Δημήτρης Δανίκας

Βρε, βρε το παλικάρι. Φωνάζοντας ιδιωτικώς «η εκδίκηση είναι δική μου». Τουτέστιν σα να λέει «μου την έφερες το καλοκαίρι του 2015, θα στη φέρω εις το διπλάσιο ανήμερα της εορτής Κωνσταντίνου και Ελένης»

Και θα του την φέρει ως εξής: από τη μια η υπενθύμιση των κλειστών τραπεζών. Και μάλιστα με ενισχυμένη πρόταση φέρουσα το όνομα «Δήμητρα». Από την άλλη με ασταμάτητη εκροή από τον ΣΥΡΙΖΑ, υποψήφιων ψηφοφόρων με κατεύθυνση το «Μέρα25»

Ως εκ τούτου, το φάντασμα αιωρείται και παραμένει. Απειλητικό και ορμητικό. Το φάντασμα των κλειστών τραπεζών και της αλησμόνητης κραυγής, με ασυγκράτητη ηδονή «αγάπη μου έκλεισα τις τράπεζες». Κάπως έτσι ο συνειρμός «Βαρουφάκης-Δραχμή-Αλέξης Τσίπρας» λαμβάνεται από το υποσυνείδητο εκατοντάδων χιλιάδων μικρομεσαίων και κεντρώων. Α σου λέει, αυτοί δεν έβαλαν μυαλό. Τον Βαρουφάκη και τον Τσίπρα όσο και να πλένεις το σαπούνι σου χαλάς

Ως εκ τούτου ο Αλέξης σε αδιέξοδο μοναδικό. Τι να κάνει και προς τα που να πάει; Αν όλα αυτά τα καταπιεί θα είναι σαν την «Δήμητρα» να υιοθετεί. Και έτσι εκείνες τις δυσάρεστες, για πολλούς, εφιαλτικές μνήμες να τις επαναφέρει και πλαγίως να μοιάζει ότι τις πριμοδοτεί

Αν στον Βαρουφάκη και στην «Δημητρούλα» επιτεθεί, τότε και περισσότερους αντισυστημικούς δικούς του ψήφους θα χάσει. Αλλά και έτσι τον Γιάνη θα προκαλέσει με αποτέλεσμα τα άπλυτα των παρασκηνίων του παρελθόντος να βγάλει και ο προεκλογικός αγώνας να μετατραπεί σε ενδοοικογενειακό καβγαδάκι

Μύλος. Ετσι κι αλλιώς, κερδισμένος μόνο ο Γιάνης Βαρουφάκης. Για πολλούς λόγους. Ο πρώτος, ο βασικότερος, επειδή αφαιρεί ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως εκδικείται τον Αλέξη. Ο δεύτερος επειδή κερδίζει ψήφους από την γκρίζα ζώνη, κυρίως απ όσους εκλαμβάνουν τις τράπεζες ως το μεγαλύτερο κακό, τον δαίμονα, το «κτήνος» που τους ρουφάει το αίμα

Ο τρίτος, επειδή εμφανίζεται ως συνεπής στην αρχική του γραμμή. Ο τέταρτος επειδή ακολουθώντας αυτή την γραμμή εναντίον τραπεζών και υπέρ ενός παράλληλου νομισματικού συστήματος, φαντάζει ως ο μοναδικός αντισυστημικός «παίκτης» των επερχόμενων εκλογών

Ο πέμπτος επειδή με όλα αυτά πριμοδοτεί πλαγίως τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Δηλαδή ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου. Ασε το άλλο με τους Χρυσαυγίτες και τους άλλους μνηστήρες των ακραίων δεξιών παραλλαγών. Με την τοποθέτησή του, εναντίον απαγόρευσης καθόδου στις εκλογές όλων αυτών, επιθυμεί διακαώς να εισπράξει ψηφουλάκια αγανακτισμένων ακροδεξιών

Με τούτα και με τα άλλα το συμπέρασμα απλό. Αντί η αντιπολίτευση να έχει στριμώξει στο καναβάτσο την κυβέρνηση των «μεγάλων συμφερόντων» και της «φτωχοποίησης των φτωχών», συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: η αντιπολίτευση, δια μέσου Βελόπουλου, Βαρουφάκη, Ανδρουλάκη και Τσίπρα, να βρίσκεται καθημερινά σε θέση άμυνας, στριμωγμένη ανάμεσα στη «Δήμητρα», τον «κανένα», τις κλειστές τράπεζες και στις μηνύσεις του Βελόπουλου εναντίον Μυλωνάκη και του Μυλωνάκη εναντίον Βελόπουλου

Απίστευτο αλλά εντελώς αληθινό. Μπας και ο Βαρουφάκης είναι γαλάζιος οπαδός του Κυριάκου Μητσοτάκη; Λέω τώρα εγώ!