Δημήτρης Δανίκας

Το πολιτικό σκηνικό εντελώς ρευστό. Πιο ρευστό δεν γίνεται. Με μια ρευστότητα που διασχίζει και τα τρία κόμματα, δηλαδή, από τα κάτω προς τα πάνω: ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. Φυσικά πρώτοι και καλύτεροι οι ταχαριστεροί. Δηλαδή η Ολγα Γεροβασίλη με την ετερόκλητη συμμαχία της αποτελούμενη από Πολάκη, Φάμελλο και λοιπούς να καταδιώκουν μέχρι «θανάτου» τον Στέφανο Κασσελάκη. Ολοι τους υποδείγματα δημοκρατικής ευαισθησίας

Από την άλλη ο επανεκλεγείς Νίκος Ανδρουλάκης μοιράζει οφίτσια, κυρίως επιτελικά πόστα, στους συντρόφους του. Οι οποίοι αφού πρώτα τον αμφισβήτησαν και αναμέτρηση μαζί του επιδίωξαν, στη συνέχεια όχι μόνο υποχώρησαν αλλά και σχεδόν υποτάχθηκαν. Το μαγαζί να είναι καλά. Και προσωρινώς, μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, έτσι και ο Κρητικός ο Νίκος δεν πάει καλά, ε τότε θα αναμετρηθούμε και επιτέλους θα τον ξεφορτωθούμε μια για πάντα. Οριστικά

Και τέλος ο τύπος ο γνωστός, αυτός ντε που του ταιριάζει ο τίτλος «τα μυαλά που κουβαλάς» ξαναχτύπησε με αφορμή τα εθνικά θέματα. Δηλαδή με το Κυπριακό που για τους Κυπρίους αδερφούς μας χύνει δάκρυα πολλά

Αυτό το πρόσφατο περιστατικό των πατριωτών της φακής, όπως εύστοχα απάντησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι ένα από τα πολλά. Που προηγήθηκαν και αρκετά περισσότερα που θα ακολουθήσουν.

Καθόλου τυχαία η ταχανταρσία των έντεκα της γαλάζιας παράταξης. Καθόλου τυχαία η περίπτωση του Μάριου Σαλμά. Και καθόλου τυχαίος όλος αυτός ο ντόρος που προκαλείται και συντηρείται από την ετερόκλητη «ζεύξη» των δύο πρώην πρωθυπουργών της γαλάζιας παράταξης

Ο μεν πρώτος αφού φρόντισε να βυθίσει τον τόπο σε ένα σκασμό χρέη. Και αφού στη συνέχεια αποχώρησε με μικρά πηδηματάκια, στη συνέχεια με το φωτοστέφανο του πρώην προέδρου, σουλατσάρει διακριτικά χωρίς ουδέποτε να αισθανθεί την ελάχιστη υποχρέωση προς τους πολίτες αυτής της έρμης Σαρρωκώσταινα, να ζητήσει μια συγγνώμη έστω για το θεαθήναι

Ο έτερος που διαρκώς αναφέρεται στα εθνικά θέματα και που διαρκώς αφήνει να εννοηθεί ότι ο Κυριάκος έχει διαπράξει το εθνικό κακούργημα ενδοτικής, σχεδόν προδοτικής συμφωνίας με τον Ερντογάν, θέλει να ξεχνάει το παρελθόν του και τα αποτυπώματα του που άφησε στο διάβα του

Αυτός που έσκιζε τα Μνημόνια στα Ζάππεια. Αυτός που με το μένος του εναντίον Μνημονίων, άνοιξε την πόρτα στον Αλέξη Τσίπρα. Αυτός που πρόδωσε τον ευεργέτη του. Αυτός με την μανία εξουσίας διαρκώς προσπαθούσε να περιορίσει τον χρονικό ορίζοντα την κυβέρνησης του Λουκά Παπαδήμου

Αυτός που γκρέμισε εκλογικά τη Νέα Δημοκρατία με το θλιβερό ποσοστό του 18 και κάτι ψιλά τοις εκατό. Αυτός με την γνωστή νεοελληνική ψευτομαγκιά που μόλις η Μέρκελ του είπε «κύριε Πρωθυπουργέ να βγείτε από την Ευρωπαική Ενωση κι εμείς θα σας στείλουμε βοήθεια σε φάρμακα και άλλα χρήσιμα πράγματα» εκείνος αμέσως υποχώρησε και στη συνέχεια το Μνημόνιο φρόντισε

Όπως έλεγε και ο Τζορτζ Οργουελ «εθνικισμός είναι δίψα για εξουσία ενισχυμένη με αυταπάτες»