Αντώνης Πανούτσος

Το κράτος όμως, που μπορεί να προσλαμβάνει με τη λογική του κουρδιστή πιάνων της ΕΡΤ, δεν ενδιαφέρεται για τον ιδιωτικό τομέα. Για την ακρίβεια, τον μισεί. Από τη στιγμή που μπορούσε να επιβαρύνει το μπλοκάκι μέχρι να το κάνει ασύμφορο, ήταν σίγουρο ότι θα το έκανε. Τα αποτελέσματα τα είδαμε πριν από την Πρωτοχρονιά, με χιλιάδες εργαζομένους να συνωθούνται στα γκισέ για να καταθέσουν τα δελτία παροχής υπηρεσιών, όπως λέγονται τα μπλοκάκια. 

Το μπλοκάκι έγινε δημοφιλές τη δεκαετία του ’80, ειδικά την πρώτη τετραετία του ΠΑΣΟΚ όπου η κυβέρνηση ψήφιζε «φιλεργατικά μέτρα» - απούσης της πραγματικότητας. Το μπλοκάκι ήταν η πραγματικότητα. Κάποιος που αναλάμβανε μια δουλειά, αν δεν μπορούσε να την κάνει με μαύρα επειδή ο εργοδότης ήταν εταιρεία, έκοβε απόδειξη με μπλοκάκι και φορολογούνταν επί του ποσού. Στην περίπτωση που ο εργοδότης επαναλάμβανε την εντολή για μεγάλο διάστημα, ο εργαζόμενος μπορούσε να ζητήσει να προσληφθεί ή να διεκδικήσει την ασφάλειά του στα δικαστήρια ώστε να μην μπορεί ο εργοδότης να παρακάμπτει την ασφάλιση.

Το κράτος τότε άρχισε να φορτώνει το μπλοκάκι. Με ΦΠΑ. Με αύξηση και προείσπραξη του φόρου. Και με ό,τι άλλο μπορούσε να κάνει ώστε ο εργαζόμενος να σκεφτεί ότι δεν τον συμφέρει και να τα πάρει μαύρα. Μέχρι που η κυβέρνηση έδωσε το τελειωτικό χτύπημα: νομοθέτησε την υποχρεωτική ασφαλιστική εισφορά. 

Είναι γελοίο με το οικονομικό έτος να τρέχει οι πολίτες να μην ξέρουν πώς θα φορολογηθούν. Είναι όμως και προβλεπόμενο όταν υπουργός Εργασίας είναι η Εφη Αχτσιόγλου, της οποίας η σχέση με την αγορά περιορίζεται στη φοιτητική εμπλοκή στο Δίκτυο Αυτόνομων Ριζοσπαστικών Αριστερών Σχημάτων, στους αγώνες με τη Δέσποινα Χαραλαμπίδου για την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, στην υποψηφιότητά της στο Επικρατείας και στα «κινήματα αλληλεγγύης και τους κινηματικούς αγώνες για τα κοινωνικά, πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα».

Την περασμένη Πέμπτη στη Βουλή η υπουργός Εργασίας εξηγούσε στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πώς θα υπολογίζονται οι εισφορές. Κανένας δεν κατάλαβε. Ετσι, θα βγει μια εγκύκλιος 30 σελίδων. Και επειδή εγκύκλιος 30 σελίδων αποκλείεται να μην έχει κενά, θα βγει και εγκύκλιος της εγκυκλίου. 

Στο Τενεσί όταν φτιάχνουν bourbon και στο υπουργείο όταν φτιάχνουν εγκυκλίους δεν βιάζονται. Ο άλλος όμως που δεν ξέρει αν κόβοντας μια απόδειξη των 500 ευρώ μετά θα πρέπει να πληρώσει έναν χρόνο για ασφάλιση βιάζεται να μάθει. Αν λοιπόν δεν το μαθαίνει, είτε παραδίδει το μπλοκάκι στην Εφορία είτε δουλεύει με μαύρα. Κάτι απρόσμενο για όσους μεγάλωσαν στα «κινήματα αλληλεγγύης και στους κινηματικούς αγώνες για τα κοινωνικά, πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα» και αγωνίστηκαν για τα δικαιώματα του κουρδιστή πιάνων της ΕΡΤ, γνωστό όμως σε όποιον έχει δουλέψει και έχει μάθει ότι οι νόμοι της αγοράς είναι πάνω από κάθε νόμο υπουργείου. 

quiz

Πότε θα κλείσει η αξιολόγηση σύμφωνα με τον Νίκο Βούτση;

Α) Αμεσα
B) Σύντομα
Γ) Πάραυτα

λύση

Το Β)



Οι νόμοι 
Στο «An Introduction to Wargaming» ο Ντόναλντ Φεδερστόουν είχε γράψει ότι οι επιτυχημένοι κανόνες ενός παιχνιδιού πρέπει να μπορούν να γραφτούν στην πίσω πλευρά ενός σπιρτόκουτου. Ο,τι ισχύει για το wargaming ισχύει και για τους νόμους του κράτους. Αντί να κάνουν τον νόμο διεξοδικό, οι πολιτικοί συνήθως τον κάνουν μπλεγμένο. Αυτό συμβαίνει ιδίως με τους φορολογικούς νόμους, οι οποίοι είναι έτσι φτιαγμένοι που για να είναι ευτυχισμένη η οικογένεια χρειάζονται δύο παιδιά και ένας λογιστής.
 
Οι φόροι
Την προηγούμενη εβδομάδα ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε ότι μία από τις προτεραιότητές του είναι η μείωση των φόρων στον ιδιωτικό τομέα, κάτι πρακτικά επείγον αφού ο ιδιωτικός τομέας έχει φτάσει στο σημείο με τους φόρους και τις εισφορές να δίνει το 80% των εσόδων του στο κράτος και ηθικά απαραίτητο αφού η γνώση ότι με τους φόρους του ζουν οι Καρανίκες και τα Γραφεία Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη είναι εξοργιστική.
 
Η απλοποίηση
Η απλοποίηση είναι απαραίτητη. Ενας κοινός για τη μεγάλη πλειοψηφία φόρος του 20% χωρίς επεξηγήσεις και υποσημειώσεις είναι ό,τι πρέπει. Θα μειώσει τον τρόμο μπροστά στην ασυμπλήρωτη δήλωση. Σημαντικό αφού ο κόσμος όσο χρειάζεται και λεφτά άλλο τόσο χρειάζεται ηρεμία.