Δημήτρης Δανίκας

Εγώ λοιπόν της απαντάω «μα όπως πάει η κατάσταση είτε με η χωρίς Κασσελάκη προς το 6% ολοταχώς και πολλά λέω»

Ακολουθεί ο Κώστας Αρβανίτης με κραυγή απόγνωσης «δεν πάει άλλο». Εγώ λοιπόν του απαντάω «μα γιατί το λες αυτό, σάμπως πήγαινε με τον Τσίπρα η θα πάει καλύτερα με τον «αψύ» ταχακριτίκαρο;»

Για να μην σας τρώω τον πολύτιμο χρόνο σας. Ο Κασσελάκης υπέρ του μετασχηματισμού με την ονομασία «Συνασπισμός Σύγχρονης Αριστεράς». Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει οριστική αποκοπή από το παλιό. Ποιο το παλιό; Μα φυσικά ο Αλέξης Τσίπρας. Ποιο το νέο; Μα φυσικά ο Κασσελάκης. Εγώ, λέει ο Στεφ, το νέο και το καλό, ο Τσίπρας είναι η μούχλα και το κακό

Γιατί οι Τσιπραίοι επιμένουν στο «ριζοσπαστικό»; Επειδή κυβέρνησαν. Επειδή κάτω απ αυτή τη μαρκίζα ψηφίστηκαν και εκλέχτηκαν. Ωραία. Πάμε στο ψητό. Τι ακριβώς ήταν «αριστερό» και «ριζοσπαστικό»; Το Μνημόνιο εντελώς συστημικό. Η συνεργασία με τον Καμμένο εντελώς δεξιά στροφή. Η επιδρομή στα μικρομεσαία στρώματα, το σπορ όλων των συστημικών κυβερνήσεων. Μα για όνομα του θεού, ποιο αποτύπωμα του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ ήταν αριστερό και φιλολαικό; Κανένα!

Με απλά λόγια όλα αυτά τα μεγαλοστελέχη των ταχαριστερών πρέπει να συνειδητοποιήσουν, επιτέλους, δύο πράγματα: το πρώτο πως επί του πεντάχρονου, κυβερνητικού βίου τους ευτέλησαν και διέσυραν κάθε ίχνος αριστερής ιδεολογίας. Την πέταξαν στα σκουπίδια. Και το δεύτερο ότι η αυτοκαταστροφική τους μανία, όχι μόνο βολεύει τη Νέα Δημοκρατία. Όχι μόνο στο ΠΑΣΟΚ ανοίγουν σαμπάνιες, αλλά το χειρότερο, όπως πάνε σε λίγο θα μετράνε τα δικά τους κουκιά. Το 6% τόσο ορατό όπως είναι ο ήλιος που λάμπει στον Αττικό ουρανό

Η αυτογνωσία τους τόσο εκτοπισμένη και τόσο εξαφανισμένη από τη συνείδηση τους που είναι αδύνατον να χωνέψουν την προσωρινότητα και τον ευκαιριακό χαρακτήρα στην ανάδειξή τους. Αδυνατούν να καταλάβουν ότι η εκτόξευσή τους ήταν αποτέλεσμα πολιτικών και κοινωνικών συγκυριών. Είναι αδύνατον να αντιληφθούν πως το εφαλτήριο που τους έστειλε στο ρετιρέ ήταν προσωρινό και ευκαιριακό. Με απλά λόγια δεν κόπιασαν γι αυτό. Με απλά λόγια λαχείο κέρδισαν και στη συνέχεια τα κέρδη τα σπατάλησαν και τα στράγγιξαν μέχρι την τελευταία πεντάρα

Είναι αδύνατον, επίσης, να συμφιλιωθούν με την ιδέα πως η δική τους, η ταχαριστερή κυβέρνησή τους, το σύστημα βόλεψε. Πως η παρουσία τους και ο ευτελισμός της αριστερής ιδεολογίας τους το καλύτερο πεσκέσι για τους γαλάζιους και τους πράσινους. Το κυβερνητικό τους πέρασμα ό, τι καλύτερο συνέβη για τους αντιπάλους τους. Ενας ΣΥΡΙΖΑ την ημέρα κάνει την Αριστερά πέρα

Και για να ολοκληρώνω. Ανεξάρτητα από Κασσελάκη. Και ανεξάρτητα από «Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς» η «Συνασπισμός Σύγχρονης Αριστεράς» η ουσία είναι μία: παραφράζοντας τους στίχους από το πασίγνωστο άσμα του Κωστή Μαραβέγια: πιο χαμηλά Στέφανε, πιο χαμηλά Αλέξη, πιο χαμηλά Ολγα, μαζί σας οι ταχαριστεροί κι άλλο πέφτουν χαμηλά.