Δημήτρης Στεργίου

 Οπως ανακοινώθηκε, «ποιητής» είναι ο «Μάξιμος», και έτσι... συμπληρώνονται τα «Κύπρια Επη» του Κύπριου Στασίνου, τα οποία διηγούνται γεγονότα προ του Τρωικού Πολέμου, τα επονομαζόμενα και Πρωτοϊλιαδικά, ή περιείχαν την προϊστορία και ένα μεγάλο μέρος των επεισοδίων του Τρωικού Πολέμου, μέχρι την αρχή της «Ιλιάδας».

Αυτό που εντυπωσιάζει από τη νέα «ανακάλυψη» είναι το τέλος του τελευταίου «αποσπάσματος», όπου ο «αοιδός», ονομαζόμενος Αλέξης Τσίπρας, είπε ότι «η Ιθάκη είναι μόνο η αρχή». Δηλαδή, αλί και τρισαλί! Συγκεκριμένα, επισημαίνονται τα ακόλουθα:

■ Είπε: «Σήμερα στην πατρίδα μας ξημερώνει μια καινούρια μέρα. Μια μέρα ιστορική...». Οχι, δεν τελείωσαν τα βάσανα του ήρωα ή του ελληνικού λαού. Ο Ομηρος αναφέρει ότι, σε αντίθεση με τον αοιδό, τα είδε όλα να τα σκεπάζει αντάρα και ότι, εκτός από πολυμήχανος και «μάστορας στον δόλο», έλεγε και ψευτόλογα!
■ Είπε πάλι : «Ο τόπος μας είναι κλειστός, τον κλείνουν οι δύο μαύρες Συμπληγάδες, λέει ο ποιητής». Ο «αοιδός» μπέρδεψε τις Συμπληγάδες Πέτρες της Αργοναυτικής Εκστρατείας με τις Πλαγκτές του Ομήρου!

■ Είπε και τούτο: «Η Ελλάδα βίωσε από το 2010 τη σύγχρονη Οδύσσειά της...». Την ίδια «φιλολογικού» περιεχομένου ανακοίνωση, με παραπομπές στην «Οδύσσεια» και την Ιθάκη, και «λεονταρισμούς», είχε κάνει στις 23 Απριλίου του 2010 από το Καστελόριζο (από άλλο ελληνικό νησί!) και ένας άλλος «αοιδός», ο Γιώργος Παπανδρέου.
■ Είπε ακόμα: «Αυτός ο λαός, πριν από τριάμισι χρόνια πήρε μια ιστορική απόφαση. Να πάρει το τιμόνι της χώρας από αυτούς που την οδήγησαν στα βράχια». Το μόνο αληθές που βγαίνει από «γλώττα λανθάνουσα» είναι αυτό που αναφέρει για τις «Σειρήνες της ματαιότητας», της κατάληψης της εξουσίας, οι οποίες είναι κορυφαίο δημιούργημά του, όπως και ότι μεταξύ των Λαιστρυγόνων, των Κυκλώπων και των Μνηστήρων ήταν και είναι και εκείνος!

■ Ακούστε κι αυτό: «Σήμερα είναι μια μέρα λύτρωσης. Δεν θα αφήσουμε τη λήθη να μας παρασύρει. Δεν θα γίνουμε Λωτοφάγοι...». Τι του έφταιξαν οι κακόμοιροι Λωτοφάγοι, οι οποίοι αναφέρονται για πρώτη φορά στην «Οδύσσεια» (ι, 92-105), όπου και περιγράφονται ως φιλήσυχοι και φιλόξενοι άνθρωποι. Δεν θέλει ο «αοιδός» να γίνουμε φιλειρηνικοί, φιλόξενοι και φιλήσυχοι όπως οι Λωτοφάγοι;

■ Διαβάστε ακόμα: «Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τις αιτίες και τα πρόσωπα που οδήγησαν τη χώρα στα μνημόνια...». Ο σύγχρονος «αοιδός», σε αντίθεση με τον ευσεβή Οδυσσέα, εμφανίζεται να ξεχνά ότι η «Οδύσσεια» είναι θεοκρατούμενη και ότι οι αιτίες της δεκαετούς περιπέτειας ήταν άνθρωποι και θεοί, όπως άνθρωποι και θεοί ήταν και εκείνοι που βοήθησαν.

■ Είπε: «Οι πολυμήχανοι Ελληνες γράψαμε με αγώνα και θυσίες το τέλος των μνημονίων...». Οχι, δεν είναι πολυμήχανος ο ελληνικός λαός, αλλά ο «αοιδός», ο οποίος, κρίνων εξ ιδίων τα αλλότρια, οδήγησε τη χώρα στο τρίτο και τέταρτο μνημόνιο, συνεχίζοντας την τακτική προηγούμενων «πολυμήχανων».