Δημήτρης Δανίκας

Φυσικά σχετικά με τις προεδρικές εκλογές. Με το δίλημμα Κάμαλα Χάρις η Ντόναλντ Τραμπ

Εγώ, προσωπικά, όχι μόνο λόγω εθνικών συμφερόντων, πράγμα που βάζω πρώτο στην επιλογή μου. Αλλά και επειδή είναι νωπά όλα όσα είδα από την ταινία «The Apprentice» (ο ασκούμενος η μαθητευόμενος) έχω αποφασίσει: Don Trump ούτε με σφαίρες.

Η επιτομή όλων όσων απεχθάνομαι. Και τι δεν εκπροσωπεί. Και εκβιαστής. Και ψεύτης. Και δόλιος. Και κυνικός. Και τσαρλατάνος. Εδώ, αν θυμάστε, η προτροπή του προς τους συμπολίτες του να καταφύγουν στην χλωρίνη ως φάρμακο καταπολέμησης του Covid-19 ήταν και είναι ό, τι πιο ανήκουστο και «δολοφονικό» έχει εκστομιστεί από το στόμα ενός υπέρτατου αξιωματούχου όπως είναι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ και πλανητάρχης για τις τύχες της ανθρωπότητας

Μπροστά σ αυτή την προτροπή, η περίπτωση του Κυριάκου Βελόπουλου με τις αλοιφές και τις επιστολές του Ιησού, μοιάζουν με πταίσματα. Με απλά λόγια ο Βελόπουλος ανώτερος του Ντόναλντ Τραμπ. Το εννοώ!

Πάμε παρακάτω. Οι πηγές μου λοιπόν από Ουάσιγκτον, ισχυρίζονται, και μάλιστα με επιμονή, ότι θα εκλεγεί η Κάμαλα Χάρις και μάλιστα με διαφορά τόση που θα εξασφαλίζει και πλειοψηφία στην Γερουσία. Τα τέσσερα βασικά ζητήματα που βρίσκονται στις πρώτες θέσεις της ατζέντας της εκλεκτής του κόμματος των Δημοκρατικών είναι κατά σειρά: Τεχνητή Νοημοσύνη, δηλαδή τεχνολογία.

Η ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης στις ΗΠΑ θα επιφέρει τέτοιες και τόσες αλλαγές που ούτε συγγραφείς μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας έχουν καταφέρει να επινοήσουν με την πλοκή των έργων τους

Το δεύτερο ζήτημα είναι ο επαναπατρισμός Αμερικανικών βιομηχανιών. Διότι, μου λένε, με την φυγή τόσων πολλών αμερικανικών βιομηχανιών, οι ΗΠΑ απώλεσαν κεφάλαια της τάξεως των σαράντα, περίπου, τρισεκατομμυρίων δολαρίων

Το τρίτο είναι η δημιουργία και λειτουργία εργατικών συνδικάτων. Ακούγεται εξωφρενικό κι όμως η σχέση βιομηχανικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης πορεύεται χεράκι-χεράκι με τα εργατικά συνδικάτα. Κάπως έτσι η Κάμαλα ελπίζει να προσελκύσει ανέργους αλλά και εργαζόμενους που τα τελευταία χρόνια βλέπουν την αγοραστική τους δύναμη να συρρικνώνεται.

Και το τέταρτο ζήτημα είναι η ενίσχυση των συμμαχιών των ΗΠΑ. Ανάμεσά τους η Ελλάδα και η Κύπρος.

Ένα από τα κορυφαία προβλήματα είναι και το άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς. Η Κάμαλα ισχυρίζεται ότι θα αυξήσει τους φόρους στο μεγάλο κεφάλαιο. Όμως αυτό ακούγεται αντιφατικό σε σχέση με τους τόσους χορηγούς της προεκλογικής τους καμπάνιας, όπου το πλήθος των κεφαλαιοκρατών στηρίζουν το Δημοκρατικό κόμμα με εξαίρεση τους ιδιοκτήτες πετρελαιοπηγών.

Και τέλος, αυτό που δεν πρέπει να μας διαφεύγει είναι το «μετά». Αφού σε περίπτωση που η διαφορά ανάμεσα στους δύο υποψηφίους είναι ισχνή, τότε ο Τραμπ με το επιτελείο του σχεδιάζουν να επιτεθούν με όλα τα μέσα, με την κατηγορία ότι στις εκλογές έγινε νοθεία. Εμφύλιος προ των πυλών.

Αλλωστε μια από τις μεγάλες «αξίες» του Ντόναλντ Τραμπ είναι εκείνη που είχε υιοθετήσει ο Γκέμπελς. Οσο μεγάλο είναι το ψέμα τόσο πιο πειστικό γίνεται. Μια δεύτερη «αξία» του Τραμπ είναι «επίθεση, επίθεση, επίθεση». Και μια τρίτη, η χειρότερη «μη δέχεσαι τίποτα, ούτε την ήττα σου»

Και για να ολοκληρώνω: το απόφθεγμα που ταιριάζει στην περίπτωση των Προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ είναι το ακόλουθο: Υπάρχουν «στιγμές» στην πορεία της Ανθρωπότητας που οι γίγαντες γίνονται νάνοι και οι νάνοι γίγαντες. Κοντός ψαλμός αλληλούια!