Ενα ακατανόητο αλαλούμ με τους δασικούς χάρτες

Για χρόνια, λοιπόν, οι αρμόδιες υπηρεσίες και τα δασαρχεία δούλευαν πάνω στο project της καταγραφής των ελληνικών δασών και να αποκαλυφτούν οι καταπατητές δημόσιων εκτάσεων αλλά και η αυθαίρετη δόμηση και εκμετάλλευση.

Ηρθε, λοιπόν, το πλήρωμα του χρόνου με τις παροιμιώδεις καθυστερήσεις βεβαίως του δημόσιου τομέα και πρόσφατα αναρτήθηκαν οι δασικοί χάρτες αρκετών περιοχών στην Περιφέρεια. Και, ω του θαύματος, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες τρίβουν τα μάτια τους καθώς σχεδόν το 70% της έκτασης της χώρας χαρακτηρίζεται δάσος!

Οικόπεδα, καλλιέργειες, βοσκοτόπια, ελαιώνες, κατοικίες και δημόσιοι δρόμοι χαρακτηρίζονται δασικά ή αναδασωτέα και πλέον ανήκουν στο Δημόσιο!

Ενα απίστευτο αλαλούμ σε όλη τη χώρα και στα νησιά και χιλιάδες ενστάσεις, καθώς οι πολίτες καλούνται να αποδείξουν ότι το χωράφι τους που καλλιεργούν και εκμεταλλεύονται εδώ και δεκαετίες είναι δικό τους και όχι του Δημοσίου. Το σπίτι και το οικόπεδο όπου διαμένουν εδώ και δεκαετίες και για το οποίο πληρώνουν φόρους διαπιστώνουν ότι με βάση τους δασικούς χάρτες δεν τους ανήκει και πρέπει να περάσει στο Δημόσιο αν δεν γίνουν δεκτές οι ενστάσεις τους!

Τουριστικά καταλύματα στα Δωδεκάνησα που υφίστανται εδώ και δεκαετίες, έχουν εκδοθεί νόμιμες άδειες από δέκα φορείς και λειτουργούν με όλους τους τύπους διαπιστώνεται τώρα, με βάση το πόρισμα των επιστημόνων και των δασαρχών που είχαν την ευθύνη κατάρτισης των χαρτών, ότι πρέπει να τα διεκδικήσουν.

Τα λάθη που εμπεριέχονται στους αναρτημένους χάρτες οφθαλμοφανή και άπειρα, γιατί προφανώς ουδείς σκέφτηκε να κάνει επιτόπια μελέτη και έρευνα, ούτε ζήτησε τη συνδρομή άλλων δημόσιων υπηρεσιών όπως οι πολεοδομίες ή οι εφορίες, όπου είναι καταγεγραμμένη η ακίνητη περιουσία των Ελλήνων και με βάση αυτή πληρώνονται ο ΕΝΦΙΑ ή το τέλος ακίνητης περιουσίας στους δήμους.

Ξεσηκώθηκε, λοιπόν, όλη η Ελλάδα, το θέμα έφτασε μέχρι το πρωθυπουργικό γραφείο και μόνο τότε δόθηκε εντολή να σταματήσει η κύρωση των δασικών χαρτών, να διορθωθούν τα λάθη, να συμπληρωθούν οι παραλείψεις και να ψηφιστούν όπου απαιτείται νέες ρυθμίσεις.

Και όλα αυτά γιατί; Επειδή ο κοινός νους και η κοινή λογική δεν είναι πάντα δεδομένα σε κάποιους που είναι εντεταλμένοι να φέρουν εις πέρας τέτοια έργα. Παίρνουν αεροφωτογραφίες, για παράδειγμα, του 1945 και με μπούσουλα αυτές χαρακτηρίζουν συλλήβδην δασικές περιοχές χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τι μπορεί να έχει γίνει στο μεταξύ σε αυτά τα 75 χρόνια.

Ούτε καν αν με άδειες άλλων υπηρεσιών του Δημοσίου επετράπη η εκχέρσωση εκτάσεων προκειμένου να καλλιεργηθούν.

Μπορεί το θέμα να μην είναι τόσο απλουστευμένο και σαφώς να υπάρχουν και πολλές αυθαιρεσίες από επιτήδειους οι οποίοι κάποτε πρέπει να αναλάβουν το κόστος των παρανομιών τους. Ομως, το κράτος έχει τα εργαλεία να ξεχωρίσει και να αποδώσει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και να μη στρουθοκαμηλίζει κάτω από οριζόντιες λύσεις.

Την ώρα που η χώρα επιχειρεί τη μετάβαση στην ψηφιακή εποχή, είναι οξύμωρο κάποιοι δημόσιοι λειτουργοί να κινούνται με ρυθμούς αραμπά και με μεθόδους που πόρρω απέχουν από την απλή λογική και τα ευνόητα.