Δημήτρης Δανίκας

Μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία γι αυτό. Το τεράστιο πλήθος «ανώνυμων» και απελπισμένων στο βαθύ και σχεδόν ανεξέλεγκτο κράτος των μεσοδυτικών Πολιτειών έριξε δαγκωτό σ αυτόν τον τάχα αντισυστημικό πολιτικό. Όχι πως η συντριπτική πλειονότητα είναι παραπλανημένη από τις εξαγγελίες του. Όχι πως συμφωνούν και ταυτίζονται με τα ιδιωτικά βίτσια του. Και όχι πως με την ενθρόνισή του στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου όλοι αυτοί οι Desperados θα βρεθούν στην είσοδο ενός επίγειου παραδείσου

Τίποτε απ όλα αυτά. Η σαρωτική επικράτηση του Don Trump έχει να κάνει με μια κουφή, αόρατη, υπόγεια, διαρκή αγανάκτηση και διαμαρτυρία εναντίον των ιδιοκτητών του κοινωνικού ρετιρέ της Wall street, των απόφοιτων του Harvard και του Yale καθώς και με τους έχοντες τόσο στην Καλιφόρνια όσο και στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης

Με απλά λόγια η ψήφος ήταν «αντί». Κάθε ψήφος στον Trump μια «σφαίρα» για να τρυπήσει το αδιαπέραστο και δυσθεόρατο τείχος που χωρίζει τις ΗΠΑ σε δύο κόσμους. Απ εδώ οι μορφωμένοι, οι καλοπληρωμένοι, οι πλούσιοι και οι συστημικοί. Απ εδώ η πλέμπα, οι μάζες, οι άνεργοι, οι απελπισμένοι, οι καταφρονεμένοι, οι έσχατοι, οι αόρατοι, οι αναλώσιμοι, οι αριθμοί, οι τίποτα

Η Κάμαλα η εκλεκτή του συστήματος. Ποιο είναι το σύστημα; Η Wall street καθώς και όλοι εκείνοι που διαθέτουν πορτοφόλι ικανό να εξασφαλίζει στον κάτοχό της προιόντα και υπηρεσίες πρώτης ποιότητας

Επομένως για να εκδικηθώ όλο αυτό το σύστημα το αλαζονικό και κυριαρχικό, ψηφίζω Trump. Ανεξάρτητα αν κι αυτός αποδειχθεί μία από τα ίδια, ίσως ακόμα χειρότερος από τους άλλους, τους αντιπάλους του. Σημασία έχει με την ψήφο μου να εκδικηθώ, να βγάλω το άχτι μου, να τους τρομοκρατήσω, να τους εκθρονίσω και έτσι, έστω στιγμιαία, να το ευχαριστηθώ

Καπώς έτσι αυτός ο πορνόγερος και βαψομαλλιάς, αυτός που έκτισε μια αυτοκρατορία ξενοδοχείων και casino με εκβιασμούς και δανεικά αγύριστα, αυτός ο κλόουν είναι κυρίαρχος πρόεδρος όσο κανείς άλλος από εποχής Ρούζβελτ

Πράγμα που σημαίνει ότι επί των ημερών μας όλα έχουν αλλάξει. Ότι σε περιόδους μεγάλων κρίσεων οι τρομοκρατημένες, φοβισμένες και απελπισμένες μάζες οδηγούνται προς ακραίες επιλογές του τρίπτυχου ρατσισμός-ξενοφοβία-μισογυνισμός. Ότι η τάση αυτή είναι κυρίαρχη σχεδόν παντού. Ότι αυτή η τάση και η μόδα του «τραμπισμού» διαχέεται σε πολλά γεωγραφικά «σημεία» της γηραιάς Ηπείρου. Ότι η εσωστρέφεια και ο σκοταδισμός επιστρέφουν με βήμα ταχύ.

Και ότι το κλίμα πολεμικών αναφλέξεων, κοινωνικών ανισοτήτων, περιθωριοποίησης μεγάλων μαζών παρέα με την έλευση φιλολαικών «προφητών» θυμίζει, τηρουμένων των αναλογιών, κλίμα μεσοπολέμου. Με κυρίαρχο τον ρατσισμό. Τότε για όλα έφταιγαν οι Εβραίοι και οι κομμουνιστές. Τώρα για όλα φταίνε οι μορφωμένοι, οι ομοφυλόφιλοι και οι βολεμένοι

Πάντα ο μεγάλος εχθρός είναι το διαφορετικό. Και να θυμάστε εκεί που πρυτανεύει η βεβαιότητά σου, τελειώνει, σκοτώνεται η ανοχή σου. Αυτή η βεβαιότητα του Αδόλφου Χίτλερ έστειλε στον τάφο πενήντα εκατομμύρια ψυχές και κατέστρεψε ολόκληρη την Γερμανία! Food for thought!