Βασ. Αναστασόπουλος

Όλον αυτόν τον... συρφετό, αυτό το «παρεάκι» των επί δεκαετίες στερημένων από την εξουσία, που ήρθαν αίφνης να καταλάβουν κάθε πιθανή και απίθανη θέση στο «επιτελικό» κράτος, τον στηλιτεύσαμε στα media -τον καταγγείλαμε, τον διαπομπεύσαμε, σχεδόν. Και μετά, ήρθαν οι «άριστοι»... Και τι έκαναν; Αυτό που, λίγο-πολύ, θα περίμενε ο κάθε νουνεχής, που δεν φορά κομματικές «παρωπίδες»: διόρισαν φίλους, φίλους φίλων, «ημέτερους», συγγενείς... τα δικά τους παιδιά, όπως είθισται να λέμε. Κι έπειτα, περίπου πέντε μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας, αποφάσισαν να προχωρήσουν σε... βαθιές «τομές» στο χώρο της Υγείας. Πήραν λοιπόν τη λίστα με τους διοικητές των νοσοκομείων του ΕΣΥ και, αφού τους «ξήλωσαν», την έγραψαν ξανά από την αρχή. Ούτε ένα ούτε δύο, αλλά 111 νέα ονόματα ανακοινώθηκαν, για ν' αναλάβουν τα νέα τους πόστα...

Ένα, ωστόσο, έμελλε να ξεχωρίσει: αυτό του Κωνσταντίνου Πατέρα. Του ανθρώπου, δηλαδή, ο οποίος βρέθηκε, πάνω στο... άνθος της ηλικίας του, μόλις στα 80 του χρόνια και έστω και μόνο για μια μέρα, στη θέση του διοικητή του νοσοκομείου Καρδίτσας. Πώς συνέβη αυτό; Ας τον αφήσουμε να μας περιγράψει μέσα από τα δικά του λόγια, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ: «Εγώ θα γύριζα στη ΝΔ, γιατί είχα προσχωρήσει στους ΑΝΕΛ. Είχα πάρει χιλιάδες σταυρούς και είχα μια δύναμη και είχα ένα στρατό δικό μου στα Τρίκαλα. Με καλέσανε κάτω, διότι με ήθελε τότε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως και πραγματοποίησα το ραντεβού. Είπα "θα γυρίσω πίσω, κύριε πρόεδρε, να σας βοηθήσω. Αφού θέλετε τη βοήθειά μου, αν έχετε την ευγενή καλοσύνη, όταν γίνετε πρωθυπουργός και μπορείτε και θέλετε, δώστε μου μια από αυτές τις θέσεις"».

Τι έκανε, λοιπόν, ο τότε αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και σημερινός πρωθυπουργός, όταν ανέλαβε τα νέα του καθήκοντα; Δεν ξέχασε τον κ. Πατέρα. Τουναντίον, τον αντάμειψε με μία από τις θέσεις, για τις οποίες ο 80χρονος αποτυχημένος πολιτευτής, έως τότε, είχε δείξει... ιδιαίτερο ενδιαφέρον: αυτήν του διοικητή στο νοσοκομείο της Καρδίτσας.

Τίποτα ωστόσο δεν μένει «κρυφό» στην εποχή των social media. Ακόμα κι όταν κάτι... ξεφύγει από την προσοχή των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι εκεί, για να το αναδείξουν. Κάπως έτσι, «εντόπισαν» και ανέδειξαν την περίπτωση Πατέρα. Κάπως έτσι, ο «80χρονος διοικητής του νοσοκομείου Καρδίτσας» έγινε το... ανέκδοτο της ημέρας και υποχρέωσε και τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης να... ακούσουν τον «θόρυβο» που δημιουργήθηκε. Και κάπως έτσι, λειτούργησαν τα «αντανακλαστικά» του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης, που «αφουγκράστηκε», λέει, την κοινή γνώμη, και απέπεμψε τον κ. Πατέρα από τη θέση του διοικητή, πριν καλά-καλά την αναλάβει.

Θα σας καλούσα ωστόσο να προσέξετε εδώ μία μικρή, ασήμαντη ίσως λεπτομέρεια: εκείνο που κυρίως παρουσιάστηκε ως... είδηση, ήταν η «παρέμβαση» του πρωθυπουργού για τη διόρθωση του... «στιγμιαίου λάθους» -που θα έλεγε κι ο... Πασχάλης- και όχι το γεγονός ότι ήταν ο ίδιος που, ως αρχηγός τότε της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είχε «τάξει» μια θέση στη Δημόσια Διοίκηση στον 80χρονο πολιτικάντη, σε μια συνάντηση απευθείας και χωρίς μεσάζοντες, μόνο και μόνο επειδή ο τελευταίος διέθετε και μπορούσε να φέρει στη Νέα Δημοκρατία έναν «στρατό» ψηφοφόρων. 

Μέσα σε λίγα λόγια, πάντως, μέσα σε μόλις δυο-τρία λεπτά, ο 80χρονος... παραλίγο διοικητής του νοσοκομείου Καρδίτσας, είχε προλάβει να εκθέσει όλες τις παθογένειες του ελληνικού κράτους: το «αλισβερίσι», την «ανίερη» συνδιαλλαγή Πολιτείας - πολιτών, με αντάλλαγμα κάποια «ψηφαλάκια». Το... αιώνιο «όνειρο» της Ελληνίδας μάνας να βρει το παιδί της μια θέση στο Δημόσιο και να βολευτεί -γιατί όχι, ακόμα και στα 80 του χρόνια. Και το γεγονός ότι κάποιοι συμπολίτες μας είναι τόσο πειθήνιοι και άβουλοι -τόσο «πρόβατα», με μία λέξη- που μπορεί ένας γυρολόγος πολιτευτής 80 Μαΐων να τους αποκαλεί «στρατό».

Κατά τα άλλα, ευτυχώς πλέον μας κυβερνούν οι «άριστοι». Αυτοί που θέλουν, λέει, να σταματήσουν το «brain drain» και να κρατήσουν τα σπουδαία νεανικά μυαλά αυτού του τόπου... στον τόπο τους -προφανώς για να σερβίρουν καφέδες για το υπόλοιπο της ζωής τους σε 80χρονους διοικητές. Και που καταργούν το πανεπιστημιακό άσυλο, όχι τάχα μου για να προστατεύσουν τα ιδρύματα και την Παιδεία από τους «μπαχαλάκηδες», αλλά γιατί η ακαδημαϊκή μόρφωση είναι μάλλον υπερτιμημένη στις μέρες μας. Ποιος την χρειάζεται, άλλωστε, όταν έχει... πρόσωπο στην κοινωνία κι έναν ολόκληρο «στρατό»... προβάτων από πίσω του;

ΥΓ: 60 από τους 111 νέους διοικητές των νοσοκομείων του ΕΣΥ ανήκουν στη «βαθιά» ΝΔ ή έχουν μαζέψει... παράσημα ως αποτυχημένοι πολιτευτές. Κάποιοι διατηρούν... ταβέρνες, προπονούσαν ομάδες όπως ο Εδεσσαϊκός, για παράδειγμα, ή διώκονται για παραλείψεις που οδήγησαν σε μόνιμη αναπηρία ασθενών... Αλήθεια, δεν σας έκανε εντύπωση το γεγονός ότι, εξ αυτών, «βγήκε στο φως» και αναδείχθηκε μόνο η περίπτωση του 80χρονου; Μήπως ήταν κάποιου είδους... λαγός, όπως στους δρόμους αντοχής, για να μην δούμε τι γίνεται με τους άλλους 60;

ΥΓ2: Την ώρα, βέβαια, που στην κυβέρνηση συμβαίνουν αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί... ανασυγκρότηση, με όλο πλέον το παλιό, «καλό» ΠΑΣΟΚ. Και αν αναρωτιέται κανείς γιατί δεν το κάνει με νέα, άφθαρτα και ικανά πρόσωπα, η απάντηση είναι μάλλον εύκολη και μου την έδωσε κάποτε ένας φίλος: οι έξυπνοι και ικανοί άνθρωποι δεν ασχολούνται με την πολιτική...

ΥΓ3: Επιτρέψτε μου κάτι, επί προσωπικού. Γράφω για το προσφυγικό, «γιατί δεν γράφεις για τον ΕΝΦΙΑ, που μας τον μείωσε ο Μητσοτάκης». Γράφω για τους φασίστες, «γιατί δεν γράφεις για τις φοροελαφρύνσεις». Κι έρχεται ο υπουργός των Οικονομικών, ο Χρήστος ο Σταϊκούρας, και τους λέει ότι με 524 ευρώ είναι μεσαία τάξη. Ε, μετά, τι να γράψω;