Εξάρχεια και κουραφέξαλα

Γιατί δεν τους «αφάνισαν»; Και γιατί, λόγου χάριν, δεν «αφανίζουν» τους χουλιγκάνους από τα γήπεδα; Και γιατί όλες οι κυβερνήσεις και όλοι οι υφυπουργοί αθλητισμού δεν εφάρμοσαν τα μέτρα της Μάργκαρετ Θάτσερ;

Για βάλε το νιονιό σου σε λειτουργία. Μα φυσικά επειδή το όποιο περιθώριο πρέπει κάπου να εκτονωθεί. Δράση-αντίδραση. Στοιχειώδες. Ασε σου λέει να πυρπολούν όποτε τους καπνίσει. Κάπως έτσι λειτουργούν τα γήπεδα και τα Εξάρχεια σαν βαλβίδες ασφαλείας του συστήματος. Κάθε συστήματος

Για παράδειγμα ας πάρουμε το Λος Αντζελες. Για κοπιάστε να σουλατσάρετε στην αντιπέρα όχθη από την λουσάτη βιτρίνα και θα σας πω εγώ. Εξάρχεια στη νιοστή δύναμη. Που; Εκεί με την μεγαλύτερη αστυνομική δύναμη της υφηλίου, με τις πιο εξοπλισμένες μυστικές υπηρεσίες, με το FBI και με δεκάδες κυβερνητικές οργανώσεις

Παρόλα αυτά και παρά την τεχνογνωσία, τους «αστακούς» και το αδίστακτο, σχεδόν δολοφονικό, στυλ της Αμερικανικής αστυνομίας, κάθε χρόνο ο αριθμός των δολοφονημένων θυμάτων ανέρχεται στις δέκα χιλιάδες. Οταν στον γειτονικό Καναδά ο αριθμός των δολοφονιών δεν ξεπερνάει τους διακόσιους

Εξάρχεια και μάλιστα απείρως πιο επικίνδυνα και στη Νέα Υόρκη. Ασε εκείνο το Ντιτρόιτ. Μια πόλη φάντασμα, Για να κυκλοφορήσεις με ασφάλεια πρέπει να φοράς αλεξίσφαιρο γιλέκο και τεθωρακισμένη λιμουζίνα

Το ίδιο συμβαίνει σε όλες, σχεδόν, τις ευρωπαικές πόλεις. Από τη Ζυρίχη μέχρι το Παρίσι. Στην περιφέρεια του Παρισιού

Ολος αυτός ο ορυμαγδός περί Εξαρχείων έχει περισσότερο να κάνει με προπαγάνδα παρά με την απόφαση των κομμάτων όταν έρθουν στην εξουσία να βάλουν ταφόπλακα στο μπάχαλο και την αναρχία

Εδώ που τα λέμε η Αθήνα, παρά τα προβλήματα και την εγκληματικότητα, εξακολουθεί να είναι από τις ασφαλέστερες μεγάλες πόλεις της Ευρώπης

Τι να πρωτοθυμηθώ και που να αναφερθώ; Στους αδέσποτους τζιχαντιστές που ορμούν και σπέρνουν θάνατο εκεί που δεν το περιμένεις; Ασε τις περιπτώσεις των παρανοικών σίριαλ κίλερ που με τα αυτόματα βγαίνουν και θερίζουν δεκάδες ανυποψίαστα θύματα

Κάθε σύστημα δημιουργεί ανθρώπινα περιθώρια. Ανθρώπινα ερείπια. Οι άστεγοι. Οι άνεργοι. Οι διαταραγμένοι. Οι διαμαρτυρόμενοι. Κάπου πρέπει να εκτονωθούν. Διάολε. Θα μου πεις την πληρώνουν οι κάτοικοι των Εξαρχείων. Μα είναι νομοτελειακή διαδικασία η λογική της αλυσιδωτής αντίδρασης. Ολοι πληρώνουμε το τίμημα. Ουδείς διαφεύγει

Εδώ που τα λέμε το ελληνικό σύστημα πρέπει να κάνει το σταυρό του και να ανάβει λαμπάδες στο μπόι του Αλέξη Τσίπρα

Με τέτοια χρεοκοπία. Με τόση φτωχοποίηση. Με τέτοιο ανελέητο κούρεμα συντάξεων και μισθών. Με τέτοια τρομοκρατία από τους δανειστές. Με τόσα αλλεπάλληλα μέτρα. Με τρία Μνημόνια. Με τόσους πλειστηριασμούς. Με τόσα κόκκινα δάνεια. Με τόσους άστεγους. Με τόσους αδέκαρους!

Κανονικά αυτά τα «ερείπια» θα έπρεπε να είχαν ορμήσει και όλα κάψει να τα είχαν κάψει. Κι όμως. Τα Εξάρχεια λειτουργούν υπέρ του συστήματος. Εκσφεδονίζουν μερικές μολότοφ, πυρπολούν μερικά αυτοκίνητα και μετά λουφάζουν

Τα Εξάρχεια, τα γήπεδα, οι μπαχαλάκηδες και οι χουλιγκάνοι συγκροτούν τις βαλβίδες ασφαλείας του συστήματος. Κάπως έτσι το σύστημα ροχαλίζει. Κα κάπως έτσι οι «επαναστάτες»με τις μολότοφ ανάβουν τα πούρα του συστήματος. Συγκοινωνούντα δοχεία. Βάστα με να σε βαστώ να την πληρώνει ο αθώος λαός!