Δημήτρης Παγαδάκης

Όλα αυτά για τη κυβέρνηση δεν μοιάζουν και τόσο tres bien ensemble. ‘Όπως το γαλλόφωνο ρεφρέν των Μπιτλς στη μπαλάντα τους «Μισέλ».

Αιτία οι καταγγελίες και οι αγωγές αποδήμων επειδή χρησιμοποιήθηκε χωρίς τη ρητή συγκατάθεση τους το email τους για την πολιτική επικοινωνία της ευρωβουλευτού της ΝΔ Άννας-Μισέλ Ασημακοπούλου.

Δεδομένου ότι η συλλογή των στοιχείων επικοινωνίας τους είχαν διαρρεύσει από ή με τη βοήθεια του Υπουργείου Εσωτερικών, η αποστολή ηλεκτρονικών μηνυμάτων από το γραφείο της ευρωβουλευτού συνιστά παραβίαση εμπιστευτικότητας προσωπικών δεδομένων.

Η υπόθεση δεν είναι αμελητέα. Η θεμιτή πολιτική επικοινωνία υπόκειται σε όρους, προϋποθέσεις, περιορισμούς. Μην κοιτάτε που διάφοροι πολιτευτές και βλαχοδήμαρχοι γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τον έλεγχο της νομιμότητα της.

Οι ίδιοι που καθημερινά σωρεύουν άφθονο περιεχόμενο με SMS και email τις ψηφιακές εφαρμογές των αμέριμνων παραληπτών. Οι τελευταίοι συνήθως τα αγνοούν ή τα πετάνε στο σκουπιδοτενεκέ των ηλεκτρονικών απορριμμάτων. Σπανίως ρωτάνε πού βρήκαν οι αποστολείς την πηγή των στοιχείων επικοινωνίας τους.

Αν όμως το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και οι υπηρεσίες μηνυμάτων της κινητής τηλεφωνίας αποτελούν ένα αχανές και απρόσωπο χώρο ασαφούς συγχρωτισμού, η άμεση πολιτική επικοινωνία διαφέρει αισθητά. Έχει το δικό της χαρακτήρα με πινελιές προσωπικής αισθητική. Διαμορφώνει ένα ήθος υπευθυνότητας, συνύπαρξης και τριβής.

Πρώτα απ’ όλα καλείται να δώσει νόημα, πρακτικό περιεχόμενο και αποσαφηνισμένο αφήγημα στους πιθανούς ψηφοφόρους. Και ταυτόχρονα να τα σερβίρει ευθέως, διακριτικά και οικεία. Όχι με μαζικά ψηφιακά κείμενα γνωστοποιήσεων, σε τρέχα γύρευε αδιευκρίνιστης συγκομιδής διευθύνσεις.

Το κακό είναι πως όταν μια τέτοια δραστηριότητα ασκείται προνομιακά με «ύποπτη» συλλογή στοιχείων υπονομεύει το θεμελιώδες δικαίωμα ισονομίας των υπολοίπων υποψηφίων. Το χειρότερο είναι να ενισχύεται από την ενδεχόμενη μέθη της εξουσίας, να συνοδεύεται από την πιθανή αίσθηση παντοδυναμίας και να καρδαμώνει υπό την έπαρση κάποιου ανέλεγκτου.

Προφανώς τα «τι», «πώς», «πότε» και «ποιοι» στη περίπτωση της «γαλάζιας» ευρωβουλευτού, θα τα εξιχνιάσουν οι εισαγγελικές έρευνες. Όπως και η διερεύνηση της ανεξάρτητης δημόσιας Αρχής προστασίας δεδομένων καθώς και ο εσωτερικός έλεγχος του ΥΠΕΣ.

Το σημαντικό εν προκειμένω είναι τα ακαριαία αντανακλαστικά της κυβέρνησης. Η ευρωβουλευτής αποσύρθηκε από τα προσεχή κομματικά ευρωψηφοδέλτια. Επίσης ένας γραμματέας του ΥΠΕΣ παραιτήθηκε και ένα κομματικό στέλεχος αποπέμφθηκε. Καταδεικνύοντας ότι κάποιο λάκκο είχε η φάβα.

Το Μαξίμου, ωστόσο, παρά τους ισχυρισμούς της ευρωβουλευτού δεν άφησε το θέμα να σέρνεται. Δεν εκχώρησε τις ευαισθησίες του περί διαφάνειας και θεσμικής ακεραιότητας στην απόπειρα ιδιοτελούς εργαλειοποίησης τους από την αντιπολίτευση. Κυρίως δεν αντιμετώπισε με στενό πνεύμα, ρηχή προσέγγιση και στρεβλή ανάγνωση μια παρεκτροπή ενός κομματικού στελέχους στον δημόσιο χώρο.

Ιδιαίτερα όταν αυτή η λοξοδρόμηση του από τις νόμιμες προϋποθέσεις φαίνεται να σκιάζει το μεγάλο μεταρρυθμιστικό κυβερνητικό πρόταγμα που συνοψίζεται στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Πόσο μάλλον όταν δημαγωγικά επιχειρείται από τα κόμματα της αντιπολίτευσης να ανοίξει τρύπες στη διασφάλιση του ανόθευτου και τη δεδομένη μυστικότητα της επιστολικής ψήφου. Την οποία καταψήφισαν σύσσωμα.

Η αλήθεια είναι ότι η υπόθεση κρίθηκε από την αρχή ως ιδιαίτερα σοβαρή από τον Πρωθυπουργό. Κινήθηκε αμέσως, κατόπιν εσωτερικής έρευνας, λόγω της βαρύνουσας σημασίας της. Δρομολόγησε τις εξελίξεις πριν αυτή κακοφορμίσει ως αντικείμενο συμφεροντολογικής εκμετάλλευσης του αντίπαλου μικροκομματισμού.

Ο Μητσοτάκης, άλλωστε, έχει ξεκαθαρίσει τους όρους με τους οποίους πορεύεται στο πολιτικό παιχνίδι. Και τους τηρεί. Δεν κάνει υποχωρήσεις σε φαινόμενα αλαζονείας, συμπεριφορές υπεροψίας και κατάχρησης θέσης από στελέχη και συνεργάτες του.

Κρίνει και αποφασίζει παραδειγματικά με συνοπτικές διαδικασίες. Για πράξεις, παραλήψεις, αμέλειες, σφάλματα ή αβελτηρίες που θίγουν τη λειτουργία των θεσμών αντιδρά χωρίς εκπτώσεις στις αξιακές αρχές του. Ζυγίζει με τα ίδια κριτήρια κάθε απαράδεκτη διαγωγή, λειψή ακεραιότητα και προσβλητική κατεργαριά που εντοπίζεται εκτός των ιδεολογικού αναφορών του κόμματος του.

Η πολιτική, εξάλλου, δεν είναι μια αβαθής λίμνη με στάσιμα νερά και αρυτίδωτη επιφάνεια. Είναι θάλασσα με μπουνάτσες αλλά κυρίως με φουρτούνες που φορές τραμπαλίζουν δυσάρεστα τους πολίτες. Αναγκαστικά, κάθε αξιόπιστο πλεούμενο οφείλει να αρμενίζει με προτεραιότητα την ασφάλεια των επιβατών του.

Σε κάθε περίπτωση οποιαδήποτε «στραβή» προκύπτει εκ μέρους μέλους του πληρώματος του πρέπει να αποκαλύπτεται δημόσια. Είναι χρέος της διαχειριστικής αξιοπρέπειας και της υπευθυνότητας για λογοδοσία του καπετάνιου που έχει εκλεγεί στο τιμόνι της χώρας. Και αποτελεί προϋπόθεση για καθαρή συντεταγμένη ρότα. Ειδάλλως, κάθε παράπτωμα θα διαγράφεται άκριτα σαν κακόβουλο spam. Και θα εξοβελίζεται στη σαβούρα του ηλεκτρονικού κάδου ανακύκλωσης.