Δημήτρης Παγαδάκης

Δεν εξηγείται αλλιώς το από το 1996 κόλλημα μελών του κόμματος να παίρνουν κάθε καλοκαίρι μεορειβατικά άρβυλα το μονοπάτι για δύσβατα όρη. Ως ψηλά στα κορφοβούνια τους..
Προφανώς και είναι δικαίωμα τους να ακονίζουν το παλικαρίσιο φρόνημα τους πάνω στην ανθεκτική πέτρινη λίμα των βουνοκορφών. Αλλά δεν σκαρφαλώνουν σε όποιες κι όποιες. Αναρριχώνται σχεδόν αταβιστικά στον "άπαρτο" Γράμμο και το "απάτητο" Βίτσι.

Ποιος ξέρει; Νοσταλγικά, ίσως, στο φρέσκο αέρας της κορυφογραμμής προς την Τσούκα Πέτσικ να αντηχούν ακόμη, μετά από 74 χρόνια, στα αυτιά τους οι έξαλλοι βερμπαλισμοί των αρματωμένων Ζαχαριάδη και Γούσια. Να αντιλαλούν στο τελευταίο καταφύγιο του λεγόμενου Δημοκρατικού Στρατού τα πομπώδη τους συνθήματα για τον επικείμενο «τάφο του μοναρχοφασισμού».

¨Ήταν τα τελευταία άδοξα λόγια μας, εκ τω πρότερων καταδικασμένης, τριετούς αιματηρής απόπειρας τους να κάνουν τη χώρα σαν την αδάμαστη Αλβανία του Εμβέρ Χοτζα. Χάθηκαν οι αδιάλλακτες μεγαλοστομίες τους.Τις πήρε ο άνεμος που φυσούσε, σαρώνοντας χιλιάδες θύματα, σε εκείνες τις ράχες, τις σπηλιές, τις κορφές του Γράμμου.

Τους έμειναν η συντριπτική ήττα, η πίκρα, τα τραύματα και οι γάγγραινες. Παρανομία, νεκροί, ανάπηροι, διώξεις, προσφυγιά. Όλα απότοκα της ατελέσφορης για τις επαναστατικές φαντασιώσεις τους αδελφοκτόνας σύρραξης.

Αυτής που το 1989 με νόμο, ψηφισμένο από όλα τα κόμματα της Βουλής αναγνωρίσθηκε επίσημα ως εμφύλιος πόλεμος. Και που θα ΄πρεπε από τότε κιόλας να είναι συμφιλιωτικά θαμμένος στης λήθης τα χώματα. Το κόμμα, όμως, του Περισσού εκεί. Επίμονο και ανυποχώρητο. Πεισματικά να τα σκαλίζει.

Να ανασύρει, κατά όπως του φανεί, χαροκαμένα φαντάσματα. Αντί απολογισμού λαθών και κλεισίματος πληγών για την εμπλοκή του στο άδικο αίμα που χύθηκε, καμώνεται το περήφανο. Αντί να υπόσχεται δημοσίως ότι τέτοιο τραγικό για το τόπο δεν θα ξανασυμβεί δείχνει να αντλεί ευχαρίστηση από την υπόμνηση των δεινών εκείνης της βάρβαρης εποχής.
Διοργανώνει μνημόσυνα σε τοπικά μουσεία και μνημεία , μοιρολογώντας με ηρωικά μαρτυρολόγια τους δικούς του πεσόντες λες και οι νεκροί της άλλης πλευράς δεν ήταν παιδιά της ίδια μάνας. Στήνει πρωτοβουλιακά στα βουνά της εξεγερσιακής ματαίωσης του αντιιμπεριαλιστικές κατασκηνώσεις μιας ξεθυμασμένης ανατρεπτικής αυταπάτης.

Ρυθμίζει ρουτινιάρικα μια στρατευμένη παράσταση σε ανάμνηση μιας ολέθριας για το ίδιο ένοπλης ταξικής πάλης. Τη στολίζει με αντάρτικα τραγούδια, κόκκινες σημαίες και αγέρωχα συνθήματα σε αυτοσχέδια πανό, δίχως καν ταπεινοφροσύνη και σκεπτικισμό.

Κουβαλάει, τέλος και το γραμματέα του να απαγγείλει στο συναθροισμένο κομματικό μικρόκοσμο μεροληπτικά εδάφια μιας παρωχημένης κομμουνιστικής Βίβλου. Και άντε γειά. Του χρόνου πάλι εκδρομή στα ίδια λημέρια. Στην επόμενη προσκοπική σύναξη των βουνών. Με τα ξοφλημένα συμβολικά σφυροδρέπανα στη μόστρα μιας εικονικής ανυποταξίας,
Ασφαλώς η από μεριάς του ΚΚΕ συντήρηση της εμμονής του περί της υποτιθέμενη κορυφαίας, εκδήλωσης αντίστασης νομιμοποιεί και τις παρόμοιος εκδηλώσεις της εξίσου παλιομοδίτικης αντίπαλης πλευράς των άλλων λυσσασμένων κληρονόμων του εμφύλιου.

Πράγμα που σκόπιμα επιχειρεί την αναζωπύρωση όλης της προπαγάνδας και των μυθοποιήσεων της βαθμιαία ξεχασμένης αντιπαράθεσης ηττημένων και νικητών σε μια ερεβώδη περίοδο για την Ελλάδα. Λογικά, πάντως, δεν μπορούν οι φιέστες των φανατικών νεοσταλινικών μπετών να αποκαλούνται «τελετές μνήμης» και εκείνες των πορωμένων ακροδεξιών στόκων να βαφτίζονται «γιορτές μίσους».

Ευτυχώς, για τη συντριπτική πλειονότητα των μοντέρνων δημοκρατικών πολιτών της χώρας, αυτά τα εκατέρωθεν βουνίσια νταβαντούρια είναι περιθωριακά. Δεν καλλιεργούν πλέον τοξικό κλίμα ,δεν αναβιώνουν το μίσος, την αποστροφή, την διχόνοια του μακρινού παρελθόντος Μόνο οι κρεβατωμένοι στο χθες τα κάνουν φλάμπουρα.

Αποτελούν απλώς φλύαρα φολκλορικά ξεσπάσματα για τη συσπείρωση εξαρτημένων πιστών στα στερεοτυπικά αφηγήματα μιας ξεπερασμένης εποχής. Σχεδόν προϊστορικής. Όταν κυριαρχούσαν οι αιχμηρά σαρκοφάγες μασέλες των εξαφανισμένων πια δεινοσαύρων. Οι οποίοι ξαναζωντανεύουν μόνο στο διασκεδαστικό κινηματογραφικό φρανσάιζ του Τζουράσικ παρκ.