Δημήτρης Δανίκας

Να σηκώσω το χαλί που καλύπτει, όπως η μπούργκα της μουσουλμάνας κυρίας, τις βρομιές και τις πομπές μας; Να ρίξω μια ματιά από κάτω; Να το κάνω! Τι είναι ο έρωτας; Το υπέρτατο αγαθό. Ανευ αυτού άνθρωπος χωρίς οξυγόνο, χωρίς επιβεβαίωση, χωρίς εκτίμηση, χωρίς επικοινωνία, χωρίς απόλαυση, χωρίς οικογένεια, χωρίς τίποτα. Ερωτας ο μέγας τροφοδότης. Ερωτας ο μέγας ευεργέτης. Πάμε παρακάτω.

Ποια η πραγματικότητα; Ερωτας, εμπορευματοποιημένο και ανταλλάξιμο προϊόν. Είναι η γυναίκα ίση με τον άνδρα; Είναι. Πού είναι; Στη νομοθεσία. Κυρίως των δυτικών κοινωνιών. Είναι επί της ουσίας; Οχι, δεν είναι. Ποια η διαφορά; Παντού. Ακόμα και στη μισθοδοσία του αμερικανικού star system. Ας πούμε, η Σκάρλετ Γιόχανσον θα πάρει λιγότερα εκατομμύρια από τον ισοδύναμο με εκείνη αρσενικό σταρ. Πάμε παρακάτω.

Τι πριμοδοτεί η κάθε κοινωνία; Το σώμα της γυναίκας. Την εξουσία του άνδρα. Αυτός ο μέγας και ανελέητος διαχωρισμός. Επομένως, η γυναίκα μετατρέπεται σε πράμα. Σε αντικείμενο. Σε είδος αγοραίο και ανταλλάξιμο. Ετσι η γυναίκα συμφιλιώνεται με την κατάστασή της. Ετσι, σε πολλές περιπτώσεις, πορεύεται και ταυτίζεται με αυτό. Ετσι το διαπραγματεύεται. Το πουλάει. Σε παραλλαγές γνωστές και καθημερινές.

Ακόμα και στον γάμο. Ακόμα και στις τυχαίες σχέσεις. Αυτή η ουσιαστική πορνογραφία της ανθρώπινης περιπέτειας. Σου δίνω, μου δίνεις. Με το σώμα μου εξασφαλίζω μια καλύτερη ζωή. Με το χρήμα ή (και) την εξουσία μου σε αγοράζω. Αυτή η πεμπτουσία ποικίλων σχέσεων. Από την ερωτική συνεύρεση μέχρι τη χείριστη εκπόρνευση. Να μην κοροϊδευόμαστε.

Επομένως, σε πολλές περιπτώσεις η οικονομία καθορίζει τις ερωτικές σχέσεις. Το χρήμα. Επομένως, αυτή η ανταλλαγή συμβαίνει παντού. Σε όλες, σχεδόν, τις επαγγελματικές δραστηριότητες. Η Φραν Λίμποβιτς, από τις ευφυέστατες πένες των ΗΠΑ, αποκαλύπτει σε ντοκιμαντέρ του Μάρτιν Σκορσέζε ότι έπρεπε απαραιτήτως να περάσει από το κρεβάτι του αφεντικού. Οταν ήταν πολύ νέα και αναζητούσε μια θέση ως σερβιτόρα. Συνηθισμένα πράγματα.

Αφθονα παραδείγματα. Αφθονες και οι παραλλαγές. Αλλες το επιδιώκουν. Το ανταλλάσσουν. Ως κάτι φυσικό το εκλαμβάνουν. Αλλες το καταπίνουν. Αλλες το υφίστανται και δεν το ομολογούν δημοσίως. Αλλες καμώνονται πως δεν καταλαβαίνουν. Ο έρωτας, αυτό το υπέρτατο αγαθό, έχει καταντήσει το ίδιο τοξικός, όπως η μόλυνση του περιβάλλοντος που προκαλείται με τις χειρότερες εκπομπές δηλητηριώδους αερίου στην οργιαστική βιομηχανική ανάπτυξη της Κίνας.

Αυτή η τοξικότητα είναι αόρατη και σε πολλές περιπτώσεις συνηθισμένη και αποδεκτή. Ελα, μωρέ... Τι έγινε δηλαδή; Σε αυτή τη φράση συμπυκνώνεται η πεμπτουσία της κοινωνικής πορνογραφίας. Η γυναίκα ως πράμα. Ο άνδρας, η εξουσία. Ετσι πολλές γυναίκες συμβιβάζονται με τη «μοίρα» τους. Ετσι η εκπόρνευση διευρύνεται σε πολλές κατευθύνσεις. Ετσι οι περισσότεροι εξ ημών και υμών ακολουθούν την ίδια πορεία. Τι να μας εκπλήξει; Πως εκείνη είναι όμορφη και ωραία; Εκείνος άσχημος, παχύσαρκος, γέρος και φαλακρός; Ελάτε τώρα!

Ετσι και πολλά από αυτά τα θύματα άνοιγαν το στόμα τους οι αποκαλύψεις και οι λεπτομέρειες θα προκαλούσαν αλλεπάλληλους κοινωνικούς σεισμούς πολλών Ρίχτερ. Το οικοδόμημα θα κατέρρεε. Οικογένειες θα γκρεμίζονταν. Αξιωματούχοι και αφεντικά θα διαπομπεύονταν. Και πολλές σχέσεις στον Καιάδα θα κατέληγαν.

Αφήστε την υποκρισία. Η περίπτωση της Σοφίας δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία. Επιτέλους, παραδεχτείτε το. Συμβαίνει γύρω σας. Ισως και μέσα σας. Ο κόσμος το ’χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι!