Δημήτρης Παγαδάκης

Είχε απολύτως δίκιο ο Μητσοτάκης που τους αποκάλεσε «πατριώτες της φακής». Τους πάσης φύσεως και προέλευσης σταμπαρισμένους ακραίους υπερπατριώτες.

Εκείνους οι οποίοι πιστεύουν ότι στα εθνικά θέματα πάντα κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Που ισχυρίζονται ότι στους γεωπολιτικούς συσχετισμούς τα κουκιά είναι εκ προοιμίου μετρημένα. Που θεωρούν πως μόνο φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι των διεθνών σχέσεων.

Μόνο που με φασούλια με τη σέσουλα δεν ασκείται εξωτερική πολιτική. Ούτε αναλαμβάνονται διπλωματικές πρωτοβουλίες στη προοπτική επίλυσης ευαίσθητων ,αλλά υπαρκτών θεμάτων. Το πολύ πολύ να μαγειρεύεται καμιά φασολάδα.

Αλλά άντε να αλλάξει κανείς μυαλά στα κολλημένα εθνίκια; Τα οποία στα πλαίσιο των εμμονών τους φαντασιώνονται ότι κάθε προοπτική διαλόγου με το πατροπαράδοτο στερεοτυπικό εχθρό εγκυμονεί «σιωπηλή αποδοχή τετελεσμένων». Κρύβει τάχα ενδοτισμό, εθνικές παραχωρήσεις, μειοδοσίες, ξεπουλήματα και προδοσίες.

Πρόκειται για το ίδιο ιδεοληπτικά «αδάμαστο» τσούρμο που επιχειρεί να τορπιλίσει κάθε κουβέντα. Έστω κι αν αυτή διεξάγεται σύμφωνα με τις αρχές του διεθνούς δικαίου. Για την δική του ανυποχώρητα δογματική προσκόλληση, κάθε υποψία διαπραγμάτευσης έχει νόημα αν αυτή γίνεται στα άκαμπτα μετρά και τα μονολιθικά σταθμά του.

Στο στυλ μιας αδιάλλακτα απομονωμένης διεθνώς Βόρειας Κορέας, κατ’ αυτούς η χώρα οφείλει να μην κουβεντιάζει καν με τους «συμπέθερους απ΄ τα Τίρανα». Να μη μιλάει στους «βουκεφάλες των Σκοπίων». Να μην νταραβερίζεται με τους «πειρατές Μεμέτηδες»

Να μην ανταλλάσσει, ακόμη, στο τραπέζι απόψεις και σκέψεις για τις διαφορές με τους γείτονες της. Αντίθετα προκρίνουν σκληροπυρηνικά ότι πρέπει να κρατάει βουβή την αναπνοή της έως ότου πρηστεί μέχρι ασφυξίας. Και μόλις σκάσει από θυμό να τους πάρει όλους σβάρνα.

Προτιμούν δηλαδή, να αφήσει όλα τα προβλήματα να κακοφορμίσουν στο ράφι. Κυρίως την συζήτηση για οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας με τη Τουρκία. Κατόπιν οραματίζονται την Ελλάδα ζωσμένη πυρομαχικά, με κράνος στο κεφάλι και το δάχτυλο στη σκανδάλη να λύσει όλες τις διαφωνίες που προκύπτουν στο πεδίο των μαχών.

Είναι, όπως και να έχει, μια πρόταση για την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων. Μόνο που δεν την αποκαλύπτουν ανοιχτά οι ψευτοπαλληκαράδες τουρκοφάγοι . Επιφυλάσσονται να συνηγορήσουν υπέρ μιας πολεμικής σύρραξης με οποιαδήποτε αφορμή και κάθε τίμημα.

Αρκούνται εκ του ασφαλούς σε προειδοποιητικές κορώνες ότι και καλά τα «ήρεμα νερά» με τους Τούρκους οδηγούν σε «φουρτούνες». Κρούουν προληπτικά τον κώδωνα του κινδύνου καθώς αφουγκράζονται «μαγειρέματα» επώδυνων εθνικών ολισθημάτων σε Κυπριακό και Αιγαίο

Ωστόσο η χώρα δεν έχει ανάγκη από ερασιτέχνες μετεωρολόγους και ψυλλιασμένους σεφ. Χρειάζεται ρεαλιστικές πολιτικές ηγεσίες. Ικανές να δουν τη μεγάλη εικόνα και τον δυναμικό ορίζοντα στα ευαίσθητα εθνικά ζητήματα. Ενεργοποιώντας τις κόκκινες γραμμές όπου και όταν απαιτείται.

Σύμφωνοι, η αμετακίνητη Τουρκία δεν πρόκειται να αλλάξει στάση. Θα συνεχίσει επίμονα τη διαρκή επιθετικότητα της απέναντι στην Ελλάδα. Το ερώτημα εναπόκειται σε εμάς τους Έλληνες, ευρωπαίους πολίτες, για το πως θα προχωρήσουμε προς το επόμενο βήμα.

Θα απορρίψουμε κάθε διερευνητική συζήτηση, που εν τελεί δεν σημαίνει και συνεννόηση μαζί της; Θα πλημμυρίσουμε άραγε τις πατροπαράδοτες δεξαμενές οργής; Θα καλλιεργήσουμε μήπως τα παρωχημένα θερμοκήπια των ψευδαισθήσεων εκστρατείας προς τη «κόκκινη μηλιά» ;

Θα ρίξουμε, τέλος, ριψοκίνδυνες ζαριές αγνοώντας τις όποιες συνέπειες; ¨Η θα στεριώσουμε στην αδράνεια που πλασάρουν εκείνοι οι πολιτικάντηδες οι οποίοι έχτισαν καριέρες με εθνικιστικά παραληρήματα;

Έτσι κι αλλιώς η χώρα έχει κακοπάθει από υστερικές πατριδοκαπηλίες και ταλαιπωρηθεί από ηττοπαθείς εθνομηδενισμούς. Στη σημερινή φάση χρειάζεται απλώς γείωση με τη τρέχουσα πραγματικότητα. Προσηλωμένη υπεύθυνα, σταθερά και αδιαπραγμάτευτα στην εδαφική κυριαρχία και τα εθνικά της δικαιώματα.

Όσο για τους καταγγελτικούς, μίζερους και απαξιωτικούς φανφαρόνους, αυτοί έμαθαν κουκιά να τρώνε, κουκιά να μολογάνε και συφοριασμένα να τα ρεύονται. Ας μην βαρυστομαχιάσουν και το εθνικό συλλογικό σώμα με τα κακοβρασμένα τους όσπρια.