Δημήτρης Αναστασόπουλος

Για εμάς τους δικηγόρους, μας αποχαιρετά και με τις αποφάσεις του ΣτΕ που έκριναν σε σημαντικά σημεία αντισυνταγματικό το «νόμο Κατρούγκαλου» για το ασφαλιστικό, κλείνοντας έτσι έναν κύκλο αγώνων του δικηγορικού σώματος που ξεκίνησαν το 2016. Μας αποχαιρετά επίσης με την εξαγγελία και ψήφιση φορολογικών ελαφρύνσεων, που όμως απέχουν σημαντικά από τις αναγκαίες τομές που όλοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες έχουμε ανάγκη, ώστε επιτέλους να μπορούμε να αισθανόμαστε ότι είμαστε πράγματι «ελεύθεροι» επαγγελματίες και όχι υπάλληλοι του κράτους.

Το 2020 μας αναμένει με τη διαμόρφωση ενός νέου σκηνικού, στο οποίο καλούμαστε και πάλι να προσαρμοστούμε, και να δοκιμάσουμε τις ικανότητες μας σε νέες ασκήσεις ισορροπίας, αφού οι αβεβαιότητες, οι πειραματισμοί και οι αστοχίες δε λένε δυστυχώς να εκλείψουν. Το πρώτο και μεγαλύτερο βεβαίως ζήτημα που θα αντιμετωπίσουμε το νέος έτος είναι το νέο ασφαλιστικό σύστημα, που η κυβέρνηση αναμένεται να παρουσιάσει τον Ιανουάριο. Πάγια θέση μας ήταν και είναι ότι το ασφαλιστικό σύστημα δεν μπορεί να έχει φοροεισπρακτικό χαρακτήρα.

Την ίδια θέση είχαμε και το 2016, την ίδια θέση έχουμε και σήμερα, σε αντίθεση με άλλους που άλλα έλεγαν τότε και άλλα λένε τώρα. Τη θέση αυτή, σύμφωνα με τις εξαγγελίες, φαίνεται να τη συμμερίζεται και η κυβέρνηση. Ωστόσο, θέλει πολύ μεγάλη προσοχή και εγρήγορση, ώστε τις όποιες μεταρρυθμίσεις να μην τις επωμιστούν οι ασθενέστεροι. Έχουμε ήδη εκφράσει τη θέση μας ότι δεν πρέπει να υπάρξει καμία απολύτως αύξηση στην κατώτερη εισφορά. Εν αναμονή, λοιπόν, του νομοσχεδίου που θα παρουσιαστεί, οφείλουμε ως δικηγορικό σώμα να πάρουμε σαφείς, βιώσιμες και δίκαιες για όλους θέσεις.

Ταυτόχρονα, το 2020 μας αναμένει η εφαρμογή της υποχρεωτικής διαμεσολάβησης, η οποία, ως ψηφίστηκε, θα λαμβάνει χώρα σε τέτοια έκταση που παρόμοιο παράδειγμα δεν γνωρίζουμε να υπάρχει σε καμία άλλη χώρα. Δυστυχώς, ακόμα μια φορά επαναλαμβάνονται πειραματισμοί, που υπονομεύουν τον ίδιο το θεσμό της διαμεσολάβησης. Όπως τον υπονόμευσε και η ξαφνική επιβολή του «εντύπου διαμεσολάβησης», επί ποινή απαραδέκτου της κατάθεσης της αγωγής, που ψηφίστηκε ημέρα Πέμπτη για να αρχίσει να εφαρμόζεται από τη Δευτέρα (ευτυχώς η αστοχία αυτή εν μέρει διορθώθηκε, με ψήφιση νέας τροπολογίας)! Το δικηγορικό σώμα θα πρέπει, λοιπόν, να προσαρμοστεί σε αυτή τη μεγάλη αλλαγή, αλλά ταυτόχρονα να είναι έτοιμο ώστε άμεσα να απαιτήσει τις διορθώσεις και αλλαγές που είναι βέβαιο ότι θα απαιτηθούν.

Και σα να μην έλλειπαν οι αβεβαιότητες και οι πειραματισμοί, προστέθηκαν και οι νομοθετικές αστοχίες, με κυριότερη την, μέσω εκπρόθεσμης τροπολογίας, επαναφορά του –αντισυνταγματικού- δικαστικού ενσήμου στις υποθέσεις πολυμελούς. Εν προκειμένω τα αντανακλαστικά του δικηγορικού και δικαστικούς σώματος ευτυχώς υπήρξαν άριστα, καθώς τόσο ο ΔΣΑ όσο και η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων και διοικητικοί δικαστές εξέφρασαν την έντονη αντίθεση τους και κάλεσαν την πολιτεία να καταργήσει άμεσα τη σχετική διάταξη (κάτι που η τελευταία δήλωσε ότι θα το εξετάσει).

Δυστυχώς, η έλλειψη οράματος, στρατηγικού σχεδιασμού και προγραμματισμού τόσο από την πολιτεία, κυρίως, όσο και από τις συνδικαλιστικές μας ηγεσίες, επιφέρουν τα αποτελέσματα αυτά. Ο χώρος της Δικαιοσύνης ποτέ δεν αντιμετωπίστηκε στη χώρα μας με τη δέουσα προσοχή και τον απαιτούμενο σεβασμό. Από την άλλη, δε θα πρέπει να παραβλέψουμε ότι υπάρχουν και θετικά σημάδια και προϋποθέσεις, τα οποία θα πρέπει να αξιοποιήσουμε στο έπακρο, ώστε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για γενναίες μεταρρυθμίσεις τόσο στο χώρο της Δικαιοσύνης εν γένει όσο όμως και σε ό,τι αφορά εμάς τους δικηγόρους ειδικότερα. Με σύνθεση, δουλειά, συνέργειες και συνεργασίες, μπορούμε να επιτύχουμε.

#metodikigoro


[Το άρθρο αυτό αποτελεί το editorial του 2ου τεύχους του δικηγορικού magazino «Με Το Δικηγόρο», το οποίο μετά τις γιορτές μπορούν όλοι οι δικηγόροι να βρίσκουν στα δικαστήρια]