Δημήτρης Δανίκας

Ο Αλέξης Τσίπρας μέσα στο λιοπύρι ενός πρωτοφανούς, από γκάφες, προεκλογικού αγώνα, να τσουρουφλίζεται από δικούς του ανθρώπους, από στελέχη του που εκτός των άλλων λαμβάνουν μέρος ως υποψήφιοι του κόμματός του.

Τέτοια απλόχερη συνεισφορά στο προπαγανδιστικό «ταμείο» των γαλάζιων αντιπάλων του, όχι μόνο πρώτη φορά στο ελληνικά αλλά και στα ευρωπαικά χρονικά. Ισως και στα παγκόσμια. Είτε η γλώσσα των ανθρώπων του δεν επικοινωνεί με το εσωτερικό του κρανίου τους είτε είναι κρυφοί πράκτορες και εντεταλμένοι δολιοφθορείς της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Ενας από τους πρώτους διδάξαντες, που τελευταίως έχει «εξαφανιστεί» από το προσκήνιο δηλώσεων και τέτοιων προκλητικών τοποθετήσεων που στο άκουσμά τους τα γαλάζια επιτελεία ανοίγουν σαμπάνιες και σπάνε πλάκα, είναι φυσικά ο «αψύς» Παύλος Πολάκης.

Ακολουθούμενος από δύο κυρίες του ΣΥΡΙΖΑ. Οι οποίες όχι μόνο αμφισβήτησαν την κακοποίηση της Ελένης Χρονοπούλου από τον Αλέξη Γεωργούλη, αλλά και πλαγίως, με χλευαστικό ύφος την «προσπέρασαν».

Τελευταίος ο πασίγνωστος καθηγητής και υποψήφιος Θεσσαλονίκης που το όνομά του τελειώνει σε «ρις» με περγαμηνές όπως Νομική στο ΑΠΘ, με μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στις Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Παρίσι VIII, και με πτυχίο Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης (πιάνο, θεωρία, αρμονία) και της Μουσικής Ακαδημίας Mozarteum της Αυστρίας.

Ο «ρις» λοιπόν με σπάνιο πολιτικό παρελθόν που εκτείνεται από το ΚΚΕ και το λεγόμενο «ΚΚΕ ες» μέχρι Στέλιο Παπαθεμελή και Πάνο Καμμένο των «Ανεξάρτητων Ελλήνων». Τουτέστιν ασταμάτητος, ανήσυχος και περίεργος. Από τον Γαλλικό Μάη του ’68 μέχρι εκείνη την μνημειώδη, την αξέχαστη φράση που έκανε θραύση στα social media. Τότε που την έκανε ως αξιωματούχος της συγκυβερνήσεως των ταχαριστερών με τους ακροδεξιούς του Καμμένου.


Τότε που είχε πει «...νομίζετε ότι γενικώς δεν απειλούμεθα, εκτός από κάποια 16 νησιά που ζητά ο Ερντογάν, αυτό είναι άνευ σημασίας. Το να χάσεις νησιά δεν είναι σπουδαίο. Τα ξαναπαίρνεις». Περίφημα. Τα ξαναπαίρνεις με τον «ρις» με γυλιό και πλήρη εξάρτηση να εφορμά αλλαλάζοντας «αέρα» εναντίον των Γκρίζων Λύκων του Ταγίπ Ερντογάν.

Προφανώς λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας, ως γενναιόδωρος οικοδεσπότης, τον υποδέχτηκε και την περίπτωση του «ρις» με καμάρι την αποδέχτηκε. Ελα όμως που ο γυρολόγος του Παπαθεμελή, του Καμμένου και του Τσίπρα, δεν λέει να ηρεμήσει και να ξανασκεφθεί κάθε φράση που αμολάει μέσα στον οίστρο της αλαζονείας του και του ναρκισισμού του. Αφού εκείνος, και ουδείς άλλος, γνωρίζει όχι μόνο την ελληνική γλώσσα σε όλες τις ιστορικές της φάσεις, αλλά ταυτοχρόνως, ως λάτρης της φιλοσοφίας και κάτοχος της αληθείας περίπου απαντάει σε όλους τους διαφωνούντες «σκασμός μη σας πάρει και σας σηκώσει».

Τελευταίως λοιπόν, χαρακτήρισε επακριβώς «κωλόπαιδα» τα πλουσιόπαιδα που λόγω χρήματος μπορούν να πληρώνουν αλμυρά δίδακτρα σε ιδιωτικά πανεπιστήμια. Στη συνέχεια, προσπαθώντας να διορθώσει τα αδιόρθωτα, είπε περίπου ό, τι τα «κωλόπαιδα» είναι και «ομορφόπαιδα». Κάτι τέτοιο.

Καλά λοιπόν, ο «ρις» παριστάνει πως αγνοεί το γεγονός, διαπιστωμένο σε πολλές περιπτώσεις, οικογενειών μεσαίου η ακόμα και μικρομεσαίου εισοδήματος που καταφέρνουν να πληρώνουν τα δίδακτρα των παιδιών τους. Ρε μπαγάσα ακόμα και ο περιπτεράς της γειτονιάς σου ίσως να πληρώνει δίδακτρα για το παιδί του.

Καλά λοιπόν ο «ρις». Γραφική περίπτωση, ταραγμένο κρανίο, φανατικός οπαδός του «ότι ναναι». Ομως ο Αλέξης τι ακριβώς κάνει; Αλείφει βούτυρο στο ψωμί του Κυριάκου; Τέτοια και τόση αυτοκτονική μανία; Γιατί εκείνος, ο Αλέξης εννοώ, γνωρίζει πως τα «κωλόπαιδα» προέρχονται από εκείνη την «τάξη» που ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, επιθυμεί διακαώς την ψήφο τους να λάβει.

Τουτέστιν «είπες κωλόπαιδο» το παιδί μου; Τώρα θα δεις μαυρίλα στην κάλπη»!