Δημήτρης Δανίκας

Κι όμως. Υστερα, με δεύτερη σκέψη ηρεμώ. Υστερα λέω στον εαυτό μου και στον καθένα που ρωτάει τη γνώμη μου σχετικά με το τηλεοπτικό σποτάκι του Τσίπρα και της παρέας του: «ποια η διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ από κάθε καφενόβιο Νεοέλληνα που πίνοντας το ουζάκι του φωνάζει δυνατά και ρίχνει μπινελίκια σε όλους και σε όλα;»

Αυτός ο υπέρτατος, ο ασυγκράτητος και ο επίσημος λαικισμός. Ολοι οι δημοσιογράφοι τα παίρνουν (όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται). Ολοι οι δικηγόροι είναι απατεώνες. Ολοι οι γιατροί με φακελάκια. Ολοι οι πολιτικοί είναι διαπλεκόμενοι. Ολοι οι επιχειρηματίες είναι μεγαλοκλέφτες και πάει λέγοντας

Να συνεχίσω; Ας το κάνω. Οι Εβραίοι συνωμοτούν για όλα. Για την ελληνική κατάντια φταίνε Γερμανοί, Αμερικανοί, Ρώσοι, Βούλγαροι, οι πάντες. Ο κορωνοιός είναι αποτέλεσμα διεθνούς συνωμοσίας μεγάλων, σκοτεινών, συμφερόντων. Η πανδημία είναι κόλπο γκρόσο. Ο κορωνοιός δεν υπάρχει αλλά κι αν υπάρχει είναι μια απλή, συνηθισμένη γρίπη. Οι εξωγήινοι κατοικούν ανάμεσά μας. Η συντέλεια του πλανήτη μας επρόκειτο να συμβεί το 2000 αλλά επειδή τελευταία στιγμή οι αόρατες δυνάμεις του σύμπαντος διαφώνησαν, το μπαμ και η καταστροφή θα συμβούν εντός των προσεχών μηνών. Να συνεχίσω;

Ασε καλύτερα. Προσπερνάω λοιπόν το γεγονός πως ο δημοσιογραφικός πληθυσμός άγεται και φέρεται από κυβερνητικούς ινστρούχτορες. Προσπερνάω το γεγονός πως όλοι είναι ενεργούμενοι και αργυρώνητοι. Προσπερνάω το γεγονός πως σύμφωνα με το σποτάκι κάθε δημοσιογράφος πρέπει περίπου, να διαθέτει ισοδύναμο ταμείο με εκείνο κάθε εύρωστου μικρομεσαίου επιχειρηματία. Τουλάχιστον. Και προσπερνάω το γεγονός πως αυτό το πανάθλιο εφεύρημα είναι αποκύημα χαλασμένων, νοσηρών και στερημένων εγκεφάλων. Όλα αυτά τα προσπερνάω

Τρία πράγματα λοιπόν. Το πρώτο, πως ο Αλέξης με την παρέα του, κατάφεραν να συσπειρώσουν τους πάντες, ακόμα και τους δικούς τους, εναντίον τους. Δηλαδή κατάφεραν να κάνουν, ακόμα και τους πιο φανατικούς και αμετανόητους αντιδεξιούς να αναρωτηθούν «Ρε συ μπας και ο Μητσοτάκης είναι προτιμότερος; Το μη χείρον βέλτιστον»

Το δεύτερο, πως αυτή η λογική παραπέμπει και ταιριάζει στη γνωστή σκληροπυρηνική και άκρως δογματική διαχωριστική γραμμή που «λέει»: όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εχθρός μου. Η διαχωριστική δικτατόρων. Η διαχωριστική, φερ ειπείν, του ψευτοσουλτάνου Ταγίπ Ερντογάν. Πράγμα που σε κάνει να σκεφθείς: αφού οι τύποι έφτασαν σ αυτό το σημείο κατάπτωσης, τότε πολύ πιθανό αν ήταν στην εξουσία μπορεί να με κυνηγούσαν, να παρακολουθούσαν, να με διαπόμπευαν και ίσως να με «σφράγιζαν» πίσω από τα σίδερα της φυλακής

Και τέλος το τρίτο και τελευταίο: Ρε εσείς ανώνυμοι «σεναριογράφοι» και «σκηνοθέτες» αυτής της μεγαλοαθλιότητας, επειδή με τσουβαλιάζετε και επειδή με κατασυκοφαντείτε, είστε να βγάλουμε στην επιφάνεια, δημοσίως, τις φορολογικές μας δηλώσεις; Είσαι να δούμε πόσα έχετε εσείς και πόσα εγώ;

Γιατί, λέω τώρα εγώ, στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί. Στο real estate της Παπαδημόπουλης δεν μιλάνε για λεφτά

Και για να τελειώνω αντιγράφω τον συνάδελφο ρεπόρτερ Βαγγέλη Γκούμα. Που στο Facebook σχολίασε ως εξής: «έχω κρυώσει σε πλημμύρες, έχω καεί σε φωτιές, με έχουν χτυπήσει σε ρεπορτάζ και λένε ό, τι τα πήρα. Ναι τα πήρα στο κρανίο!΄

Να συμπληρώσω: ρε άι σιχτίρ απ εδώ. Οι Παπαδημούληδες είπαν τον πετεινό κέφαλα!