συνεπειών και κυρώσεων.

ΕΥΑΛΩΤΟΙ ΟΦΕΙΛΕΤΕΣ

Για την κατηγορία των ευάλωτων οφειλετών επιφυλάσσεται η προστασία και της κύριας οικίας τους με τους εξής όμως περιορισμούς. Πρέπει να έχει τη βεβαίωση ευάλωτου που εκδίδεται υποχρεωτικά μέσα σε προθεσμία 60 ημερών από τη δημοσίευση της απόφασης πτώχευσης στο Ηλεκτρονικό Μητρώο Φερεγγυότητας. Μετά υποβάλλει ο οφειλέτης αίτημα μεταβίβασης της κύριας οικίας του σε φορέα απόκτησης και επαναμίσθωσης. Μπορεί να διαμένει στην οικία του ως μισθωτής για διάστημα 12 ετών με καταβολή μισθώματος. Μετά μπορεί να επαναγοράσει την οικία του. Προσοχή στο διάστημα των 12 ετών δεν έχει την κυριότητα της οικίας του και δεν μπορεί για παράδειγμα να πωλήσει το ακίνητο. Αυτό είναι κάτι που δεν κατανοούν επακριβώς οι οφειλέτης. Επειδή ακόμα δεν έχει δημιουργηθεί ο Φορέας και επειδή με απλά λόγια ακόμα κανείς δεν τους ενοχλεί θεωρούν ότι το σπίτι είναι δικό τους. Όμως δεν είναι έτσι.

ΤΙ ΧΑΝΕΙ Ο ΟΦΕΙΛΕΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΤΩΧΕΥΣΗ

Οι συνέπειες της πτώχευσης είναι η απώλεια κινητής και ακίνητης περιουσίας. Δηλαδή ρευστοποιείται η ακίνητη περιουσία συμπεριλαμβανομένης της κύριας οικίας, εκτός αν είναι ο οφειλέτης ευάλωτος. Αυτό γίνεται με νόμιμο τρόπο από το διαχειριστή αφερεγγυότητας που διορίζεται με την απόφαση πτώχευσης. Στην πτωχευτική περιουσία περιλαμβάνονται για παράδειγμα τα αυτοκίνητα, αλλά και μέρος του ετήσιου εισοδήματος του οφειλέτη εφ όσον όμως το ετήσιο εισόδημα ξεπερνά το όριο του ακατάσχετου και για συγκεκριμένο διάστημα. Ο διαχειριστής αφερεγγυότητας εκδίδει σχέδιο περιοδικών πληρωμών που πρέπει να καταβάλλει ο οφειλέτης-πτωχός πλέον.

Κάτι που αρκετοί οφειλέτες σκέπτονται ως λύση με τη συλλογιστική του «και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος» δηλαδή να μεταβιβάσουν την περιουσία τους και μετά να υποβάλλουν αίτηση πτώχευσης, προκειμένου να μην χάσουν την περιουσία τους είναι κάτι μη σκόπιμο για τους εξής λόγους. Σε περίπτωση που αποδειχθεί ότι ο οφειλέτης δολίως απέκρυψε την οικονομική του κατάσταση, ή ότι έκανε δόλιες μεταβιβάσεις περιουσιακών στοιχείων, με ενέργειες τους οι πιστωτές έχουν δικαίωμα να ανατρέψουν την απαλλαγή από τις οφειλές. Δηλαδή υπάρχουν ένδικά βοηθήματα όπως παρέμβαση, προσφυγή, αίτηση ανάκλησης με τα οποία μπορούν οι πιστωτές να εμποδίσουν, ή να ανατρέψουν την απαλλαγή από τις οφειλές.

Η πτώχευση ενός προσώπου είναι από τις πλέον σημαντικές κινήσεις στην οικονομική του ζωή. Είναι μια διαδικασία απώλειας μεν, επανεκκίνησης δε μιας νεας οικονομικής ζωής. Υπάρχουν οφέλη και συνέπειες που πρέπει προσεκτικά να σταθμίσει ένας χρεωμένος πολίτης. Το απολύτως βέβαιο είναι ότι δεν πρέπει να αφήνει τις οφειλές του να λιμνάζουν για δεκαετίες και να αυξάνεται το χρέος του βάζοντας σε κίνδυνο και το δικό του μέλλον και το οικονομικό μέλλον της οικογένειάς του.

ΑΝΝΑ ΚΟΡΣΑΝΟΥ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ-ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΜΕΝΗ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΡΙΑ
www.korsanou.gr