Δημήτρης Δανίκας

Ποιο το παρελθόν του μικροσκοπικού και νοσηρού Αδόλφου Χίτλερ; Πάνω κάτω το ίδιο. Κι αυτός, παριστάνοντας τον καλλιτέχνη, κάτι σαν ζωγράφος, είχε φλερτάρει με αριστερές, κάπως κομμουνιστικές θεωρίες

Ποια η ονομασία του κόμματος του Χίτλερ; Μα φυσικά Εθνικοσοσιαλισμός. Τι σημαίνει αυτό; Εθνος και Σοσιαλισμός. Δηλαδή πατρίδα και προλεταριάτο. Και δηλαδή πατρίδα με προστατευμένο και ενισχυμένο το προλεταριάτο

Γιατί αυτό; Επειδή η Γερμανία ήταν, είναι και θα είναι η πιο παραγωγική, βιομηχανική περιοχή της γηραιάς Ηπείρου. Και όχι μόνο. Πάμε παρακάτω

Ποιες συνθήκες ευνόησαν την άνοδο και την επέλαση των SS Führungshauptamt; Μα φυσικά το στράγγισμα των ταμείων της Γερμανίας και συνακόλουθα του πληθυσμού, με τις απαιτήσεις των Συμμάχων μετά την υπογραφή της ταπεινωτικής συνθήκης των Βερσαλλιών

Επομένως η Οικονομία προσδιορίζει και καθορίζει τις μετακινήσεις των μαζών. Επομένως κάθε μεγάλη κρίση, ιδιαιτέρως οικονομική, καταλήγει στην επιλογή ενός Duce, ενός στιβαρού αρχηγού. Επομένως κάθε μεγάλη και ακατανίκητη οικονομική κρίση, μετακινεί τις μάζες προς την εσωστρέφεια και τον ασυγκράτητο συντηρητισμό

Επομένως για την εξασφάλιση των μαζών πρέπει πάση θυσία να εφευρεθεί κάποιος ένοχος. Εν προκειμένω οι Εβραίοι και οι κομμουνιστές. Και επομένως οι τυφλές, «αναλφάβητες» και καθυστερημένες μάζες ακολουθούν και πλειοδοτούν υπέρ σκληρών μέτρων, υποστηρίζοντας φανατικά φασισμό και ναζισμό

Ποιο το αποτέλεσμα; Μπας και ο μικροσκοπικός και κατά συρροή σφαγέας, δολοφόνος και μακελάρης Αδόλφος Χίτλερ, τήρησε τις υποσχέσεις του και απάλλαξε την κοινωνία από τις λεγόμενες «βδέλλες» της γερμανικής, οικονομικής ολιγαρχίας; Κάθε άλλο. Το μεγάλο κεφάλαιο ο προστάτης και ο χορηγός του. Το σύστημα αναδιπλώνεται, συμπορεύεται και πορεύεται. Είτε με τον Χίτλερ είτε με την Μέρκελ. Εξαρτάται από τις συνθήκες

Που παραπέμπουν όλα αυτά; Μα φυσικά στον πρόσφατο θρίαμβο της Τζορτζίνα Μελόνι. Η οποία κι αυτή χρησιμοποιεί αριστερή φρασεολογία και αριστερά συνθήματα. Προφανώς για να ξεγελάσει τις μάζες. Προφανώς για να αυτοπροβληθεί ως προστάτιδα του απλού, φτωχού λαού. Και προφανώς για να ευαισθητοποιήσει τις αριστερές χορδές των Ιταλών

Προσέξτε ακόμα τις κοινωνικές και πολιτικές «ομάδες» που «πυροβολεί». Φυσικά τους κομμουνιστές. Φυσικά τους ομοφυλόφιλους. Και φυσικά τους μετανάστες και τους πρόσφυγες

Καθόλου περίεργο και καθόλου παράδοξο και για την ίδια υποτιμητικό οι κωλοτούμπες στην πολιτική της ρητορική. Και ο Χίτλερ ήταν, υποτίθεται, υπέρ της Ειρήνης και της συνύπαρξης των ευρωπαικών λαών. Απόδειξη; Η συμφωνία στο Μόναχο ανάμεσα στον Χίτλερ, τον πρόεδρο της Γαλλίας και τον Αγγλο πρωθυπουργό Νέβιλ Τσάμπερλεν. Που μετά την υπογραφή της συμφωνίας στο Μόναχο, οι Αγγλικές, τρομαγμένες, μάζες, τον υποδέχτηκαν με ουρανομήκεις κραυγές ως «ειρηνοποιό» (Peacemaker)

Πότε συμβαίνουν όλα αυτά; Μα φυσικά σε μια περίοδο πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης. Όπως λένε επαίοντες και μελετητές, ίσως αποδειχθεί η χειρότερη και πιο καταστροφική μετά το τέλος του Β παγκοσμίου πολέμου

Η Τζορτζίνα, από τη μια με λαικισμό και ρατσισμό. Και από την άλλη, προς την Ευρώπη, με συναινετικό και χαμηλό προφίλ. Συμπτώσεις της ίδιας διαδρομής. Η Τζορτζίνα λειτουργεί ως φραγμός σε μια ενδεχόμενη τυφλή εξέγερση των μαζών. Πράγμα που έκανε και ο Χίτλερ. Η Τζορτζίνα το παράδειγμα, το υπόδειγμα ενός δρόμου προς εκτόνωση και εκτροπή των μαζών. Η Τζορτζίνα ο θηλυκός Μπενίτο Μουσολίνι

Όπως λένε και οι Βρετανοί κάθε φορά που αποθνήσκει ο βασιλιάς τους και ο νέος δαφνοστεφανώνεται, έτσι και στην περίπτωση του φασισμού: ο Μπενίτο πέθανε, ζήτω η Georgia Moussolini