Βασίλης Στεφανακίδης

Εκεί που νομίζεις πως τα έχεις όλα σχεδιασμένα μέχρι την τελική λεπτομέρεια και η εξέλιξη θα είναι γραμμική, έρχεται το απρόβλεπτο και ανατρέπονται όλα. Εκεί που νομίζεις πως είσαι άτρωτος και προγραμματίζεις να ζεις αιώνια, έρχεται το ξαφνικό και μη αναμενόμενο και σβήνουν όλα.

Το κυβερνητικό αφήγημα λοιπόν που είδαμε να ξεδιπλώνεται τις τελευταίες μέρες ενόψει των εκλογικών αναμετρήσεων του Μαΐου, μπορεί να μην περιλάμβανε θέσεις και επιχειρήματα για την Ευρώπη που θέλουμε, πέραν από το κοινότυπο να περιοριστεί η ακροδεξιά και ο λαϊκισμός, περιείχε όμως όλα τα γνωστά που ακούμε χρόνια τώρα για σκάνδαλα, μίζες novartis, Siemens, διαπλοκή και τα παλιό διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα.

Στη φαρέτρα επίσης προστέθηκαν και μια σειρά από fake news μαγειρεμένα στα υπόγεια του Μαξίμου του τύπου “ο Μητσοτάκης θα κόψει τα δώρα και τα επιδόματα”, ο Μητσοτάκης θα κόψει τις συντάξεις και τον 13ο μισθό( που φυσικά δεν υπάρχει αλλά προφανώς θα εξαγγελθεί από την κυβέρνηση για να αναστρέψει το εις βάρος της κλίμα) “ο Μητσοτάκης θα προσφέρει φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο κλπ.

Όλα αυτά βγαλμένα από την άρρωστη Γκαιμπελική ομάδα προπαγάνδας που βασίζεται στο πες-πες γιατί το τέλος κάτι θα μείνει. Άλλωστε πόσοι Έλληνες είναι ενημερωμένοι σε βάθος και διαθέτουν βαθιά κρίση; Οι περισσότεροι διαθέτουν ενημέρωση του τύπου “κάπου άκουσα”, “μου είπε κάποιος” , “λένε ότι...”, “είδα στο face book μια ανάρτηση...”

Βολικό λοιπόν το αφήγημα και δοκιμασμένο με επιτυχία όλα τα προηγούμενα χρόνια έτσι που να επαίρεται ο πρωθυπουργός με βεβαιότητα πως “εγώ πάντα έχανα στα γκάλοπ αλλά κέρδιζα στην κάλπη και το ίδιο θα συμβεί και τώρα...”

Έτσι λοιπόν τα σχεδίαζαν και με μια τέτοια στρατηγική σκόπευαν να περιορίσουν την ήττα ώστε να είναι διαχειρίσιμη και να τους επιτρέψει να παραμείνουν για μερικούς ακόμα μήνες στην εξουσία.
Κι έρχεται το μη αναμενόμενο, ο ανεμοστρόβιλος Πολάκης. Δεν πρέπει όμως να το βλέπουν ως μη αναμενόμενο γιατί ο άνθρωπος (τρόπος του λέγειν) αυτός, είναι μια κινούμενη βόμβα και σε καθημερινή βάση αναδύει μια μπόχα αυτή του ανοικτού βόθρου.

Όταν λοιπόν για χρόνια τον καλύπτει προσωπικά ο πρωθυπουργός(ειλικρινά απορούμε τι ενώνει αυτούς τους δύο) φαίνεται πως ήταν δύσκολο να τον απαρνηθεί τώρα. Μη λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη τη γενική δυσφορία της κοινοβουλευτικής του ομάδας που χειροκρότησαν τον Φίλη όταν αυτός καταδίκασε τον Πολάκη αλλά και τους περισσότερους συνεργάτες του στο Μαξιμου.
Κατόπιν τούτου, τα επίχειρα θα χρεωθούν προσωπικά στον Τσίπρα και το τρικάκι να μετατρέψει τη μομφή κατά του Πολάκη σε ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση του, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα σβήσει τις πολιτικές επιπτώσεις από την αήθη συμπεριφορά κατά πάντων του υπουργού του.

Η δε πολλοστή αναφορά( σα χαλασμένος δίσκος βινυλίου) στα σκάνδαλα της novartis, τη διαπλοκή, το παλιό πολιτικό σύστημα που μας χρεοκόπησε κι ευτυχώς που ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ και μας έβγαλε από τα μνημόνια και θωράκισε την οικονομία μας, δεν πείθει πλέον πολλούς, ούτε καν τους ίδιους. Γιατί μπορεί να απώλεσαν το λεγόμενο ηθικό πλεονέκτημα αφού στην πράξη αποδείχθηκε πως ποτέ δεν το είχαν, πλην όμως δεν αποτρελάθηκαν και όλοι οι Συριζαίοι για να πιστεύουν αυτή την πολιτική καραμέλα.