Δημήτρης Δανίκας

Ενα λοιπόν. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΔΟΕ των τελευταίων ετών, το 70% των τουριστικών επιχειρήσεων όλων των κλάδων, κυρίως στα νησιά του Αιγαίου, φοροδιέφευγε ασυστόλως. Δηλαδή οι επτά στις δέκα.

Δύο λοιπόν. Αυτή η παθογένεια, εκτός των άλλων, είναι πηγή πολλών κακών. Οπως το να πληρώνουν τα σπασμένα τα συνήθη κορόιδα. Οπως το να αυξάνεται ο φορολογικός συντελεστής των ίδιων κορόιδων. Οπως ο εύκολος και γρήγορος πλουτισμός και εκμαυλισμός. Δηλαδή πολίτες δύο κατηγοριών.

Τρία λοιπόν. Βεβαιωμένη και διαπιστωμένη η τουριστική έκρηξη των τελευταίων ετών. Βεβαιωμένη και η ανεξέλεγκτη φοροδιαφυγή. Βεβαιωμένη η ύποπτη ανικανότητα των ελεγκτικών μηχανισμών. Και βεβαιωμένος ο πλουτισμός όλων αυτών των φοροκλεπτών.

Τέσσερα λοιπόν. Με δεδομένη την κρίση λόγω COVID-19. Με διαπιστωμένη την ευεργετική κυβερνητική αμεσότητα των μέτρων σωτηρίας ανθρώπινων ζωών. Με διαπιστωμένη την ανύψωση του πατριωτικού αισθήματος των πολιτών. Και με διαπιστωμένη την πειθαρχία των περισσότερων. Οπως και με τον αυτονόητο επανακαθορισμό των αξιών. Δηλαδή, πρώτα η ζωή και ύστερα το χρήμα.

Πέντε λοιπόν. Με δεδομένα όλα αυτά, με τα οποία όλοι θα συμφωνούν, δεν είναι αυτονόητο, ως πράξη πατριωτισμού και στοιχειώδους αλληλεγγύης, όλοι αυτοί οι επιχειρηματίες του τουρισμού να προσφέρουν από το περίσσευμα; Να προσλάβουν δηλαδή τους εργαζόμενους και να τους ενισχύσουν ώστε εκείνοι να επιβιώσουν ανθρώπινα; Είσαι αληθινός πατριώτης; Απόδειξη!

Εξι λοιπόν. Δηλαδή, εμ, πλουτίσατε λόγω εκτόξευσης του τουρισμού. Εμ, φοροδιαφεύγετε. Εμ και παραπονεμένοι από πάνω; Εμ και ταλαίπωροι, αδέκαροι και αβοήθητοι; Ελεος!

Επτά λοιπόν. Επειδή τίποτα δεν πρέπει να εγκαταλείπεται στη συνείδηση των πολιτών. Επειδή ο φιλοχρηματισμός και ο νεοπλουτισμός είναι τα φιλαράκια, οι μόνιμοι «εραστές» όλων αυτών. Και επειδή η πρόβλεψη είναι αρνητική για τις τουριστικές επιδόσεις κατά τη διάρκεια του επερχόμενου καλοκαιριού. Για όλους αυτούς τους λόγους θα πρότεινα στο κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο να ρίξει μια ματιά στα στοιχεία των φοροφυγάδων, ώστε από τη μια να τους στριμώξει και από την άλλη να αθωώσει όσους θα προσλάβουν τον ίδιο αριθμό εργαζομένων αυτό το καλοκαίρι. Μόνο διά του φόβου θα συμμορφωθούν.

Οκτώ λοιπόν. Γιατί είναι εξωφρενικό από τη μια να κερδοσκοπούν σε βάρος του δημόσιου κορβανά και από την άλλη οι ίδιοι άνθρωποι, στην πρώτη μπόρα, να καταφεύγουν στην ελεημοσύνη του κράτους. Να πληρώσουν από το περίσσεμα. Στοιχειώδες.

Εννέα λοιπόν. Η κρίση με τον κορωνοϊό απέδειξε, τεκμηρίωσε μια γενική αρχή. Οτι ο τουρισμός, ιδιαίτερα αυτός, είναι ευπαθής, ευμετάβλητος και εύθραυστος. Και από επιδημίες. Και από αντίπαλους φθηνότερους προορισμούς. Και από φυσικές καταστροφές. Σήμερα στον ουρανό, αύριο στα τάρταρα.

Δέκα λοιπόν. Με απλά λόγια, το πολιτικό προσωπικό πρέπει επειγόντως να επανεξετάσει τα κριτήρια και τις προτεραιότητές του. Χρειάζεται αλλαγή του οικονομικού, παραγωγικού μοντέλου. Είναι αδιανόητο μια χώρα δυτική και (υποτίθεται) προηγμένη να βασίζεται κυρίως σε αυτή την ευπαθή και εύθραυστη «βαριά βιομηχανία». Με τέτοιες αντιλήψεις πορεύονται κυρίως οι τριτοκοσμικές χώρες.
Να μην αναφερθώ στις ασθένειες του τουρισμού. Οπως μαζικός εκμαυλισμός. Οπως ευκαιριακός πλουτισμός. Οπως ανεξέλεγκτη μαύρη οικονομία. Οπως μαζική μετατροπή των νέων γενιών σε στρατούς από γκαρσόνια, μαγείρους, πόρνες, εμπόρους ναρκωτικών και πάσης φύσεως μεσολαβητές. Ο τουρισμός πεδίο λαμπρό για κάθε κουμάσι όλων των ειδών.

Γιατί πόσα γράμματα πρέπει να μάθει κανείς ώστε να σερβίρει μουσακά, τζατζίκι, γεμιστά και στα αγγλικά να αρθρώσει «Thank you»; Και για να τελειώνω. Περισσότερος τουρισμός, περισσότερος μαζικός εκμαυλισμός, περισσότερη φοροδιαφυγή, λιγότερη Παιδεία και λιγότερη προοπτική.

Τουρισμός δηλαδή τουρίστας, δηλαδή προσωρινός, εφήμερος και περαστικός. Ο γνωστός Νεοέλληνας ο πονηρός!