Δημήτρης Δανίκας

Το Α, Βου Γου Δου

Δηλαδή «το πολύ 45 λεπτά θα χρειάζονταν για να εκκενωθεί το Μάτι». Και δηλαδή μέσα σ αυτά τα σαράντα πέντε λεπτά θα είχαν σωθεί εκατό, περίπου, αθώες ψυχές. Σαράντα πέντε λεπτά ώστε να μην γίνουν στάχτες και αποκαίδια μωρά παιδιά

Τι σημαίνει αυτό; Ο, τι ανικανότητα, ερασιτεχνισμοί, παντελής απουσία συντονισμού, προχειρότητα, υποτίμηση του κινδύνου και η παροιμιώδης νεοελληνική ανευθυνουπευθυνότητα, όπλισαν τις φλόγες για να απανθρακωθούν τόσοι μα τόσοι συμπολίτες μας. Που ούτε μετά από πολεμική σύγκρουση δεν θα μετρούσαμε τόσους πολλούς!

Επομένως ηθικοί αυτουργοί όλοι αυτοί οι ¨επώνυμοι” αξιωματούχοι οι γνωστοί. Από τον Νικόλα τον Τόσκα, της κατ ευφημισμόν “προστασίας του Πολίτη” μέχρι το αφεντικό της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας. Και φυσικά τους αρχηγούς Αστυνομίας, Πυροσβεστικής και Λιμενικού

Να με συγχωρείτε κύριε πρωθυπουργέ. Αν η Δικαιοσύνη αναζητά τους ενόχους των θαλασσοδανείων ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας. Αν αναζητά τα στελέχη τραπεζών που μοίραζαν αφειδώς όλα αυτά τα δανεικά αγύριστα. Αν δηλαδή ψάχνετε εκείνους που έχουν ρημάξει τα ταμεία. Και μεταξύ μας, τώρα, επειδή ο χρόνος αναζήτησης ενόχων συμπίπτει με τον προεκλογικό, είμαι κουμπωμένος και καχύποπτος απέναντι σε όλο αυτό τον επικοινωνιακό καταιγισμό. Πράγμα που στο φτωχό μου το μυαλό, παραπέμπει στην αλλαγή της πολιτικής ατζέντας. Δηλαδή της ψηφοθηρίας

Αν λοιπόν ψάχνετε ενόχους να καθίσουν στο σκαμνί της δικαιοσύνης. Πράγμα που δεν το πιστεύω. Οπως δεν το πιστεύουν όλοι οι στοιχειωδώς νοήμονες πολίτες αυτής της ρημαγμένης χώρας. Ολα αυτά γίνονται χάριν προπαγάνδας και παράλληλου, επικοινωνιακού “σύμπαντος”. Τότε πρέπει αμέσως, εδώ και τώρα, να καθίσουν στο σκαμνί και να πληρώσουν με βαριές τιμωρίες όλοι αυτοί που με την ανικανότητά τους και τους ερασιτεχνισμούς τους “έκαψαν” εκατό περίπου αθώες ψυχές στο Μάτι της Ανατολικής Αττικής εκείνη την Δευτέρα 23 Ιουλίου

Γιατί όπως καταλαβαίνετε κάθε ανθρώπινη ζωή είναι τόσο πολύτιμη όσο και ο πιο ακριβός, ο πιο απλησιάστος θησαυρός. Και πέρα απ αυτόν

Επομένως και επειδή τα γεγονότα είναι γνωστά. Επειδή ο αριθμός των νεκρών, γνωστός κι αυτός. Επειδή τα ονόματα των υπευθύνων πασίγνωστα κι αυτά. Τότε το μόνο που απομένει, μετά απ αυτό το έγκλημα, να υπάρξει και η τιμωρία. Η λύτρωση των νεκρών

Και κάτι ακόμα. Οσοι πετάξουν την μπάλα στην εξέδρα. Επικαλούμενοι οικιστική αυθαιρεσία, μάντρες, περιφράξεις και άλλα τέτοια. Οσοι επικαλεστούν τις παθογένειες της νεοελληνικής πραγματικότητας. Και όσοι, με τέτοια επιχειρήματα επιχειρήσουν να συγκαλύψουν τις αιτίες, να θολώσουν την πραγματικότητα και πλαγίως να κουκουλώσουν τις ευθύνες και τα ονόματα, όλοι αυτοί, στη συνείδησή μου, είναι κι αυτοί ηθικοί αυτουργοί

Γιατί πρέπει να ξέρετε. Τα λεφτά από τα θαλασσοδάνεια μπορεί κάποτε να επιστραφούν. Μπορεί. Ισως ποτέ. Αλλά μπορεί. Οι απανθρακωμένες ζωές ποτέ!