Δημήτρης Δανίκας

Στην υποθετική περίπτωση που θα αναλάβει τα ηνία αυτού του έρμου τόπου, τρία τα ενδεχόμενα, τρία τα σενάρια: το πρώτο να τα δώσει και να μας φεσώσει. Το δεύτερο να μη τα δώσει και σε αλλεπάλληλες κυβιστήσεις τον εαυτό του να αναγκάσει και οι «πελάτες» να τον μουτζώνουν. Και το τρίτο να δώσει λίγα, να μας φεσώσει περισσότερο από αυτά τα λίγα και όλοι να λένε «καλύτερα να μου κόβανε το χέρι»

Πάμε παρακάτω. Οι κυβερνήτες και γενικά όλοι σχεδόν οι πολιτικοί επιθυμούν και επαγγέλλονται «ευημερία και ευτυχία του λαού». Μ αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να εξασφαλίσουν περισσότερους ψήφους και μεγαλύτερα ποσοστά. Ευημερία και ευτυχία σημαίνει περισσότερα λεφτά και μεγαλύτερη κατανάλωση. Για να συμβεί αυτό, χωρίς μεγάλα φέσια και δανεικά αγύριστα, μία η λύση ανεξαρτήτως καθεστώτος και ιδεολογικών. Δηλαδή παραγωγή, δηλαδή ανάπτυξη, δηλαδή εξαγωγές και δηλαδή ισορροπία στο ισοζύγιο πληρωμών

Το Hellas πάσχει και από παραγωγή, και από εξαγωγές και από ισορροπία στο ισοζύγιο πληρωμών. Γι αυτό τα δανεικά, γι αυτό τα Μνημόνια, γι αυτό η δια βίου εξάρτηση, γι αυτό η επαιτεία και γι αυτό η λιτότητα

Που ελπίζουν; Και ο Τσίπρας φυσικά. Ελπίζουν στον σκληρό πυρήνα του euro, ελπίζουν στην ευρωπαική προστασία, ελπίζουν στις Βρυξέλες. Το ίδιο συμβαίνει και με την περίπτωση του «κινδύνου εξ Ανατολών». Με τον Ερντογάν. Κάθε φορά σπεύδουμε να κρυφτούμε κάτω από τα παντελόνια της Μέρκελ, του Μακρόν και πάει λέγοντας. Σου λέει Ευρώπη ήμαστε, δεν θα τον αφήσουν να μας πειράξει

Γι αυτό τα έχουμε δώσει όλα στην Ουάσιγκτον και στο Αμερικανικό Πεντάγωνο. Με πρώτο και καλύτερο τον Αλέξη τον ταχαριστερό. Επομένως εξαρτημένοι και υποταγμένοι μέχρι τον λαιμό

Αρα τα δανεικά θα είναι αγύριστα. Κάποια απ αυτά. Αρα Ευκλείδη δωσ’ τα όλα. Και το μέλλον; Ποιος νοιάζεται τώρα για το μέλλον. Εδώ και τώρα. Να συνεχίζουμε με το ίδιο ξεχαρβαλωμένο οικονομικό μοντέλο. Να συνεχίζουμε με το ίδιο σπορ της ανεξέλεγκτης φοροδιαφυγής. Να συνεχίζουμε με τον Τουρισμό. Να συνεχίζουμε με τις ίδιες υπηρεσίες. Να συνεχίζουμε με τον μισό πληθυσμό να τρέφεται, όπως τρέφεται, από το συνταξιοδοτικό. Και πάει λέγοντας

Δηλαδή με υποβαθμισμένη Παιδεία. Τι είναι παιδί μου η Ιοκάστη; Α σου λέει, μπας και είναι τραγουδιάρα, μοντέλα, βίζιτα, κάτι τέτοιο; Δηλαδή με υποβαθμισμένη Υγεία. Με άφθονα παράσιτα. Με άφθονους κρατικοδίαιτους. Και με τριτοκοσμική Αγροτική οικονομία. Μεθερμηνευόμενα όλα αυτά: τον Αλέξη όσο και να τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς!