Δημήτρης Δανίκας

Οι εναπομείναντες οπαδοί υμνολογούν. Οι «απάτριδες» νοσταλγούν. Οι αντίπαλοι αντιγράφουν και προσαρμόζουν. Και κάποια από τα «παιδιά» και τα εγγόνια του Αντρέα την ηγεσία διεκδικούν

Οι ιστορικοί του μέλλοντος, που λένε και στο χωριό μου, αυτοί θα καταγράψουν, θα αξιολογήσουν και ψύχραιμα και αντικειμενικά θα τοποθετηθούν. Προς το παρόν και εντελώς πρόχειρα, το ομολογώ, το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα σε δύο κατηγορίες θα το βρω. Από εδώ τα θετικά, από εκεί τα αρνητικά. Χωρίς συμψηφισμούς για λόγους βολικών ισορροπιών

Είναι αλήθεια πως ο Ανδρέας προχώρησε σε κορυφαίες μεταρρυθμίσεις. Και είναι κορυφαίες για την Ελλάδα της Σωρρακώσταινας, καθόλου όμως για την Ευρώπη. Όπως η κατάργηση της μοιχείας, όπως το διαζύγιο, όπως η ισοτιμία ανάμεσα στα δύο φύλα. Όπως το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Όπως η καύση των φακέλων κοινωνικών φρονημάτων. Όπως ο εκδημοκρατισμός σε όλους τους τομείς και όπως η δημιουργία του ΑΣΕΠ (ανώτατου συμβουλίου επιλογής προσωπικού)

Με απλά λόγια η Ελλάδα του εβδομήντα έσπευδε ασθμαίνουσα να προλάβει, έστω εξ αποστάσεως, τον βηματισμό των Ευρωπαίων συμμάχων. Ορθοπεταλιά στον ανήφορο. Όπως έλεγε και ο αείμνηστος Λένιν «ένα βήμα μπρος δύο πίσω»

Αφού ταυτόχρονα με όλα αυτά, το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» μεταλλάχτηκε, ως δια μαγείας «και με την ΕΟΚ και με το ΝΑΤΟ». Αφού σχεδόν άπαντες οι νεοέλληνες ηλικίας άνω των πενήντα κατάφεραν να εξασφαλίσουν σύνταξη για αντιστασιακές πράξεις που ίσως δεν έκαναν. Τουτέστιν κάπως έτσι εξαγοράστηκε πλήθος συνειδήσεων, κυρίως οπαδών της ΕΔΑ.

Αφού τα «δικά μας παιδιά» εξασφάλισαν θέσεις στο Δημόσιο που φυσικά οι αμοιβές τους πληρώνονταν από τα χαιβάνια του ιδιωτικού τομέα. Αφού «τα δικά μας παιδιά», αρκετά εκ των οποίων προέρχονται από τις μάζες την ημιαναλφάβητων άνευ ίχνους επιδεξιότητας, κατάφεραν να μετατρέψουν τις δημόσιες υπηρεσίες σε βασανιστήρια των πολιτών

Αφού το τσουνάμι των διορισμών έγινε με το επιχείρημα «θα διορίσουμε τόσους όσους χρειάζεται για να ισοφαρίσουμε το ρεκόρ προσλήψεων των «παιδιών της δεξιάς». Τι Γιάννης τι Γιαννάκης. Ο ένας έραβε ο άλλος ξήλωνε. Τεκμήριο κι αυτό μιας ιδεοληψίας που ταυτίζει κάθε κυβέρνηση με το κράτος. Τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου δικά μου

Αφού με τα Μεσογειακά προγράμματα το πλήθος των αγροτών επιδόθηκε σε πρωταθλητισμό καταναλωτικών ειδών, όπως πανάκριβα ιδιωτικά οχήματα και άλλα πολλά. Αφού φυσικά επί ΠΑΣΟΚ σχεδόν κάθε αγρότης και κάθε κτηνοτρόφος δήλωναν αριθμό ελαιόδεντρων και αμνοεριφίων διπλάσιας ποσότητας από Ιταλούς και Ισπανούς. Και αφού ως εμβληματική επιτομή όλων αυτών η γνωστή επωδός «Τσοβόλα δώστα όλα».

Κάπως έτσι αναπτύχθηκε η πρώτη πράξη του έργου «το ξεσάλωμα». Για να επακολουθήσει η δεύτερη και τελευταία πράξη με πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή junior, γοητευμένος κι αυτός από το πράσινο του ΠΑΣΟΚ, που από το ξεσάλωμα του ξεσαλώματος η Σωρρακώσταινα κατέληξε junk food της Ευρώπης, τουτέστιν σκουπίδια με χρέος άνω των τριακοσίων δισεκατομμυρίων

Τουτέστιν εκείνοι έτρωγαν ασταμάτητα χωρίς να σκεφτούν τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους. Ετρωγαν και έγλειφαν ακόμα και τα κόκκαλα από τα δανεικά και αγύριστα. Κάπως έτσι ο αθώος και κάπως επιπόλαιος Γιώργος Παπανδρέου κληρονόμησε τα πανάκριβα «σκουπίδια». Κάπως έτσι ζήτησε χωρίς ίχνος συναινέσεως την συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά. Κάπως έτσι ο Αντώνης Σαμαράς με τα Ζάππεια και το σχίσιμο των μνημονίων, έφτιαξε και εκτόξευσε τον Αλέξη Τσίπρα στο θώκο του κυβερνήτη. Και κάπως έτσι επί μία δεκαετία οι νεοέλληνες πληρώνουν τα σπασμένα του ξεσαλώματος. Όμως the party is over

Κι όμως παρόλα αυτά το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα εξακολουθεί να πορεύεται υπογείως και περίπου μεγαλοπρεπώς. Αφού οι πετυχημένοι υπουργοί του Κυριάκου προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ. Αφού ο ίδιος ο Κυριάκος με ρίζες Βενιζελισμού, όπως και εκείνες του Ανδρέα Παπανδρέου. Αφού ο Αλέξης Τσίπρας περιέφερε το σαρκίο του ως καρικατούρα του Ανδρέα Παπανδρέου. Αφού ο Κασσελάκης, ο «τουρίστας» με τον Ανδρέα κι αυτός. Αφού πλήθος πράσινων στελεχών μετακινήθηκαν είτε απ εδώ είτε από εκεί

Αφού λοιπόν το Κέντρο, εν Ελλάδι είναι ακμαίο και περίπου ΠΑΣΟΚ. Είτε προς τα αριστερά είτε προς τα δεξιά κατά Σημίτη μεριά. Αφού οι σημερινοί μνηστήρες του κόμματος στον Ανδρέα αναφέρονται σ αυτόν. ο θεός τους λοιπόν. Ανεξάρτητα αν τρίζουν τα κόκκαλα του αείμνηστου με όσα έκαμαν και κάμουν κάποιο εξ αυτών

Και αφού το ερώτημα ένα και μοναδικό: με ποιο ΠΑΣΟΚ είσαι λοιπόν; Με εκείνο του ξεσαλώματος η με το μεταρρυθμιστικό; Γιατί πρέπει να ειπωθεί κι αυτό. Η κοινωνία πρέπει να βάλει μυαλό. Το τζιτζίκι να γίνει μυρμήγκι και ο νεοέλληνας παραγωγικός.

Και μια ευχή σε όσους θα σπεύσουν να ψηφίσουν για να βγάλουν αρχηγό: άντε και σε καλή μεριά. Όμως προσοχή τα ράσα δεν κάνουν τον παπά!