SOS προς τη Μοσάντ

Το περιστατικό συνέβη τις πρωινές ώρες, ημέρα εργασίας, σε δρόμο πυκνής κυκλοφορίας. Δηλαδή προφανής στόχος των βομβιστών «όποιον πάρει ο Χάρος, βαράμε στα τυφλά»

Το περιστατικό συνέβη σε κεντρική περιοχή του Κολωνακίου και όχι των Εξαρχείων. Δηλαδή, για πρώτη φορά οι βομβιστές αποφασίζουν και στοχοποιούν την «πλουτοκρατία» και όχι τους μικρομεσαίους και τους απλούς εργζόμενους, κατοίκους των Εξαρχείων

Ο εκρηκτικός μηχανισμός δεν ήταν τόσο «φλογερός» και τόσο «αποτελεσματικός». Αν ήταν, τα θύματα και κυρίως ο νεωκόρος και ο αστυνομικός που με αδικαιολόγητη επιπολαιότητα άνοιξε το «κουτί» θα είχαν μετατραπεί σε κομμάτια, ίσως να είχαν και εξαερωθεί

Δηλαδή το «βόλι» ήταν τόσο όσο να λειτουργήσει προειδοποιητικά και σημειολογικά. Περίπου σα να λένε «υπάρχουμε, αυτή είναι μια σφαίρα στα πόδια, θα επανέλθουμε δριμύτεροι»

Το συγκεκριμένο περιστατικό αθροιζόμενο με το αντίστοιχο στον τηλεοπτικό σταθμό Sky, δημιουργεί κλίμα ανασφάλειας, γενικευμένης αποσταθεροποίησης και ανοχύρωτης πολιτείας

Με απλά λόγια κανείς δεν είναι σίγουρος γα την ασφάλειά της σωματικής του ακεραιότητας. Ολοι οι δρόμοι, όλα τα στέκια, όλες οι γωνιές, όλα τα σημεία είναι ευάλωτα. Ολοι και όλα είναι εύκολοι στόχοι για κάθε επίδοξο βομβιστή. Και όλοι είμαστε υποψήφια θύματα, υποψήφιοι μελλοθάνατοι. Κανείς δεν ξέρει από που θα του ρθει. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τίποτα, Ολα στον αέρα

Μ αυτή την δεύτερη βομβιστική ενέργεια η Αθήνα προσεγγίζει το κλίμα αναασφάλειας που τα τελευταία χρόνια κυριαρχεί στις περισσότερες ευρωπαικές πόλεις. Από το Λονδίνο και το Παρίσι μέχρι τις Βρυξέλες

Προφανώς οι ελληνικές, μυστικές, υπηρεσίες βρίσκονται σε πλήρη αδυναμία να εντοπίσουν τα ίχνη των βομβιστών. Ακρα του τάφου σιωπή


Ο συνδυασμός της ανοχύρωτης πόλης, των ανοχύρωτων και απροστάτευτων πολιτών, με την ασυδοσία των βομβιστών, με το γενικευμένο κλίμα ανααφάλειας και με την αδυναμία των διωκτικών αρχών, δημιουργεί μια εφιαλτική προφητεία

Το λιγότερο κακό στάδιο αυτής της ανασφάλειας είναι ο υπαρξιακός φόβος που λέει «μπας κι εγώ θα είμαι το επόμενο, τυχαίο θύμα αυτών των τρελών;». Το χειρότερο στάδιο αυτής της ανασφάλειας είναι το μαζικό δηλαδή «μπας και την επόμενη φορά ο εκρηκτικός μηχανισμός θα είναι τερατώδης; Μπας και σκάσει σε κάποιο γήπεδο, σε κάποιο συναυλιακό χώρο, σε καποιο μπαρ, σε κάποιο θέατρο; Μπας και σκοτωθούν εκατοντάδες αθώοι πολίτες;»

Προφανής πολιτικός ένοχος αυτών των βομβιστικών επιθέσεων, μικρής κλίμακας προς το παρόν, είναι η κυβέρνηση, ο Αλέξης Τσίπρας και οι αρμόδιοι υπουργοί ταγμένοι για την προστασία του Πολίτη

Η χρονική συγκυρία πέφτει ακριβώς πάνω στις ημέρες των εορτών, πάνω στα δώρα, τις επιδοτήσεις, τα κοινωνικά μερίσματα και την αποφυγή κουρέματος των συντάξεων

Ταυτόχρονα με όλα αυτά οι βομβιστικές ενέργειες συγχρονίζονται με τις απειλές του ψευτοσουλτάνου, με τις δικές μας προειδοποιήσεις «θα σας τσακίσουμε», με την «συμφωνία των Πρεσπών» και με το γενικεύμενο κλίμα αποσταθεροποίησης στην περιοχή

Με απλά λόγια και ύστερα απ αυτή την «παρέμβαση» των βομβιστών. Η ατζέντα μετακινείται, από την οικονομία και την κατάσταση των φτωχών πολιτών, προς την ασφάλεια, προς την ενίσχυση των κατασταλτικών δυνάμεων, προς τα γενικά προβλήματα εξωτερικής πολιτικής, ιδιαιτέρως Τουρκίας και Σκοπίων

Φοβούμαι-μακάρι να πέσω έξω-ότι όσο ανεβαίνουν οι προεκλογικές κορώνες. Οσο ο ένας αμφισβητεί τον πατριωτισμό του άλλου. Οσο ο διπολισμός προσεγγίζει και προσομοιάζει με «αλληλοφαγία», «αλληλοσπαραγμό» και πολιτικό κανιβαλισμό, τόσο θα ρέει άφθονο λάδι στη φωτιά και τόσο μεγαλώνουν οι πιθανότητες για μια βομβιστική ενέργεια που θα στείλει στον τάφο πάρα πολλούς αθώους και ανυποψίαστους πολίτες


Η συνταγή προς αποφυγή αυτού του εφιαλτικού σεναρίου είναι διπλή, Δηλαδή να χαμηλώσουν οι τόνοι. Και ταυτοχρόνως οι εγχώριες, διωκτικές αρχές, να ζητήσουν την συνδρομή των Αμερικανών, των Αγγλων και της Μοσάντ

Να το παραδεχτούμε παιδιά. Εμείς δεν μπορούμε. Ασε τους «κακούς» ξένους να κάνουν τη σωστή δουλειά!