Δημήτρης Δανίκας

Εκ του ασφαλούς ο Costas Gavras. Ως μόνιμος κάτοικος και επιφανής πολίτης της Γαλλικής Δημοκρατίας. Εκ του ασφαλούς και εξ αποστάσεως.

Γεγονός που με κάνει να πιστεύω πως όλο αυτό το χρονικό των έξι εφιαλτικών μηνών, εκείνος, ως σκηνοθέτης και ως επισκέπτης των πάτριων εδαφών, το εξέλαβε ως πείραμα, ως κάτι το «εξωτικό». Πειραματόζωο η Ελλάδα για τον Κώστα Γαβρά.

Για σκέψου, αγαπητέ Κώστα. Αν κάτι παρόμοιο συνέβαινε στο Παρίσι. Αν κάποιος Γάλλος Varoufakis έπαιζε ταμπούρλο στο κρανίο εκατομμυρίων Γάλλων πολιτών. Και στο δικό σου. Και της συζύγου σου. Και των παιδιών σου. Αν κινδύνευε η χώρα, η Γαλλία εννοώ, να ξεμείνει από ρευστό, να μην έχει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις.

Αν συνέβαιναν όλα αυτά και κάποιος Varoufakis χρησιμοποιούσε και αξιοποιούσε τον εφιάλτη σας να χορτάσει την αλαζονεία του, να φτιάξει την εικόνα του και να εκτοξεύσει το όνομά του στα πρωτοσέλιδα όλων των Media, ολοκλήρου της Οικουμένης. Για πες μου, τότε ποια θα ήταν η γνώμη σου γι αυτόν τον Γάλλο Varoufaki; Δεν θα τον έλεγες Mparoufaki;

Πάμε παρακάτω. Και γιατί στηρίχτηκες αποκλειστικά και μόνο στο πόνημα του Varoufaki; Και η στοιχειώδης αντικειμενικότητα; Η μελέτη και η έρευνα; Το σκάλισμα; Το μόνο που μετράει είναι η μαρτυρία του Βαρουφάκη; Το υποκειμενικό; Η προσωπική, πολιτική «μυωπία»; Το εγώ ενός αλαζόνα που έπαιξε στα ζάρια την τύχη της πατρίδας; Και ποια η σχέση ανάμεσα σ αυτό το υποκειμενικό πόνημα, με το μυθιστορηματικό ρεπορτάζ του Βασίλη Βασιλικού στο «Ζ»;

Και ποια η σχέση ανάμεσα στη δολοφονία του Λαμπράκη και την επερχόμενη Χούντα με την ελληνική δημοκρατία; Φυσικά ουδεμία.

Επομένως πως να εκλάβω την σχέση σου με τον Βαρουφάκη; Ως ένα πολιτικό σκάνδαλο. Φυσικά. Που θα συζητηθεί. Που θα διχάσει. Και που θα γεμίσει τα κινηματογραφικά ταμεία. Επομένως καμία σημασία η αλήθεια. Καμία σημασία η έρευνα. Καμία σημασία οι συνέπειες εκείνων των ατέρμονων διαπραγματεύσεων των έξι μηνών. Καμία σημασία η πιθανή περίπτωση ολοσχερούς χρεοκοπίας. Επομένως καμία σημασία η πιθανότητα να κοστίζει η μισή φρατζόλα ψωμί χίλιες ψωροδραχμές.

Σημασία έχει το σκάνδαλο. Σημασία έχουν τα πρωτοσέλιδα. Σημασία έχουν τα σχόλια. Σημασία έχει η αξιοποίηση, μέσω Βαρουφάκη, της σημερινής, κρίσιμης, για τα ευρωπαικά δεδομένα, εποχής. Από τη μια τα τραγικά ελλείμματα της Ιταλίας και από την άλλη το «τρελοκομείο» με το όνομα Μπόρις Τζόνσον της Αγγλίας.

Σημασία έχει, πάνω απ όλα, η υποδοχή της ταινίας από τους ευρωσκεπτικιστές και τους Αγγλους Brexitiers. Αρα σκάνδαλο έκανες, σκάνδαλο πουλάς, από το σκάνδαλο κερδίζεις. Κι αν η αλήθεια δεν συμφωνεί και δεν συμπίπτει με την ταινία σου, τόσο το χειρότερο για την αλήθεια! Στοιχειώδες αγαπητέ Κώστα! Το λένε και διαφορετικά. Ολα για πούλημα!