Απολύεσαι! Τώρα!

Οπως ακριβώς μου το αφηγήθηκε κάποιος γνωστός. Υστερα από τρεις ολόκληρους μήνες μιας εξωφρενικής Οδύσσειας. Που όμοιά της άλλη καμιά. Σε ολόκληρο τον ντουνιά. Συμπεριλαμβανομένης της Τανζανίας

Επρεπε, λοιπόν, να πουληθεί κάποιο παραθαλάσσιο εξοχικό. Συμβαίνει. Επρεπε να πουληθεί λόγω μεγάλης ανάγκης. Ετσι και ύστερα από αρκετό χρόνο βρέθηκαν αγοραστές από το Μόναχο της Γερμανίας. Ζευγάρι της τρίτης ηλικίας. Τόσο τους άρεσε που ο σύζυγος, εντελώς αυθόρμητα, αναστενάζοντας είπε «εδώ αποφάσισα να πεθάνω και να θαφτώ»

Από εκεί και πέρα αρχίζει ο Γολγοθάς ο γνωστός. Ο πάντα νεοελληνικός. Αφαντα όλα τα απαραίτητα χαρτιά, πιστοποιητικά και άλλα τέτοια από την Πολεοδομία. Τι έγινε παιδιά; Σάμπως ξέρουμε κι εμείς; Προφανώς χάθηκαν.

Ετσι φτου και από την αρχή. Προκειμένου να εκδοθούν όλα τα πιστοποιητικά. Ασε το κόστος. Ασε τα λεφτά. Πάμε παρακάτω. Επρεπε να εκδοθούν από δύο τράπεζες, δύο βεβαιώσεις που να πιστοποιούν το ακριβές ποσό ισάριθμων τραπεζικών, στεγαστικών δανείων. Τα οποία εξυπηρετούνται. Και τα οποία δάνεια οι αγοραστές επιθυμούν να τα εξοφλήσουν με την υπογραφή των συμβολαίων

Εδώ αρχίζει μεγαλύτερη τρέλα. Γιατί αυτές οι απλές βεβαιώσεις που εκδίδονται με το πάτημα ενός πλήκτρου, εκχωρούνται μόνο από το συγκεκριμένο υποκατάστημα της συγκεκριμένης τράπεζας. Δηλαδή ο κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να το προμηθευτεί μόνο αν ταξιδέψει στην επαρχία, στο υποκατάστημα από το οποίο εκταμιεύθηκε το δάνειό του

Μιλάμε για τράπεζες του ιδιωτικού τομέα. Πράγμα που σημαίνει πως ελάχιστα απέχει η γραφειοκρατία και η γραφειολαγνεία από την αντίστοιχη του Δημοσίου. Δηλαδή ο άνθρωπος έπρεπε να διανύσει εξακόσια χιλιόμετρα, να καταναλώσει αμόλυβδη και να χάσει δύο εργάσιμες ημέρες. Για μια απλή βεβαίωση. Μούρλια στη νιοστή Τ ακούει ο κύριος Στουρνάρας; Αμφιβάλλω

Να προχωρήσω; Περιττό. Ενα έχω να πω. Εχουν περάσει δύο μήνες και ακόμα να εκδοθούν όλα τα απαραίτητα έγγραφα. Ποιο το κόστος; Οι Γερμανοί αγοραστές περιμένουν να ολοκληρωθούν οι απαραίτητες διαδικασίες για να εμβάσουν χρήματα στις ελληνικές τράπεζες. Αλλά το ελληνικό δημόσιο με την παροιμιώδη και ανεξάντλητη γραφειοκρατία είναι σα να τους λέει «μη βιάζεστε παιδιά, άλλωστε δεν τα χρειαζόμαστε τα δικά σας λεφτά»

Πάμε παρακάτω. Ετσι οι ελληνικές τράπεζες δεν έχουν εισπράξει μέχρι στιγμής χιλιάδες ευρώ από Γερμανία. Ετσι το χρήμα που θα προέκυπτε με τη συντόμευση αυτής της μεταβίβασης, δεν κυκλοφορεί στην Αγορά. Ετσι το ζευγάρι των Γερμανών δεν έχει αρχίσει από τώρα να καταναλώνει εν Ελλάδι. Κι έτσι μηδέν στο πηλίκον.

Αν για την πώληση ενός στρέμματος με κτίσμα εκατό τετραγωνικών απαιτείται διάστημα τριών μηνών, πόσος χρόνος χρειάζεται μέχρι να εισβάλουν μπουλντόζες στο Ελληνικό; Ενας αιώνας;

Και κάτι ακόμα. Κανονικά κάθε υπάλληλος του Δημοσίου που δεν κάνει καλά την δουλειά του και που με την αμέλειά του η την τεμπελιά του φρακάρει επενδύσεις, ακόμα και για τις μεαβιβάσεις οικοπεδων και κτισμάτων, πρέπει αμέσως να απολύεται και να βλέπει πόρτα

Για ένα λόγο πολύ σημαντικό. Επειδή εμποδίζει κάθε ίχνος ανάπτυξης. Επειδή ενεργεί σαν κακόβουλος και σαν εχθρός της πατρίδας. Τέτοια φαινόμενα σε κάνουν να επιθυμείς την κατάργηση της μονιμότητας! Απολύεσαι! Τώρα!