Δημήτρης Δανίκας

Ποιος του εκχώρησε όλα αυτά τα προνόμια; Ο χαρακτήρας του θα πείτε. Και αυτό. Όμως και οι χορηγοί. Και τα media. Και η δημοσιότητα. Και τα τρόπαια. Και όλα. Εδώ φτάσαμε στο απίστευτο σημείο, λόγω Τσιτσιπά, όπου ακόμα και ο τελευταίος κτηνοτρόφος, στο πιο ψηλό σημείο της επικράτειας, εκεί που βόσκει τα πρόβατά του, να παριστάνει τον ειδικό περί τένις, τουρνουά, μπαλάκια, ρακέτες και άλλα τέτοια.

Ο Νόβακ Τζόκοβιτς λοιπόν. Που ούτε του πέρασε από το μυαλό του η στοιχειώδης υποψία ότι κάποια ανώτερη αρχή, όπως κάποιος πρωθυπουργός, θα του έκλεινε την πόρτα και θα τον θεωρούσε ανεπιθύμητο ως επισκέπτη να λάβει μέρος σε κάποιο τουρνουά της Αυστραλίας.

Για να αντιληφθείτε τη διαφορά ανάμεσα σε μια σοβαρή χώρα και στη Σωρρακώστανα, ένα θα σας πω. Ουδείς εν Ελλάδι θα τολμούσε να κλείσει την πόρτα σε κάποιον όπως ο Τζόκοβιτς ο θεός. Θα τα μασούσαν, θα το έκρυβαν, θα έλεγαν «έλα μωρέ πως κάνεις έτσι, ο Τζόκοβιτς είναι δωρεάν διαφήμιση για την Ελλαδίτσα μας», «σιγά το πρόβλημα σάμπως είναι μόνο αυτός ανεμβολίαστος;». Και άλλα τέτοια.

Ταυτόχρονα με όλα αυτά, εξερράγη, από αγανάκτηση και ο πατέρας του θεού, και μάλιστα εξερχόμενος της οικίας του ζήτησε από τους οπαδούς να βγουν στους δρόμους και να διαμαρτυρηθούν εναντίον του Αυστραλού πρωθυπουργού. Ισως και να τον πετροβολήσουν.

Η λογική είναι απλή. Σου λέει ποιος είσαι εσύ που παριστάνεις τον πρωθυπουργό; Τίποτα δεν είσαι μπροστά στον κανακάρη μου, στο καμάρι μου, στον πρωταθλητή του κόσμου, στην πρώτη ρακέτα, στις καλύτερες επιδόσεις.

Θα μου πείτε, και δικαιολογημένα, σάμπως είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι ανάλογο; Όχι φυσικά. Οι περισσότερες διασημότητες από τον καλλιτεχνικό και τον αθλητικό κόσμο κάπως έτσι συμπεριφέρονται. Αυτοί οι ημίθεοι, εμείς η πλέμπα και οι «ανώνυμοι» οπαδοί.

Η κατάληξη είναι απλή. Τα κριτήριά μας. Η αξιολόγηση. Οι προτεραιότητές μας. Η κλίμακα των αξιών μας. Το ήθος και η ευφυία μας. Εδώ ακόμα και η τελευταία «γλάστρα» που φιγουράρει σε κάποιο reality show διακατέχεται από την ψευδαίσθηση ότι είναι απαραίτητη, μοναδική και ίσως το πιο όμορφο πλάσμα στον πλανήτη.

Γι αυτό σας λέω, να ακούτε τη ρήση του Γούντι Αλλεν όταν ρωτούσε το απλό: ποιον από τους δύο αγαπάς, τον καλλιτέχνη η τον άνθρωπο; Δηλαδή σα να λέει αγαπάς τον Τζόκοβιτς ως τενίστα η τον Τζόκοβιτς ως χαρακτήρα;

Φυσικά τον τενίστα. Οσο για τον χαρακτήρα, άσε θα δείξει. Ακόμα και η έφοδος του Covid-19 δεν έχει καταφέρει να συνετίσει τα πλήθη. Βρε εσύ, τίποτα δεν είσαι. Γι αυτό πάνω απ όλα ταπεινότητα, αυτογνωσία, δημιουργία. Όλα τα υπόλοιπα είναι για τα σκουπίδια!